Ⅰ അപരഞ്ചാഹം പുനഃ ശോകായ യുഷ്മത്സന്നിധിം ന ഗമിഷ്യാമീതി മനസി നിരചൈഷം|

Ⅱ യസ്മാദ് അഹം യദി യുഷ്മാൻ ശോകയുക്താൻ കരോമി തർഹി മയാ യഃ ശോകയുക്തീകൃതസ്തം വിനാ കേനാപരേണാഹം ഹർഷയിഷ്യേ?

Ⅲ മമ യോ ഹർഷഃ സ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം ഹർഷ ഏവേതി നിശ്ചിതം മയാബോധി; അതഏവ യൈരഹം ഹർഷയിതവ്യസ്തൈ ർമദുപസ്ഥിതിസമയേ യന്മമ ശോകോ ന ജായേത തദർഥമേവ യുഷ്മഭ്യമ് ഏതാദൃശം പത്രം മയാ ലിഖിതം|

Ⅳ വസ്തുതസ്തു ബഹുക്ലേശസ്യ മനഃപീഡായാശ്ച സമയേഽഹം ബഹ്വശ്രുപാതേന പത്രമേകം ലിഖിതവാൻ യുഷ്മാകം ശോകാർഥം തന്നഹി കിന്തു യുഷ്മാസു മദീയപ്രേമബാഹുല്യസ്യ ജ്ഞാപനാർഥം|

Ⅴ യേനാഹം ശോകയുക്തീകൃതസ്തേന കേവലമഹം ശോകയുക്തീകൃതസ്തന്നഹി കിന്ത്വംശതോ യൂയം സർവ്വേഽപി യതോഽഹമത്ര കസ്മിംശ്ചിദ് ദോഷമാരോപയിതും നേച്ഛാമി|

Ⅵ ബഹൂനാം യത് തർജ്ജനം തേന ജനേനാലമ്ഭി തത് തദർഥം പ്രചുരം|

Ⅶ അതഃ സ ദുഃഖസാഗരേ യന്ന നിമജ്ജതി തദർഥം യുഷ്മാഭിഃ സ ക്ഷന്തവ്യഃ സാന്ത്വയിതവ്യശ്ച|

Ⅷ ഇതി ഹേതോഃ പ്രർഥയേഽഹം യുഷ്മാഭിസ്തസ്മിൻ ദയാ ക്രിയതാം|

Ⅸ യൂയം സർവ്വകർമ്മണി മമാദേശം ഗൃഹ്ലീഥ ന വേതി പരീക്ഷിതുമ് അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|

Ⅹ യസ്യ യോ ദോഷോ യുഷ്മാഭിഃ ക്ഷമ്യതേ തസ്യ സ ദോഷോ മയാപി ക്ഷമ്യതേ യശ്ച ദോഷോ മയാ ക്ഷമ്യതേ സ യുഷ്മാകം കൃതേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷാത് ക്ഷമ്യതേ|

Ⅺ ശയതാനഃ കൽപനാസ്മാഭിരജ്ഞാതാ നഹി, അതോ വയം യത് തേന ന വഞ്ച്യാമഹേ തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ സാവധാനൈ ർഭവിതവ്യം|

Ⅻ അപരഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദഘോഷണാർഥം മയി ത്രോയാനഗരമാഗതേ പ്രഭോഃ കർമ്മണേ ച മദർഥം ദ്വാരേ മുക്തേ

ⅩⅢ സത്യപി സ്വഭ്രാതുസ്തീതസ്യാവിദ്യമാനത്വാത് മദീയാത്മനഃ കാപി ശാന്തി ർന ബഭൂവ, തസ്മാദ് അഹം താൻ വിസർജ്ജനം യാചിത്വാ മാകിദനിയാദേശം ഗന്തും പ്രസ്ഥാനമ് അകരവം|

ⅩⅣ യ ഈശ്വരഃ സർവ്വദാ ഖ്രീഷ്ടേനാസ്മാൻ ജയിനഃ കരോതി സർവ്വത്ര ചാസ്മാഭിസ്തദീയജ്ഞാനസ്യ ഗന്ധം പ്രകാശയതി സ ധന്യഃ|

ⅩⅤ യസ്മാദ് യേ ത്രാണം ലപ്സ്യന്തേ യേ ച വിനാശം ഗമിഷ്യന്തി താൻ പ്രതി വയമ് ഈശ്വരേണ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സൗഗന്ധ്യം ഭവാമഃ|

ⅩⅥ വയമ് ഏകേഷാം മൃത്യവേ മൃത്യുഗന്ധാ അപരേഷാഞ്ച ജീവനായ ജീവനഗന്ധാ ഭവാമഃ, കിന്ത്വേതാദൃശകർമ്മസാധനേ കഃ സമർഥോഽസ്തി?

ⅩⅦ അന്യേ ബഹവോ ലോകാ യദ്വദ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം മൃഷാശിക്ഷയാ മിശ്രയന്തി വയം തദ്വത് തന്ന മിശ്രയന്തഃ സരലഭാവേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഈശ്വരസ്യാദേശാത് ഖ്രീഷ്ടേന കഥാം ഭാഷാമഹേ|