1 Í upphafi, áður en nokkuð varð til, var Kristur hjá Guði. 2 Hann hefur verið frá upphafi og sjálfur er hann Guð. 3 Allt var skapað vegna hans og án hans varð ekkert til sem til er orðið. 4 Í honum er eilíft líf, og þetta líf er ljós fyrir alla menn. 5 Líf hans er ljósið sem skín í myrkrinu en myrkrið vill ekkert með það hafa.

6-7  Guð sendi Jóhannes skírara til að vitna um að Jesús Kristur væri hið sanna ljós. 8 Ekki var Jóhannes ljósið, heldur átti hann að vitna um það. 9 Seinna kom sá sem er hið sanna ljós, og hann vill lýsa upp líf sérhvers manns sem fæðist í þennan heim.

10 Hann var í heiminum og heimurinn varð til hans vegna, en samt þekkti heimurinn hann ekki. 11-12  Honum var jafnvel hafnað í sínu eigin landi og af eigin þjóð – Gyðingum. Fáir tóku við honum, en öllum þeim sem það gerðu gaf hann rétt og kraft til að verða Guðs börn – þeim sem treystu því að hann gæti frelsað þá. 13 Þeir, sem þannig trúa á hann, endurfæðast! Það er ekki líkamleg endurfæðing – afleiðing mannlegra hvata eða áforma – heldur andleg fæðing og samkvæmt vilja Guðs.

14 Kristur fæddist sem maður og bjó hér á jörðinni meðal okkar, fullur náðar og sannleika. Við sáum dýrð hans – dýrð eingetins sonar hins himneska föður.

15 Jóhannes benti fólkinu á hann og sagði: „Sá mun koma sem mér er æðri og var löngu á undan mér.“ 16 Öll höfum við notið miskunnar hans og kærleika, náðar á náð ofan. 17 Móse flutti okkur lögmálið með öllum þess ströngu kröfum og afdráttarlausa réttlæti, en náðin og sannleikurinn kom með Jesú Kristi. 18 Enginn hefur nokkurn tíma séð Guð en einkasonur hans, sem stendur næst föðurnum, hefur kennt okkur að þekkja hann.

19 Leiðtogar Gyðinga sendu nú presta og musterisþjóna frá Jerúsalem til að spyrja Jóhannes hvort hann væri Kristur, konungur Ísraels.

20 En því neitaði Jóhannes afdráttarlaust og sagði: „Ég er ekki Kristur.“

21 „Hver ertu þá?“ spurðu þeir, „ertu Elía?“

„Nei,“ svaraði hann.

„Ertu spámaðurinn?“

„Nei.“

22 „Hver þá? Segðu okkur það, svo við getum svarað þeim sem sendu okkur. Hvað viltu segja um sjálfan þig?“

23 Hann svaraði: „Ég er rödd sem hrópar: „Búið ykkur undir komu Drottins!“ “

24-25  Þeir sem sendir voru frá faríseunum spurðu þá: „Fyrst þú ert hvorki Kristur, Elía né spámaðurinn, hvaða rétt hefur þú þá til að skíra?“

26 „Ég skíri aðeins með vatni,“ svaraði Jóhannes, „en hér á meðal okkar er sá sem þið þekkið ekki. 27 Hann mun brátt hefja starf sitt. Ég er ekki einu sinni verður þess að vera þræll hans.“

28 Þetta gerðist hjá Betaníu, þorpi austan við ána Jórdan, þar sem Jóhannes var að skíra.

29 Daginn eftir sá Jóhannes Jesú koma gangandi í átt til sín. „Sjáið!“ sagði Jóhannes, „þarna er Guðs lambið sem tekur burt synd heimsins! 30 Ég átti við hann þegar ég sagði: „Sá mun koma sem mér er æðri og var á undan mér.“ 31 En ég vissi ekki að þetta væri hann. Mitt hlutverk er að skíra með vatni og benda Ísraelsþjóðinni á hann.“

32 Síðan sagði Jóhannes að hann hefði séð heilagan anda stíga niður af himni eins og dúfu og hvíla yfir honum.

33 „Ég vissi ekki að þetta væri hann,“ sagði Jóhannes aftur, „en þegar Guð sendi mig til að skíra sagði hann: „Þegar þú sérð heilagan anda koma niður og setjast á einhvern – þá er það sá sem þú leitar að. Hann mun skíra með heilögum anda.“

34 Þetta sá ég gerast núna á þessum manni og því segi ég: Hann er sonur Guðs.“

35 Daginn eftir var Jóhannes á sama stað ásamt tveim lærisveina sinna 36 og var Jesús þar aftur á gangi. Jóhannes horfði á hann og sagði: „Sjáið! Þarna er Guðs lambið!“

37 Lærisveinarnir tveir fóru þá á eftir Jesú.

38 Jesús leit við, sá þá koma og spurði: „Hvað viljið þið?“

„Herra,“ svöruðu þeir, „hvar býrðu?“

39 „Komið og þá sjáið þið það,“ svaraði hann. Síðan fóru þeir með honum þangað sem hann dvaldist og voru hjá honum frá því um fjögurleytið til kvölds. 40 Annar þessara manna var Andrés, bróðir Símonar Péturs.

41 Andrés fer nú að finna bróður sinn, Símon, og segir: „Við höfum fundið Krist!“ 42 Og hann fór með hann til Jesú.

Jesús leit á hann og sagði: „Þú ert Símon Jónasson, en nú skalt þú kallast Pétur, – kletturinn!“

43 Daginn eftir ákvað Jesús að fara til Galíleu. Þá hitti hann Filippus og sagði við hann: „Fylg þú mér.“

44 Filippus var frá Betsaída, heimabæ Andrésar og Péturs.

45 Filippus fór að finna Natanael og sagði við hann: „Við höfum fundið Krist – þann sem Móse og spámennirnir töluðu um! Hann heitir Jesús Jósefsson og er frá Nasaret.“

46 „Nasaret!“ hrópaði Natanael. „Getur nokkuð gott komið þaðan?“

„Komdu og sjáðu sjálfur,“ svaraði Filippus ákveðinn.

47 Þegar þeir komu þangað sagði Jesús: „Hér kemur ósvikinn Ísraelsmaður.“

48 „Hvaðan þekkir þú mig?“ spurði Natanael.

„Ég sá þig undir fíkjutrénu, áður en Filippus kallaði á þig,“ svaraði Jesús.

49 „Herra! Þú ert sonur Guðs! – konungur Ísraels!“ sagði Natanael.

50 „Trúir þú bara vegna þess að ég sagðist hafa séð þig undir fíkjutrénu?“ spurði Jesús. „Þú skalt sjá það sem meira er. 51 Þú munt jafnvel sjá himininn opinn og engla Guðs stíga upp og niður frammi fyrir mér.“