137
बाबेलमध्ये पाडावा करून नेलेल्यांचा आकांत
1 आम्ही बाबेलाच्या नद्यांजवळ खाली बसलो;
आणि जेव्हा आम्ही सियोनेविषयी विचार केला तेव्हा रडलो.
2 तेथील वाळुंजावर
आम्ही आमच्या वीणा टांगल्या.
3 तेथे आम्हास पकडणाऱ्यांनी आम्हास गाणी गावयाला सांगितले
आणि आमची थट्टा करणाऱ्यांनी आम्ही त्यांच्यासाठी करमणूक करावी म्हणून आम्हांस म्हणाले,
सीयोनाच्या गाण्यांतले एखादे गाणे आम्हांला गाऊन दाखवा.
4 परक्या देशात
आम्ही परमेश्वराचे गाणे कसे गावे?
5 हे यरूशलेमे, मी जर तुला विसरलो,
तर माझा उजवा हात आपले कौशल्य विसरो.
6 जर मी तुला विसरलो,
जर मी यरूशलेमेला आपल्या आनंदाच्या मुख्य
विषयाहून अधिक मानले नाही
तर माझी जीभ माझ्या टाळूला चिकटो.
7 हे परमेश्वरा, अदोमाविरूद्ध यरूशलेमेच्या
त्या दिवसाची आठवण कर,
ते म्हणाले, ती पाडून टाका,
पायापर्यंत पाडून टाका.
8 हे बाबेलाच्या कन्ये, तू लवकरच ओसाड पडणार आहेस,
कारण जसे तू आम्हास केले तसे,
जो तुला परत करील तो आशीर्वादित आहे.
9 जो तुझी बालके घेऊन त्यांना खडकावर आपटून ठार मारतो
तो आशीर्वादित होईल.