Ⅰ അപരം യിരൂശാലമ്നഗരീയാഃ കതിപയാ അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച യീശോഃ സമീപമാഗത്യ കഥയാമാസുഃ,

Ⅱ തവ ശിഷ്യാഃ കിമർഥമ് അപ്രക്ഷാലിതകരൈ ർഭക്ഷിത്വാ പരമ്പരാഗതം പ്രാചീനാനാം വ്യവഹാരം ലങ്വന്തേ?

Ⅲ തതോ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യൂയം പരമ്പരാഗതാചാരേണ കുത ഈശ്വരാജ്ഞാം ലങ്വധ്വേ|

Ⅳ ഈശ്വര ഇത്യാജ്ഞാപയത്, ത്വം നിജപിതരൗ സംമന്യേഥാഃ, യേന ച നിജപിതരൗ നിന്ദ്യേതേ, സ നിശ്ചിതം മ്രിയേത;

Ⅴ കിന്തു യൂയം വദഥ, യഃ സ്വജനകം സ്വജനനീം വാ വാക്യമിദം വദതി, യുവാം മത്തോ യല്ലഭേഥേ, തത് ന്യവിദ്യത,

Ⅵ സ നിജപിതരൗ പുന ർന സംമംസ്യതേ| ഇത്ഥം യൂയം പരമ്പരാഗതേന സ്വേഷാമാചാരേണേശ്വരീയാജ്ഞാം ലുമ്പഥ|

Ⅶ രേ കപടിനഃ സർവ്വേ യിശയിയോ യുഷ്മാനധി ഭവിഷ്യദ്വചനാന്യേതാനി സമ്യഗ് ഉക്തവാൻ|

Ⅷ വദനൈ ർമനുജാ ഏതേ സമായാന്തി മദന്തികം| തഥാധരൈ ർമദീയഞ്ച മാനം കുർവ്വന്തി തേ നരാഃ|

Ⅸ കിന്തു തേഷാം മനോ മത്തോ വിദൂരഏവ തിഷ്ഠതി| ശിക്ഷയന്തോ വിധീൻ ന്രാജ്ഞാ ഭജന്തേ മാം മുധൈവ തേ|

Ⅹ തതോ യീശു ർലോകാൻ ആഹൂയ പ്രോക്തവാൻ, യൂയം ശ്രുത്വാ ബുധ്യധ്ബം|

Ⅺ യന്മുഖം പ്രവിശതി, തത് മനുജമ് അമേധ്യം ന കരോതി, കിന്തു യദാസ്യാത് നിർഗച്ഛതി, തദേവ മാനുഷമമേധ്യീ കരോതീ|

Ⅻ തദാനീം ശിഷ്യാ ആഗത്യ തസ്മൈ കഥയാഞ്ചക്രുഃ, ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ ഫിരൂശിനോ വ്യരജ്യന്ത, തത് കിം ഭവതാ ജ്ഞായതേ?

ⅩⅢ സ പ്രത്യവദത്, മമ സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ യം കഞ്ചിദങ്കുരം നാരോപയത്, സ ഉത്പാവ്ദ്യതേ|

ⅩⅣ തേ തിഷ്ഠന്തു, തേ അന്ധമനുജാനാമ് അന്ധമാർഗദർശകാ ഏവ; യദ്യന്ധോഽന്ധം പന്ഥാനം ദർശയതി, തർഹ്യുഭൗ ഗർത്തേ പതതഃ|

ⅩⅤ തദാ പിതരസ്തം പ്രത്യവദത്, ദൃഷ്ടാന്തമിമമസ്മാൻ ബോധയതു|

ⅩⅥ യീശുനാ പ്രോക്തം, യൂയമദ്യ യാവത് കിമബോധാഃ സ്ഥ?

ⅩⅦ കഥാമിമാം കിം ന ബുധ്യധ്ബേ ? യദാസ്യം പ്രേവിശതി, തദ് ഉദരേ പതൻ ബഹിർനിര്യാതി,

ⅩⅧ കിന്ത്വാസ്യാദ് യന്നിര്യാതി, തദ് അന്തഃകരണാത് നിര്യാതത്വാത് മനുജമമേധ്യം കരോതി|

ⅩⅨ യതോഽന്തഃകരണാത് കുചിന്താ ബധഃ പാരദാരികതാ വേശ്യാഗമനം ചൈര്യ്യം മിഥ്യാസാക്ഷ്യമ് ഈശ്വരനിന്ദാ ചൈതാനി സർവ്വാണി നിര്യ്യാന്തി|

ⅩⅩ ഏതാനി മനുഷ്യമപവിത്രീ കുർവ്വന്തി കിന്ത്വപ്രക്ഷാലിതകരേണ ഭോജനം മനുജമമേധ്യം ന കരോതി|

ⅩⅪ അനന്തരം യീശുസ്തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ സോരസീദോന്നഗരയോഃ സീമാമുപതസ്യൗ|

ⅩⅫ തദാ തത്സീമാതഃ കാചിത് കിനാനീയാ യോഷിദ് ആഗത്യ തമുച്ചൈരുവാച, ഹേ പ്രഭോ ദായൂദഃ സന്താന, മമൈകാ ദുഹിതാസ്തേ സാ ഭൂതഗ്രസ്താ സതീ മഹാക്ലേശം പ്രാപ്നോതി മമ ദയസ്വ|

