۱  ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما! ۲ ‌ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان! ۳ ‌ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟ ۴  حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند. ۵  بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند. ۶  و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید. ۷ ‌ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟ ۸  او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟ ۹  او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟ ۱۰  خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است.

۱۱ ‌ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی ۱۲  تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود. ۱۳  زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود. ۱۴  زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود.

۱۵  کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود. ۱۶  اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد. ۱۷  چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود.

۱۸  در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید. ۱۹  آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟ ۲۰  بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند. ۲۱  لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است. ۲۲  و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود.