1 Eitt sinn sagði Jesús lærisveinum sínum þessa sögu til að hvetja þá til að gefast ekki upp að biðja, fyrr en svarið kæmi:

2 „Í borg einni var dómari, sem ekki trúði á Guð, og fyrirleit alla menn. 3 Ekkja, sem þar bjó, kom oft til hans og bað hann að leita réttar síns gegn manni, sem brotið hafði gegn henni. 4-5  Í fyrstu gaf dómarinn henni engan gaum, en að lokum fór hún að fara í taugarnar á honum.

„Ég hræðist hvorki Guð né menn,“ sagði hann við sjálfan sig, „en þessi kona veldur mér ónæði. Ég ætla að sjá til þess að hún nái rétti sínum, því ég er orðinn leiður á henni, hún er alltaf að koma.“

6-7  Drottinn sagði: „Haldið þið að Guð láti ekki sitt fólk ná rétti sínum, ef það hrópar til hans dag og nótt, fyrst hægt er að hafa áhrif á vondan dómara? 8 Jú, áreiðanlega! Og hann mun svara því fljótt! Spurningin er hve marga trúaða og bænrækna ég finn þegar ég, Kristur, kem aftur.“

9 Síðan sagði hann þeim, sem stærðu sig af verkum sínum og fyrirlitu aðra, eftirfarandi sögu:

10 „Tveir men fóru upp í musterið til að biðjast fyrir. Annar var farísei, en hinn var skattheimtumaður. 11 Faríseinn bað þannig: „Guð, ég þakka þér að ég er ekki eins og syndararnir, til dæmis eins og þessi skattheimtumaður! Ég stel aldrei, ég drýgi ekki hór, 12 ég fasta tvisvar í viku og gef tíund af öllu sem ég vinn mér inn.“

13 Óprúttni skattheimtumaðurinn stóð langt frá og þorði ekki einu sinni að horfa upp til himins meðan hann bað, heldur barði sér hryggur á brjóst og sagði: „Guð, vertu mér syndugum líknsamur.“ 14 Ég segi ykkur: Þessi syndari fékk fyrirgefningu, en ekki faríseinn! Hinir hrokafullu verða niðurlægðir, en auðmjúkum veitt náð.“

15 Dag einn komu mæður með börnin sín til Jesú til að hann snerti þau og blessaði, en lærisveinarnir skipuðu þeim burt.

16-17  Þá kallaði Jesús börnin til sín og sagði við lærisveinana: „Leyfið börnunum að koma til mín, en hindrið þau ekki. Guðsríki er fyrir þá sem hafa hjartalag og trú eins og þessi litlu börn, en sá sem ekki hefur trú eins og þau, mun aldrei þangað komast.“

18 Höfðingi nokkur spurði Jesú: „Góði meistari, hvað á ég að gera til að eignast eilíft líf?“

19 „Veistu hvað þú ert að segja þegar þú kallar mig góðan?“ spurði Jesús. „Aðeins einn er góður í raun og veru, og það er Guð. 20 Þú þekkir boðorðin: Þú skalt ekki drýgja hór, þú skalt ekki myrða, ekki stela, ekki ljúga, heiðraðu föður þinn og móður þína,“

21 Maðurinn svaraði: „Ég hef hlýðnast öllum þessum boðum frá barnæsku.“ 22 „Eitt vantar þig enn,“ sagði Jesús, „og það er þetta: Seldu allt sem þú átt, gefðu fátækum andvirðið og þá muntu eignast fjársjóð á himnum – komdu síðan og fylgdu mér.“

23 Þegar maðurinn heyrði þetta, fór hann hryggur í burtu, því að hann var mjög ríkur.

24 Jesús horfði á eftir honum og sagði síðan við lærisveina sína: „Það er erfitt fyrir hina ríku að komast inn í guðsríki! 25 Það er auðveldara fyrir úlfalda að smjúga gegnum nálarauga, en fyrir ríkan mann að komast inn í guðsríki.“

26 Þegar lærisveinarnir heyrðu þetta hrópuðu þeir: „Hver getur þá orðið hólpinn, fyrst það er svona erfitt?“

27 „Guð getur það sem menn geta ekki,“ svaraði Jesús.

28 Þá sagði Pétur: „Við höfum yfirgefið heimili okkar og fylgt þér.“

29 „Já,“ svaraði Jesús, „allir sem yfirgefa heimili, konu, bræður, foreldra eða börn vegna guðsríkisins, 30 munu fá margföld laun í þessum heimi, auk eilífs lífs í hinum komandi.“

31 Síðan kallaði hann þá tólf saman og sagði: „Þið vitið að við erum á leiðinni til Jerúsalem. Þegar þangað kemur, mun allt rætast sem hinir fornu spámenn sögðu um mig. 32 Ég verð framseldur heiðingjunum, en þeir munu hæða mig og spotta. Einnig munu þeir hrækja á mig, 33 húðstrýkja og loks lífláta, en á þriðja degi mun ég rísa upp.“

34 Þeir skildu ekki hvað hann var að segja og fannst það algjör ráðgáta.

35 Þegar þeir nálguðust Jeríkó sat blindur betlari við veginn. 36 Þegar hann heyrði að mikill mannfjöldi var að nálgast, spurði hann hvað um væri að vera. 37 Honum var þá sagt að Jesús frá Nasaret væri þar á ferð. 38 Þá fór hann að hrópa í sífellu: „Jesús, sonur Davíðs, miskunnaðu mér!“

39 Fólkið sem gekk á undan Jesú, reyndi að þagga niður í honum. En þá hrópaði hann enn hærra: „Sonur Davíðs, miskunna þú mér!“

40 Þegar Jesús kom nær, nam hann staðar og sagði: „Komið með blinda manninn hingað.“ 41 Síðan spurði Jesús hann: „Hvað viltu að ég geri fyrir þig?“ „Drottinn,“ sagði hann biðjandi, „mig langar að fá sjónina.“

42 „Nú getur þú séð,“ sagði Jesús. „Trú þín hefur læknað þig.“

43 Samstundis fékk maðurinn sjónina og fylgdi Jesú og lofaði Guð. Allir sem þetta sáu lofuðu Guð.