ⅩⅩⅢ കിന്തു യീശുസ്താം കിമപി നോക്തവാൻ, തതഃ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തം നിവേദയാമാസുഃ, ഏഷാ യോഷിദ് അസ്മാകം പശ്ചാദ് ഉച്ചൈരാഹൂയാഗച്ഛതി, ഏനാം വിസൃജതു|

ⅩⅩⅣ തദാ സ പ്രത്യവദത്, ഇസ്രായേൽഗോത്രസ്യ ഹാരിതമേഷാൻ വിനാ കസ്യാപ്യന്യസ്യ സമീപം നാഹം പ്രേഷിതോസ്മി|

ⅩⅩⅤ തതഃ സാ നാരീസമാഗത്യ തം പ്രണമ്യ ജഗാദ, ഹേ പ്രഭോ മാമുപകുരു|

ⅩⅩⅥ സ ഉക്തവാൻ, ബാലകാനാം ഭക്ഷ്യമാദായ സാരമേയേഭ്യോ ദാനം നോചിതം|

ⅩⅩⅦ തദാ സാ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, തത് സത്യം, തഥാപി പ്രഭോ ർഭഞ്ചാദ് യദുച്ഛിഷ്ടം പതതി, തത് സാരമേയാഃ ഖാദന്തി|

ⅩⅩⅧ തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ യോഷിത്, തവ വിശ്വാസോ മഹാൻ തസ്മാത് തവ മനോഭിലഷിതം സിദ്യ്യതു, തേന തസ്യാഃ കന്യാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ നിരാമയാഭവത്|

ⅩⅩⅨ അനന്തരം യീശസ്തസ്മാത് സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ ഗാലീൽസാഗരസ്യ സന്നിധിമാഗത്യ ധരാധരമാരുഹ്യ തത്രോപവിവേശ|

ⅩⅩⅩ പശ്ചാത് ജനനിവഹോ ബഹൂൻ ഖഞ്ചാന്ധമൂകശുഷ്കകരമാനുഷാൻ ആദായ യീശോഃ സമീപമാഗത്യ തച്ചരണാന്തികേ സ്ഥാപയാമാസുഃ, തതഃ സാ താൻ നിരാമയാൻ അകരോത്|

ⅩⅩⅪ ഇത്ഥം മൂകാ വാക്യം വദന്തി, ശുഷ്കകരാഃ സ്വാസ്ഥ്യമായാന്തി, പങ്ഗവോ ഗച്ഛന്തി, അന്ധാ വീക്ഷന്തേ, ഇതി വിലോക്യ ലോകാ വിസ്മയം മന്യമാനാ ഇസ്രായേല ഈശ്വരം ധന്യം ബഭാഷിരേ|

ⅩⅩⅫ തദാനീം യീശുഃ സ്വശിഷ്യാൻ ആഹൂയ ഗദിതവാൻ, ഏതജ്ജനനിവഹേഷു മമ ദയാ ജായതേ, ഏതേ ദിനത്രയം മയാ സാകം സന്തി, ഏഷാം ഭക്ഷ്യവസ്തു ച കഞ്ചിദപി നാസ്തി, തസ്മാദഹമേതാനകൃതാഹാരാൻ ന വിസ്രക്ഷ്യാമി, തഥാത്വേ വർത്മമധ്യേ ക്ലാമ്യേഷുഃ|

ⅩⅩⅩⅢ തദാ ശിഷ്യാ ഊചുഃ, ഏതസ്മിൻ പ്രാന്തരമധ്യ ഏതാവതോ മർത്യാൻ തർപയിതും വയം കുത്ര പൂപാൻ പ്രാപ്സ്യാമഃ?

ⅩⅩⅩⅣ യീശുരപൃച്ഛത്, യുഷ്മാകം നികടേ കതി പൂപാ ആസതേ? ത ഊചുഃ, സപ്തപൂപാ അൽപാഃ ക്ഷുദ്രമീനാശ്ച സന്തി|

ⅩⅩⅩⅤ തദാനീം സ ലോകനിവഹം ഭൂമാവുപവേഷ്ടുമ് ആദിശ്യ

ⅩⅩⅩⅥ താൻ സപ്തപൂപാൻ മീനാംശ്ച ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരീയഗുണാൻ അനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യോ ദദൗ, ശിഷ്യാ ലോകേഭ്യോ ദദുഃ|

ⅩⅩⅩⅦ തതഃ സർവ്വേ ഭുക്ത്വാ തൃപ്തവന്തഃ; തദവശിഷ്ടഭക്ഷ്യേണ സപ്തഡലകാൻ പരിപൂര്യ്യ സംജഗൃഹുഃ|

ⅩⅩⅩⅧ തേ ഭോക്താരോ യോഷിതോ ബാലകാംശ്ച വിഹായ പ്രായേണ ചതുഃസഹസ്രാണി പുരുഷാ ആസൻ|

ⅩⅩⅩⅨ തതഃ പരം സ ജനനിവഹം വിസൃജ്യ തരിമാരുഹ്യ മഗ്ദലാപ്രദേശം ഗതവാൻ|