1 मी तुला हाक मारतो तेव्हा मला उत्तर दे, हे माझ्या न्यायीपणाच्या देवा.

संकटात मी असता, तेव्हा तू मला मुक्त केले,

माझ्यावर दया कर आणि माझी प्रार्थना ऐक.

2 अहो लोकहो, तुम्ही किती काळ माझी कीर्ती अप्रतिष्ठेत पालटत राहणार?

किती काळ तुम्ही व्यर्थतेची आवड धरणार, आणि खोट्याचा शोध घेणार?

3 परंतु हे जाणा की परमेश्वराने देवभिरूस आपल्या करीता वेगळे केले आहे.

मी जेव्हा परमेश्वरास हाक मारीन तेव्हा तो ऐकेल.

4 भीतीने थरथर कापा, परंतु पाप करू नका!

तुझ्या पलंगावर तू आपल्या हृदयात चितंन कर आणि शांत राहा.

5 न्यायीपणाचे यज्ञ अर्पण करा

आणि परमेश्वरावर आपला विश्वास ठेवा.

6 बरेच असे म्हणतात, “आम्हांला चांगुलपणा कोण दाखवेल?

परमेश्वरा, आम्हांवर तुझा मुखप्रकाश पाड.”

7 त्यांच्या धनधान्याची आणि द्राक्षरसाची समृध्दी असते,

तेव्हा त्यांना जो आनंद होतो त्यापेक्षा अधिक आनंद तू मला दिला आहे.

8 मी अंथरूणावर पडतो आणि अगदी समाधानात झोपतो,

कारण परमेश्वरा, तुच माझे रक्षण करतोस आणि मला सुरक्षित ठेवतोस.