துன்ப நேரங்களில் நீர் ஏன் மறைந்துகொள்கிறீர்?

அவன் தீட்டுகிற சதித்திட்டங்களில் அவர்கள் அகப்பட்டுக் கொள்கிறார்கள்.

அவன் பேராசைக்காரரை வாழ்த்தி யெகோவாவை நிந்திக்கிறான்.

அவனுடைய சிந்தனைகளிலெல்லாம் அவருக்கு இடமேயில்லை.

உமது நீதிநெறிகளை அவன் ஒதுக்கி வைத்துள்ளான்;

தன் பகைவர் அனைவரையும் ஏளனம் செய்கிறான்.

எனக்குத் தலைமுறை தலைமுறைதோறும் கஷ்டம் வராது” என்று சொல்லிக்கொள்கிறான்.

அவனுடைய நாவின்கீழே பிரச்சனையும் தீமையும் இருக்கின்றன.

பதுங்கியிருந்து குற்றமற்றவனைக் கொலைசெய்கிறான்.

9 பதுங்கியிருக்கும் சிங்கத்தைப்போல் காத்திருக்கிறான்.

அவன் உதவியற்றோரைப் பிடித்து தன் வலையில் இழுத்துக்கொள்கிறான்.

அவனுடைய பெலத்தினால் அவர்கள் வீழ்ந்துபோகிறார்கள்.

அவர் தமது முகத்தை மறைத்து, ஒருபோதும் அதைக் காண்பதில்லை”

என்று கொடுமையானவன் தனக்குள் சொல்லிக்கொள்கிறான்.

ஆதரவற்றோரை மறவாதிரும்.

“அவர் என்னிடம் கணக்குக் கேட்பதில்லை” என்று

அவன் தனக்குள்ளேயே சொல்லிக்கொள்வது ஏன்?

நீர் அவர்களின் துயரங்களைக் கவனித்து,

அவர்களுக்கு உதவிசெய்யக் கருத்தாய் இருக்கிறீர்.

திக்கற்றவர்களுக்கு நீரே துணையாய் இருக்கிறீர்.

தீயவனுடைய கொடுமையைக் குறித்து அவனிடம் கணக்குக் கேளும்.

இல்லையெனில் அதைக் கண்டுபிடிக்க முடியாது.

அவருடைய நாட்டிலிருந்து பிற மக்கள் அழிந்துபோவார்கள்.

அவர்களை உற்சாகப்படுத்தி அவர்களுடைய கதறுதலைக் கேட்கிறார்.

மற்றவர்களுக்கு திகிலூட்டுபவனாய் இராதபடி,

நீர் திக்கற்றவர்களையும் ஒடுக்கப்பட்டவர்களையும் பாதுகாக்கிறீர்.