Ⅰ ഇത്ഥം സർവ്വേഷു രക്ഷാം പ്രാപ്തേഷു തത്രത്യോപദ്വീപസ്യ നാമ മിലീതേതി തേ ജ്ഞാതവന്തഃ|

Ⅱ അസഭ്യലോകാ യഥേഷ്ടമ് അനുകമ്പാം കൃത്വാ വർത്തമാനവൃഷ്ടേഃ ശീതാച്ച വഹ്നിം പ്രജ്ജ്വാല്യാസ്മാകമ് ആതിഥ്യമ് അകുർവ്വൻ|

Ⅲ കിന്തു പൗല ഇന്ധനാനി സംഗൃഹ്യ യദാ തസ്മിൻ അഗ്രൗ നിരക്ഷിപത്, തദാ വഹ്നേഃ പ്രതാപാത് ഏകഃ കൃഷ്ണസർപോ നിർഗത്യ തസ്യ ഹസ്തേ ദ്രഷ്ടവാൻ|

Ⅳ തേഽസഭ്യലോകാസ്തസ്യ ഹസ്തേ സർപമ് അവലമ്ബമാനം ദൃഷ്ട്വാ പരസ്പരമ് ഉക്തവന്ത ഏഷ ജനോഽവശ്യം നരഹാ ഭവിഷ്യതി, യതോ യദ്യപി ജലധേ രക്ഷാം പ്രാപ്തവാൻ തഥാപി പ്രതിഫലദായക ഏനം ജീവിതും ന ദദാതി|

Ⅴ കിന്തു സ ഹസ്തം വിധുന്വൻ തം സർപമ് അഗ്നിമധ്യേ നിക്ഷിപ്യ കാമപി പീഡാം നാപ്തവാൻ|

Ⅵ തതോ വിഷജ്വാലയാ ഏതസ്യ ശരീരം സ്ഫീതം ഭവിഷ്യതി യദ്വാ ഹഠാദയം പ്രാണാൻ ത്യക്ഷ്യതീതി നിശ്ചിത്യ ലോകാ ബഹുക്ഷണാനി യാവത് തദ് ദ്രഷ്ടും സ്ഥിതവന്തഃ കിന്തു തസ്യ കസ്യാശ്ചിദ് വിപദോഽഘടനാത് തേ തദ്വിപരീതം വിജ്ഞായ ഭാഷിതവന്ത ഏഷ കശ്ചിദ് ദേവോ ഭവേത്|

Ⅶ പുബ്ലിയനാമാ ജന ഏകസ്തസ്യോപദ്വീപസ്യാധിപതിരാസീത് തത്ര തസ്യ ഭൂമ്യാദി ച സ്ഥിതം| സ ജനോഽസ്മാൻ നിജഗൃഹം നീത്വാ സൗജന്യം പ്രകാശ്യ ദിനത്രയം യാവദ് അസ്മാകം ആതിഥ്യമ് അകരോത്|

Ⅷ തദാ തസ്യ പുബ്ലിയസ്യ പിതാ ജ്വരാതിസാരേണ പീഡ്യമാനഃ സൻ ശയ്യായാമ് ആസീത്; തതഃ പൗലസ്തസ്യ സമീപം ഗത്വാ പ്രാർഥനാം കൃത്വാ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തം സമർപ്യ തം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|

Ⅸ ഇത്ഥം ഭൂതേ തദ്വീപനിവാസിന ഇതരേപി രോഗിലോകാ ആഗത്യ നിരാമയാ അഭവൻ|

Ⅹ തസ്മാത്തേഽസ്മാകമ് അതീവ സത്കാരം കൃതവന്തഃ, വിശേഷതഃ പ്രസ്ഥാനസമയേ പ്രയോജനീയാനി നാനദ്രവ്യാണി ദത്തവന്തഃ|

Ⅺ ഇത്ഥം തത്ര ത്രിഷു മാസേഷു ഗതേഷു യസ്യ ചിഹ്നം ദിയസ്കൂരീ താദൃശ ഏകഃ സികന്ദരീയനഗരസ്യ പോതഃ ശീതകാലം യാപയൻ തസ്മിൻ ഉപദ്വീപേ ഽതിഷ്ഠത് തമേവ പോതം വയമ് ആരുഹ്യ യാത്രാമ് അകുർമ്മ|

Ⅻ തതഃ പ്രഥമതഃ സുരാകൂസനഗരമ് ഉപസ്ഥായ തത്ര ത്രീണി ദിനാനി സ്ഥിതവന്തഃ|

ⅩⅢ തസ്മാദ് ആവൃത്യ രീഗിയനഗരമ് ഉപസ്ഥിതാഃ ദിനൈകസ്മാത് പരം ദക്ഷിണവയൗ സാനുകൂല്യേ സതി പരസ്മിൻ ദിവസേ പതിയലീനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|

ⅩⅣ തതോഽസ്മാസു തത്രത്യം ഭ്രാതൃഗണം പ്രാപ്തേഷു തേ സ്വൈഃ സാർദ്ധമ് അസ്മാൻ സപ്ത ദിനാനി സ്ഥാപയിതുമ് അയതന്ത, ഇത്ഥം വയം രോമാനഗരമ് പ്രത്യഗച്ഛാമ|

ⅩⅤ തസ്മാത് തത്രത്യാഃ ഭ്രാതരോഽസ്മാകമ് ആഗമനവാർത്താം ശ്രുത്വാ ആപ്പിയഫരം ത്രിഷ്ടാവർണീഞ്ച യാവദ് അഗ്രേസരാഃ സന്തോസ്മാൻ സാക്ഷാത് കർത്തുമ് ആഗമൻ; തേഷാം ദർശനാത് പൗല ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ ആശ്വാസമ് ആപ്തവാൻ|

ⅩⅥ അസ്മാസു രോമാനഗരം ഗതേഷു ശതസേനാപതിഃ സർവ്വാൻ ബന്ദീൻ പ്രധാനസേനാപതേഃ സമീപേ സമാർപയത് കിന്തു പൗലായ സ്വരക്ഷകപദാതിനാ സഹ പൃഥഗ് വസ്തുമ് അനുമതിം ദത്തവാൻ|

ⅩⅦ ദിനത്രയാത് പരം പൗലസ്തദ്ദേശസ്ഥാൻ പ്രധാനയിഹൂദിന ആഹൂതവാൻ തതസ്തേഷു സമുപസ്ഥിതേഷു സ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതൃഗണ നിജലോകാനാം പൂർവ്വപുരുഷാണാം വാ രീതേ ർവിപരീതം കിഞ്ചന കർമ്മാഹം നാകരവം തഥാപി യിരൂശാലമനിവാസിനോ ലോകാ മാം ബന്ദിം കൃത്വാ രോമിലോകാനാം ഹസ്തേഷു സമർപിതവന്തഃ|

ⅩⅧ രോമിലോകാ വിചാര്യ്യ മമ പ്രാണഹനനാർഹം കിമപി കാരണം ന പ്രാപ്യ മാം മോചയിതുമ് ഐച്ഛൻ;

ⅩⅨ കിന്തു യിഹൂദിലോകാനാമ് ആപത്ത്യാ മയാ കൈസരരാജസ്യ സമീപേ വിചാരസ്യ പ്രാർഥനാ കർത്തവ്യാ ജാതാ നോചേത് നിജദേശീയലോകാൻ പ്രതി മമ കോപ്യഭിയോഗോ നാസ്തി|

ⅩⅩ ഏതത്കാരണാദ് അഹം യുഷ്മാൻ ദ്രഷ്ടും സംലപിതുഞ്ചാഹൂയമ് ഇസ്രായേല്വശീയാനാം പ്രത്യാശാഹേതോഹമ് ഏതേന ശുങ്ഖലേന ബദ്ധോഽഭവമ്|

ⅩⅪ തദാ തേ തമ് അവാദിഷുഃ, യിഹൂദീയദേശാദ് വയം ത്വാമധി കിമപി പത്രം ന പ്രാപ്താ യേ ഭ്രാതരഃ സമായാതാസ്തേഷാം കോപി തവ കാമപി വാർത്താം നാവദത് അഭദ്രമപി നാകഥയച്ച|

ⅩⅫ തവ മതം കിമിതി വയം ത്വത്തഃ ശ്രോതുമിച്ഛാമഃ| യദ് ഇദം നവീനം മതമുത്ഥിതം തത് സർവ്വത്ര സർവ്വേഷാം നികടേ നിന്ദിതം ജാതമ ഇതി വയം ജാനീമഃ|

ⅩⅩⅢ തൈസ്തദർഥമ് ഏകസ്മിൻ ദിനേ നിരൂപിതേ തസ്മിൻ ദിനേ ബഹവ ഏകത്ര മിലിത്വാ പൗലസ്യ വാസഗൃഹമ് ആഗച്ഛൻ തസ്മാത് പൗല ആ പ്രാതഃകാലാത് സന്ധ്യാകാലം യാവൻ മൂസാവ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥാദ് ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഭ്യശ്ച യീശോഃ കഥാമ് ഉത്ഥാപ്യ ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ പ്രമാണം ദത്വാ തേഷാം പ്രവൃത്തിം ജനയിതും ചേഷ്ടിതവാൻ|

ⅩⅩⅣ കേചിത്തു തസ്യ കഥാം പ്രത്യായൻ കേചിത്തു ന പ്രത്യായൻ;

ⅩⅩⅤ ഏതത്കാരണാത് തേഷാം പരസ്പരമ് അനൈക്യാത് സർവ്വേ ചലിതവന്തഃ; തഥാപി പൗല ഏതാം കഥാമേകാം കഥിതവാൻ പവിത്ര ആത്മാ യിശയിയസ്യ ഭവിഷ്യദ്വക്തു ർവദനാദ് അസ്മാകം പിതൃപുരുഷേഭ്യ ഏതാം കഥാം ഭദ്രം കഥയാമാസ, യഥാ,

ⅩⅩⅥ "ഉപഗത്യ ജനാനേതാൻ ത്വം ഭാഷസ്വ വചസ്ത്വിദം| കർണൈഃ ശ്രോഷ്യഥ യൂയം ഹി കിന്തു യൂയം ന ഭോത്സ്യഥ| നേത്രൈ ർദ്രക്ഷ്യഥ യൂയഞ്ച ജ്ഞാതും യൂയം ന ശക്ഷ്യഥ|

ⅩⅩⅦ തേ മാനുഷാ യഥാ നേത്രൈഃ പരിപശ്യന്തി നൈവ ഹി| കർണൈഃ ര്യഥാ ന ശൃണ്വന്തി ബുധ്യന്തേ ന ച മാനസൈഃ| വ്യാവർത്തയത്സു ചിത്താനി കാലേ കുത്രാപി തേഷു വൈ| മത്തസ്തേ മനുജാഃ സ്വസ്ഥാ യഥാ നൈവ ഭവന്തി ച| തഥാ തേഷാം മനുഷ്യാണാം സന്തി സ്ഥൂലാ ഹി ബുദ്ധയഃ| ബധിരീഭൂതകർണാശ്ച ജാതാശ്ച മുദ്രിതാ ദൃശഃ||

ⅩⅩⅧ അത ഈശ്വരാദ് യത് പരിത്രാണം തസ്യ വാർത്താ ഭിന്നദേശീയാനാം സമീപം പ്രേഷിതാ തഏവ താം ഗ്രഹീഷ്യന്തീതി യൂയം ജാനീത|

ⅩⅩⅨ ഏതാദൃശ്യാം കഥായാം കഥിതായാം സത്യാം യിഹൂദിനഃ പരസ്പരം ബഹുവിചാരം കുർവ്വന്തോ ഗതവന്തഃ|

ⅩⅩⅩ ഇത്ഥം പൗലഃ സമ്പൂർണം വത്സരദ്വയം യാവദ് ഭാടകീയേ വാസഗൃഹേ വസൻ യേ ലോകാസ്തസ്യ സന്നിധിമ് ആഗച്ഛന്തി താൻ സർവ്വാനേവ പരിഗൃഹ്ലൻ,

ⅩⅩⅪ നിർവിഘ്നമ് അതിശയനിഃക്ഷോഭമ് ഈശ്വരീയരാജത്വസ്യ കഥാം പ്രചാരയൻ പ്രഭൗ യീശൗ ഖ്രീഷ്ടേ കഥാഃ സമുപാദിശത്| ഇതി||