Ⅰ തത്കാലപര്യ്യനതം ശൗലഃ പ്രഭോഃ ശിഷ്യാണാം പ്രാതികൂല്യേന താഡനാബധയോഃ കഥാം നിഃസാരയൻ മഹായാജകസ്യ സന്നിധിം ഗത്വാ

Ⅱ സ്ത്രിയം പുരുഷഞ്ച തന്മതഗ്രാഹിണം യം കഞ്ചിത് പശ്യതി താൻ ധൃത്വാ ബദ്ധ്വാ യിരൂശാലമമ് ആനയതീത്യാശയേന ദമ്മേഷക്നഗരീയം ധർമ്മസമാജാൻ പ്രതി പത്രം യാചിതവാൻ|

Ⅲ ഗച്ഛൻ തു ദമ്മേഷക്നഗരനികട ഉപസ്ഥിതവാൻ; തതോഽകസ്മാദ് ആകാശാത് തസ്യ ചതുർദിക്ഷു തേജസഃ പ്രകാശനാത് സ ഭൂമാവപതത്|

Ⅳ പശ്ചാത് ഹേ ശൗല ഹേ ശൗല കുതോ മാം താഡയസി? സ്വം പ്രതി പ്രോക്തമ് ഏതം ശബ്ദം ശ്രുത്വാ

Ⅴ സ പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കഃ? തദാ പ്രഭുരകഥയത് യം യീശും ത്വം താഡയസി സ ഏവാഹം; കണ്ടകസ്യ മുഖേ പദാഘാതകരണം തവ കഷ്ടമ്|

Ⅵ തദാ കമ്പമാനോ വിസ്മയാപന്നശ്ച സോവദത് ഹേ പ്രഭോ മയാ കിം കർത്തവ്യം? ഭവത ഇച്ഛാ കാ? തതഃ പ്രഭുരാജ്ഞാപയദ് ഉത്ഥായ നഗരം ഗച്ഛ തത്ര ത്വയാ യത് കർത്തവ്യം തദ് വദിഷ്യതേ|

Ⅶ തസ്യ സങ്ഗിനോ ലോകാ അപി തം ശബ്ദം ശ്രുതവന്തഃ കിന്തു കമപി ന ദൃഷ്ട്വാ സ്തബ്ധാഃ സന്തഃ സ്ഥിതവന്തഃ|

Ⅷ അനന്തരം ശൗലോ ഭൂമിത ഉത്ഥായ ചക്ഷുഷീ ഉന്മീല്യ കമപി ന ദൃഷ്ടവാൻ| തദാ ലോകാസ്തസ്യ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ ദമ്മേഷക്നഗരമ് ആനയൻ|

Ⅸ തതഃ സ ദിനത്രയം യാവദ് അന്ധോ ഭൂത്വാ ന ഭുക്തവാൻ പീതവാംശ്ച|

Ⅹ തദനന്തരം പ്രഭുസ്തദ്ദമ്മേഷക്നഗരവാസിന ഏകസ്മൈ ശിഷ്യായ ദർശനം ദത്വാ ആഹൂതവാൻ ഹേ അനനിയ| തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, ഹേ പ്രഭോ പശ്യ ശൃണോമി|

Ⅺ തദാ പ്രഭുസ്തമാജ്ഞാപയത് ത്വമുത്ഥായ സരലനാമാനം മാർഗം ഗത്വാ യിഹൂദാനിവേശനേ താർഷനഗരീയം ശൗലനാമാനം ജനം ഗവേഷയൻ പൃച്ഛ;

Ⅻ പശ്യ സ പ്രാർഥയതേ, തഥാ അനനിയനാമക ഏകോ ജനസ്തസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്താർപണം കൃത്വാ ദൃഷ്ടിം ദദാതീത്ഥം സ്വപ്നേ ദൃഷ്ടവാൻ|

ⅩⅢ തസ്മാദ് അനനിയഃ പ്രത്യവദത് ഹേ പ്രഭോ യിരൂശാലമി പവിത്രലോകാൻ പ്രതി സോഽനേകഹിംസാം കൃതവാൻ;

ⅩⅣ അത്ര സ്ഥാനേ ച യേ ലോകാസ്തവ നാമ്നി പ്രാർഥയന്തി താനപി ബദ്ധും സ പ്രധാനയാജകേഭ്യഃ ശക്തിം പ്രാപ്തവാൻ, ഇമാം കഥാമ് അഹമ് അനേകേഷാം മുഖേഭ്യഃ ശ്രുതവാൻ|

ⅩⅤ കിന്തു പ്രഭുരകഥയത്, യാഹി ഭിന്നദേശീയലോകാനാം ഭൂപതീനാമ് ഇസ്രായേല്ലോകാനാഞ്ച നികടേ മമ നാമ പ്രചാരയിതും സ ജനോ മമ മനോനീതപാത്രമാസ്തേ|

ⅩⅥ മമ നാമനിമിത്തഞ്ച തേന കിയാൻ മഹാൻ ക്ലേശോ ഭോക്തവ്യ ഏതത് തം ദർശയിഷ്യാമി|

ⅩⅦ തതോ ഽനനിയോ ഗത്വാ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്താർപ്രണം കൃത്വാ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതഃ ശൗല ത്വം യഥാ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്നോഷി പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണോ ഭവസി ച, തദർഥം തവാഗമനകാലേ യഃ പ്രഭുയീശുസ്തുഭ്യം ദർശനമ് അദദാത് സ മാം പ്രേഷിതവാൻ|

ⅩⅧ ഇത്യുക്തമാത്രേ തസ്യ ചക്ഷുർഭ്യാമ് മീനശൽകവദ് വസ്തുനി നിർഗതേ തത്ക്ഷണാത് സ പ്രസന്നചക്ഷു ർഭൂത്വാ പ്രോത്ഥായ മജ്ജിതോഽഭവത് ഭുക്ത്വാ പീത്വാ സബലോഭവച്ച|

ⅩⅨ തതഃ പരം ശൗലഃ ശിഷ്യൈഃ സഹ കതിപയദിവസാൻ തസ്മിൻ ദമ്മേഷകനഗരേ സ്ഥിത്വാഽവിലമ്ബം

ⅩⅩ സർവ്വഭജനഭവനാനി ഗത്വാ യീശുരീശ്വരസ്യ പുത്ര ഇമാം കഥാം പ്രാചാരയത്|

ⅩⅪ തസ്മാത് സർവ്വേ ശ്രോതാരശ്ചമത്കൃത്യ കഥിതവന്തോ യോ യിരൂശാലമ്നഗര ഏതന്നാമ്നാ പ്രാർഥയിതൃലോകാൻ വിനാശിതവാൻ ഏവമ് ഏതാദൃശലോകാൻ ബദ്ധ്വാ പ്രധാനയാജകനികടം നയതീത്യാശയാ ഏതത്സ്ഥാനമപ്യാഗച്ഛത് സഏവ കിമയം ന ഭവതി?

ⅩⅫ കിന്തു ശൗലഃ ക്രമശ ഉത്സാഹവാൻ ഭൂത്വാ യീശുരീശ്വരേണാഭിഷിക്തോ ജന ഏതസ്മിൻ പ്രമാണം ദത്വാ ദമ്മേഷക്-നിവാസിയിഹൂദീയലോകാൻ നിരുത്തരാൻ അകരോത്|

ⅩⅩⅢ ഇത്ഥം ബഹുതിഥേ കാലേ ഗതേ യിഹൂദീയലോകാസ്തം ഹന്തും മന്ത്രയാമാസുഃ

ⅩⅩⅣ കിന്തു ശൗലസ്തേഷാമേതസ്യാ മന്ത്രണായാ വാർത്താം പ്രാപ്തവാൻ| തേ തം ഹന്തും തു ദിവാനിശം ഗുപ്താഃ സന്തോ നഗരസ്യ ദ്വാരേഽതിഷ്ഠൻ;

ⅩⅩⅤ തസ്മാത് ശിഷ്യാസ്തം നീത്വാ രാത്രൗ പിടകേ നിധായ പ്രാചീരേണാവാരോഹയൻ|

ⅩⅩⅥ തതഃ പരം ശൗലോ യിരൂശാലമം ഗത്വാ ശിഷ്യഗണേന സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഐഹത്, കിന്തു സർവ്വേ തസ്മാദബിഭയുഃ സ ശിഷ്യ ഇതി ച ന പ്രത്യയൻ|

ⅩⅩⅦ ഏതസ്മാദ് ബർണബ്ബാസ്തം ഗൃഹീത്വാ പ്രേരിതാനാം സമീപമാനീയ മാർഗമധ്യേ പ്രഭുഃ കഥം തസ്മൈ ദർശനം ദത്തവാൻ യാഃ കഥാശ്ച കഥിതവാൻ സ ച യഥാക്ഷോഭഃ സൻ ദമ്മേഷക്നഗരേ യീശോ ർനാമ പ്രാചാരയത് ഏതാൻ സർവ്വവൃത്താന്താൻ താൻ ജ്ഞാപിതവാൻ|

ⅩⅩⅧ തതഃ ശൗലസ്തൈഃ സഹ യിരൂശാലമി കാലം യാപയൻ നിർഭയം പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ പ്രാചാരയത്|

ⅩⅩⅨ തസ്മാദ് അന്യദേശീയലോകൈഃ സാർദ്ധം വിവാദസ്യോപസ്ഥിതത്വാത് തേ തം ഹന്തുമ് അചേഷ്ടന്ത|

ⅩⅩⅩ കിന്തു ഭ്രാതൃഗണസ്തജ്ജ്ഞാത്വാ തം കൈസരിയാനഗരം നീത്വാ താർഷനഗരം പ്രേഷിതവാൻ|

ⅩⅩⅪ ഇത്ഥം സതി യിഹൂദിയാഗാലീൽശോമിരോണദേശീയാഃ സർവ്വാ മണ്ഡല്യോ വിശ്രാമം പ്രാപ്താസ്തതസ്താസാം നിഷ്ഠാഭവത് പ്രഭോ ർഭിയാ പവിത്രസ്യാത്മനഃ സാന്ത്വനയാ ച കാലം ക്ഷേപയിത്വാ ബഹുസംഖ്യാ അഭവൻ|

ⅩⅩⅫ തതഃ പരം പിതരഃ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭ്രമിത്വാ ശേഷേ ലോദ്നഗരനിവാസിപവിത്രലോകാനാം സമീപേ സ്ഥിതവാൻ|

ⅩⅩⅩⅢ തദാ തത്ര പക്ഷാഘാതവ്യാധിനാഷ്ടൗ വത്സരാൻ ശയ്യാഗതമ് ഐനേയനാമാനം മനുഷ്യം സാക്ഷത് പ്രാപ്യ തമവദത്,

ⅩⅩⅩⅣ ഹേ ഐനേയ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്ത്വാം സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത്, ത്വമുത്ഥായ സ്വശയ്യാം നിക്ഷിപ, ഇത്യുക്തമാത്രേ സ ഉദതിഷ്ഠത്|

ⅩⅩⅩⅤ ഏതാദൃശം ദൃഷ്ട്വാ ലോദ്ശാരോണനിവാസിനോ ലോകാഃ പ്രഭും പ്രതി പരാവർത്തന്ത|

ⅩⅩⅩⅥ അപരഞ്ച ഭിക്ഷാദാനാദിഷു നാനക്രിയാസു നിത്യം പ്രവൃത്താ യാ യാഫോനഗരനിവാസിനീ ടാബിഥാനാമാ ശിഷ്യാ യാം ദർക്കാം അർഥാദ് ഹരിണീമയുക്ത്വാ ആഹ്വയൻ സാ നാരീ

ⅩⅩⅩⅦ തസ്മിൻ സമയേ രുഗ്നാ സതീ പ്രാണാൻ അത്യജത്, തതോ ലോകാസ്താം പ്രക്ഷാല്യോപരിസ്ഥപ്രകോഷ്ഠേ ശായയിത്വാസ്ഥാപയൻ|

ⅩⅩⅩⅧ ലോദ്നഗരം യാഫോനഗരസ്യ സമീപസ്ഥം തസ്മാത്തത്ര പിതര ആസ്തേ, ഇതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ തൂർണം തസ്യാഗമനാർഥം തസ്മിൻ വിനയമുക്ത്വാ ശിഷ്യഗണോ ദ്വൗ മനുജൗ പ്രേഷിതവാൻ|

ⅩⅩⅩⅨ തസ്മാത് പിതര ഉത്ഥായ താഭ്യാം സാർദ്ധമ് ആഗച്ഛത്, തത്ര തസ്മിൻ ഉപസ്ഥിത ഉപരിസ്ഥപ്രകോഷ്ഠം സമാനീതേ ച വിധവാഃ സ്വാഭിഃ സഹ സ്ഥിതികാലേ ദർക്കയാ കൃതാനി യാന്യുത്തരീയാണി പരിധേയാനി ച താനി സർവ്വാണി തം ദർശയിത്വാ രുദത്യശ്ചതസൃഷു ദിക്ഷ്വതിഷ്ഠൻ|

ⅩⅬ കിന്തു പിതരസ്താഃ സർവ്വാ ബഹിഃ കൃത്വാ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പ്രാർഥിതവാൻ; പശ്ചാത് ശവം പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ കഥിതവാൻ, ഹേ ടാബീഥേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ, ഇതി വാക്യ ഉക്തേ സാ സ്ത്രീ ചക്ഷുഷീ പ്രോന്മീല്യ പിതരമ് അവലോക്യോത്ഥായോപാവിശത്|

ⅩⅬⅠ തതഃ പിതരസ്തസ്യാഃ കരൗ ധൃത്വാ ഉത്തോല്യ പവിത്രലോകാൻ വിധവാശ്ചാഹൂയ തേഷാം നികടേ സജീവാം താം സമാർപയത്|

ⅩⅬⅡ ഏഷാ കഥാ സമസ്തയാഫോനഗരം വ്യാപ്താ തസ്മാദ് അനേകേ ലോകാഃ പ്രഭൗ വ്യശ്വസൻ|

ⅩⅬⅢ അപരഞ്ച പിതരസ്തദ്യാഫോനഗരീയസ്യ കസ്യചിത് ശിമോന്നാമ്നശ്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ ബഹുദിനാനി ന്യവസത്|