உன் வார்த்தைகள் சீற்றமாய் வீசும் காற்றைப்போல் இருக்கின்றன.

எல்லாம் வல்லவர் நியாயத்தைப் புரட்டுவாரோ?

அவர்களின் பாவத்தின் தண்டனைக்கு அவர்களை ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிறார்.

எல்லாம் வல்லவரிடம் மன்றாடுவாயானால்,

இப்பொழுதும் அவர் உன் சார்பாக எழுந்து,

உன்னை உனக்குரிய இடத்தில் திரும்பவும் வைப்பார்.

உன் எதிர்காலம் மிகவும் செழிப்பானதாக இருக்கும்.

அவர்கள் முற்பிதாக்கள் கற்றுக்கொண்டதைக் கேட்டுப்பார்.

பூமியில் நமது நாட்கள் நிழலாய்த்தான் இருக்கின்றன.

அவர்கள் தாங்கள் விளங்கிக்கொண்டதிலிருந்து உனக்கு விளக்கமளிக்கமாட்டார்களா?

தண்ணீரில்லாமல் கோரைப்புல் முளைக்குமோ?

மற்றப் புற்களைவிட மிக விரைவாக வாடிப்போகின்றன.

இறைவனை மறுதலிப்போரின் நம்பிக்கையும் அப்படியே அழிந்துபோகும்.

அவன் சிலந்தி வலைகளிலேயே நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறான்.

அவன் அதைப் பிடித்துத் தொங்கினாலும் அது அவனைத் தாங்காது.

அது தன் தளிர்களைத் தோட்டம் முழுவதும் படரச்செய்து,

கற்களுக்குள்ளே தனக்கு இடத்தைத் தேடுகிறது.

அது இருந்த இடம், ‘நான் ஒருபோதும் உன்னைக் கண்டதில்லை’ என மறுதலிக்கும்.

அந்த நிலத்திலிருந்து வேறு செடிகள் வளர்கின்றன.

தீமை செய்பவர்களின் கைகளைப் பலப்படுத்தவும் மாட்டார்.

உன் உதடுகளை மகிழ்ச்சியின் சத்தத்தினாலும் நிரப்புவார்.

கொடியவர்களின் கூடாரங்கள் இல்லாதொழிந்து போகும்.”