۱۱۹
در وصف طریق و شریعت خدا
ا
۱ خوشابهحال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند. ۲ خوشابهحال آنانی که شهادات او را حفظ میکنند و به تمامی دل او را میطلبند. ۳ کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک مینمایند. ۴ تووصایای خود را امر فرمودهای تا آنها را تمام نگاه داریم. ۵ کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم. ۶ آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم. ۷ تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم. ۸ فرایض تورا نگاه میدارم. مرا بالکلیه ترک منما.
ب
۹ به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک میسازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو. ۱۰ به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم. ۱۱ کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم. ۱۲ ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز. ۱۳ به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را. ۱۴ در طریق شهادات تو شادمانم. ۱۵ چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر میکنم و به طریق های تو نگران خواهم بود. ۱۶ از فرایض تو لذت میبرم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد.
ج
۱۷ به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم. ۱۸ چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم. ۱۹ من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار. ۲۰ جان من شکسته میشود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت. ۲۱ متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه میشوند. ۲۲ ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کردهام. ۲۳ سروران نیز نشسته، به ضد من سخنگفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند. ۲۴ شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بودهاند.
د
۲۵ جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز. ۲۶ راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز. ۲۷ طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. ۲۸ جان من از حزن گداخته میشود. مرا موافق کلام خود برپا بدار. ۲۹ راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما. ۳۰ طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم. ۳۱ به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز. ۳۲ در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی.
ه
۳۳ ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. ۳۴ مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود. ۳۵ مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم. ۳۶ دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع. ۳۷ چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز. ۳۸ کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است. ۳۹ ننگ مرا که از آن میترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست. ۴۰ هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز.
و
۴۱ ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو. ۴۲ تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم. ۴۳ و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم ۴۴ و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد. ۴۵ و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیدهام. ۴۶ و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد. ۴۷ و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست میدارم. ۴۸ و دستهای خود را به اوامر تو که دوست میدارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود.
ز
۴۹ کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی. ۵۰ این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت. ۵۱ متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم. ۵۲ ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم. ۵۳ حدت خشم مرا درگرفته است، بهسبب شریرانی که شریعت تو را ترک کردهاند. ۵۴ فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من. ۵۵ ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم. ۵۶ این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم.
ح
۵۷ خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت. ۵۸ رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما. ۵۹ در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم. ۶۰ شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم. ۶۱ ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم. ۶۲ در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو. ۶۳ من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه میدارند. ۶۴ ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.
ط
۶۵ با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش. ۶۶ خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم. ۶۷ قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم. ۶۸ تو نیکو هستی و نیکویی میکنی. فرایض خود را به من بیاموز. ۶۹ متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم. ۷۰ دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم. ۷۱ مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم. ۷۲ شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.
ی
۷۳ دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم. ۷۴ ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم. ۷۵ ای خداوند دانستهام که داوریهای تو عدل است، و برحق مرا مصیبت دادهای. ۷۶ پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش. ۷۷ رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است. ۷۸ متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم. ۷۹ ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را میدانند. ۸۰ دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم.
ک
۸۱ جان من برای نجات تو کاهیده میشود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم. ۸۲ چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و میگویم کی مراتسلی خواهی داد. ۸۳ زیرا که مثل مشک در دودگردیدهام. لیکن فرایض تو را فراموش نکردهام. ۸۴ چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟ ۸۵ متکبران برای من حفرهها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند. ۸۶ تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما. ۸۷ نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم. ۸۸ به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم.
ل
۸۹ ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است. ۹۰ امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریدهای و پایدار میماند. ۹۱ برای داوریهای تو تا امروز ایستادهاند زیرا که همه بنده تو هستند. ۹۲ اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک میشدم. ۹۳ وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساختهای. ۹۴ من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم. ۹۵ شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل میکنم. ۹۶ برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بینهایت وسیع است.
م
۹۷ شریعت تو را چقدر دوست میدارم.
۹۸ اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من میباشد. ۹۹ از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است. ۱۰۰ ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم. ۱۰۱ پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم. ۱۰۲ ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی. ۱۰۳ کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر. ۱۰۴ از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه میدارم.
ن
۱۰۵ کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است. ۱۰۶ قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت. ۱۰۷ بسیار ذلیل شدهام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز! ۱۰۸ ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز. ۱۰۹ جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم. ۱۱۰ شریران برای من دام گذاشتهاند، اما از وصایای تو گمراه نشدم. ۱۱۱ شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساختهام زیرا که آنها شادمانی دل من است. ۱۱۲ دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت.
س
۱۱۳ مردمان دو رو را مکروه داشتهام، لیکن شریعت تو را دوست میدارم. ۱۱۴ ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار میکشم. ۱۱۵ ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت. ۱۱۶ مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم. ۱۱۷ مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم. ۱۱۸ همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شدهاند، حقیر شمردهای زیراکه مکر ایشان دروغ است. ۱۱۹ جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک میکنی. بنابراین شهادات تو را دوست میدارم. ۱۲۰ موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.
ع
۱۲۱ داد و عدالت را بهجا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما. ۱۲۲ برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند. ۱۲۳ چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو. ۱۲۴ با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. ۱۲۵ من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم. ۱۲۶ وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نمودهاند. ۱۲۷ بنابراین، اوامر تو را دوست میدارم، زیادتر از طلا و زر خالص. ۱۲۸ بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست میدانم، وهر راه دروغ را مکروه میدارم.
ف
۱۲۹ شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه میدارد. ۱۳۰ کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم میگرداند. ۱۳۱ دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم. ۱۳۲ بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست میدارند. ۱۳۳ قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد. ۱۳۴ مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم. ۱۳۵ روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. ۱۳۶ نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.
ص
۱۳۷ ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است. ۱۳۸ شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت. ۱۳۹ غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کردهاند. ۱۴۰ کلام تو بینهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست میدارد. ۱۴۱ من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم. ۱۴۲ عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است. ۱۴۳ تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است. ۱۴۴ شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.
ق
۱۴۵ به تمامی دل خواندهام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم! ۱۴۶ تو راخواندهام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت. ۱۴۷ بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم. ۱۴۸ چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم. ۱۴۹ به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز. ۱۵۰ آنانی که درپی خباثت میروند، نزدیک میآیند، و از شریعت تو دورمی باشند. ۱۵۱ ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است. ۱۵۲ شهادات تو را اززمان پیش دانستهام که آنها را بنیان کردهای تاابدالاباد.
ر
۱۵۳ بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکردهام. ۱۵۴ در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز. ۱۵۵ نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند. ۱۵۶ ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز. ۱۵۷ جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم. ۱۵۸ خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند. ۱۵۹ ببین که وصایای تو را دوست میدارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز! ۱۶۰ جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.
ش
۱۶۱ سروران بیجهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است. ۱۶۲ من در کلام توشادمان هستم، مثل کسیکه غنیمت وافر پیدانموده باشد. ۱۶۳ از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست میدارم. ۱۶۴ هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح میخوانم، برای داوریهای عدالت تو. ۱۶۵ آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچچیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد. ۱۶۶ ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا میآورم. ۱۶۷ جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بینهایت دوست میدارم. ۱۶۸ وصایا وشهادات تو را نگاه داشتهام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است.
ت
۱۶۹ ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان. ۱۷۰ مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده. ۱۷۱ لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموختهای. ۱۷۲ زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است. ۱۷۳ دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیدهام. ۱۷۴ ای خداوند برای نجات تو مشتاق بودهام و شریعت تو تلذذ من است. ۱۷۵ جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد. ۱۷۶ مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم.