۱  یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. ۲  او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. ۳  در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. ۴  خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. ۵  کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را.

۶ ‌ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! ۷  یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. ۸  عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. ۹  آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. ۱۰ و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. ۱۱  و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. ۱۲  هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. ۱۳  و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. ۱۴  او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود ۱۵  که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. ۱۶  پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، ۱۷  و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. ۱۸  پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد ۱۹  تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. ۲۰  آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. ۲۱  او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. ۲۲  تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد.

۲۳  پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. ۲۴  و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. ۲۵  لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. ۲۶  بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. ۲۷  کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. ۲۸  ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. ۲۹  آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. ۳۰  زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان.

۳۱  او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. ۳۲  تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. ۳۳  موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. ۳۴  او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. ۳۵  و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. ۳۶  وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. ۳۷  و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. ۳۸  مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. ۳۹  ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. ۴۰  سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. ۴۱  صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. ۴۲  زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. ۴۳  و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. ۴۴  وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. ۴۵  تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه!