Feliĉa estas tiu, kies krimo estas pardonita, kies peko estas kovrita.

2 Feliĉa estas la homo, al kiu la Eternulo ne kalkulas lian kulpon

Kaj en kies spirito estas nenia malvero.

3 Kiam mi silentis, miaj ostoj senfortiĝis

De mia ĉiutaga ploregado.

4 Ĉar tage kaj nokte pezis sur mi Via mano;

La freŝecon de mia sukoj anstataŭis sekeco de somero.

5 Mian pekon mi konfesis al Vi, kaj mian kulpon mi ne kaŝis;

Mi diris: Mi konfesos miajn krimojn al la Eternulo;

Kaj Vi deprenis la kulpon de mia peko.

6 Pro tio preĝu antaŭ Vi ĉiu piulo en favora tempo,

Por ke ĉe la disverŝiĝo de grandaj akvoj ili lin ne atingu.

7 Vi estas mia ŝirmo;

Kontraŭ sufero Vi min gardos,

Per kantoj de savo Vi min ĉirkaŭos.

8 Mi prudentigos vin, kaj montros al vi la vojon, kiun vi devas iri;

Kun konsiloj Mi direktos sur vin Mian okulon.

9 Ne estu kiel ĉevalo, kiel senprudenta mulo,

Al kiuj oni devas kateni la buŝon per brido kaj buŝpeco,

Alie ili ne venos al vi.

10 Multajn frapojn havas la malpiulo;

Sed kiu fidas la Eternulon, tiun ĉirkaŭas favoro.

11 Ĝoju pro la Eternulo, kaj gaju, ho justuloj;

Kaj triumfu ĉiuj, kiuj havas pian koron!