1 امثال سلیمان، پادشاه اسرائیل، که پسر داوود بود:

2 این امثال به شما کمک خواهند کرد تا حکمت و ادب بیاموزید و بتوانید سخنان پرمغز را درک کنید. 3 آنها به شما یاد خواهند داد چگونه رفتار عاقلانه داشته باشید و با صداقت و عدالت و انصاف عمل کنید. 4 این امثال به جاهلان حکمت می‌بخشند و به جوانان فهم و بصیرت.

5‏-6  با شنیدن و درک این امثال، حتی دانایان داناتر می‌شوند و دانشمندان چاره اندیشی کسب می‌کنند تا بتوانند معانی گفتار پیچیدهٔ حکیمان را بفهمند.

7 ترس خداوند سرآغاز دانش است. کسی که حکمت و ادب را خوار می‌شمارد، جاهل است. 8 ای جوان، نصیحت پدرت را بشنو و از تعلیم مادرت رویگردان نشو، 9 زیرا سخنان ایشان مانند تاج و جواهر، سیرت تو را زیبا خواهند ساخت.

10 وقتی گناهکاران تو را وسوسه می‌کنند، تسلیم نشو. 11 اگر آنها به تو بگویند: «بیا در کمین مردم بنشینیم و آنها را بکشیم 12 و مانند قبر، آنها را ببلعیم و از هستی ساقط کنیم؛ 13 از این راه ما اشیاء قیمتی فراوان به چنگ خواهیم آورد و خانه‌های خود را از این غنایم پر خواهیم ساخت؛ 14 هر چه به دست بیاوریم به تساوی بین خود تقسیم خواهیم کرد؛ پس بیا و با ما همدست شو!»

15 پسرم تو با آنها نرو و خود را از چنین افرادی دور نگه دار؛ 16 زیرا آنها همیشه در پی گناه و قتل هستند. 17 یک پرنده وقتی می‌بیند برایش دام گذاشته‌اند، از آن دوری می‌کند. 18 ولی این افراد چنین نیستند. آنها خودشان را به دام می‌اندازند و با دست خود گور خود را می‌کنند. 19 این است سرنوشت تمام کسانی که در پی سود نامشروع هستند. چنین اشخاص خود را نابود می‌کنند.

20 حکمت در کوچه‌ها ندا می‌دهد. 21 مردم را که در سر چهارراه‌ها و نزد دروازهٔ شهر جمع شده‌اند صدا کرده، می‌گوید:

22 «ای نادانان! تا کی می‌خواهید نادان بمانید؟ تا کی می‌خواهید دانایی را مسخره کنید و از آن متنفر باشید؟ 23 بیایید و مشورت مرا بپذیرید، و من روح خود را بر شما نازل خواهم کرد و شما را دانا خواهم ساخت.

24 «بارها شما را صدا کردم ولی توجه نکردید، التماس نمودم اما اعتنا ننمودید. 25 شما نصیحت و نکوهش مرا نپذیرفتید. 26 من نیز به مصیبت شما خواهم خندید، و هنگامی که بلا دامنگیرتان شود شما را مسخره خواهم کرد، 27 آری، وقتی بلا مانند طوفان شما را فرا گیرد و مصیبت مثل گردباد شما را احاطه کند، و سختی و بدبختی شما را از پای درآورد.

28 «هنگامی که آنها فریاد برآورند، به دادشان نخواهم رسید، و اگرچه با اشتیاق به دنبالم بگردند، مرا نخواهند یافت؛ 29 زیرا از دانایی متنفر بوده‌اند و از خداوند اطاعت نکرده‌اند. 30 نصیحت مرا گوش نگرفته‌اند و نکوهش مرا نپذیرفته‌اند. 31 بنابراین ثمرهٔ راهی را که در پیش گرفته‌اند خواهند دید. 32 زیرا سرکشی احمقان، ایشان را خواهد کشت و بی‌خیالی نادانان آنها را از پای در خواهد آورد. 33 ولی همهٔ کسانی که به من گوش دهند، از هیچ بلایی نخواهند ترسید و در امنیت زندگی خواهند کرد.»