O Žalmos 137
1 Paš o babiloňika paňa,
bešahas a rovahas ode,
sar peske leperahas pro Sion.
2 Ode pro stromi, pro virbi,
figinahas amare citari.
3 Ola, ko amen zaile, amen mangenas,
hoj lenge te giľavas;
ola, ko amen trapinenas, amendar kamenas,
hoj te giľavas radišagoha:
„Giľaven amenge jekh sionsko giľi!“
4 Sar šaj giľavas le RAJESKRI giľi
andre cudzo phuv?
5 Te bisterďomas pre tute, ó Jeruzalemona,
ta mi bisterel miro čačo vast te bašavel!
6 E čhib mange andro muj mi priľepisaľol,
te mange pre tute na leperava;
te o Jeruzalem na ela miro nekbareder radišagos.
7 RAJEJA, ma pobister le Edomitenge oda,
so vičinenas akor, sar peľa tele o Jeruzalem:
„Čhiven les tele, čhiven les tele dži o zakladi!“
8 Tu, babiloňiko čhaje, so aveha zňičimen!
Bachtalo hin oda, ko tuke visarela pale oda,
so amenge kerďal!
9 Bachtalo oda, ko chudela tire čhaven
a demela lenca andre skala.