1 யூதா மக்களே, யெகோவாவிடம் வசந்தகாலத்தில் மழைக்காக மன்றாடுங்கள்;

அவர் மனிதர்களுக்கு மழையைப் பொழியச்செய்து,

2 விக்கிரகங்கள் வஞ்சனை பேசுகின்றன.

உண்மையற்ற கனவுகளைக் கூறுகிறார்கள்.

ஆகவே மக்கள் செம்மறியாடுகளைப்போல் வழிதப்பி,

3 “மேய்ப்பர்கள்மேல் என் கோபம் பற்றியெரிகிறது,

சேனைகளின் யெகோவா,

4 மூலைக்கல்லும் கூடாரத்திற்கான முளையும்,

யூதாவிலிருந்தே தோன்றும்.

5 யுத்தத்தில் வீதிகளின் சேற்றில் எதிரியை மிதிக்கும் வலிமையான மனிதர்போல்,

யெகோவா அவர்களோடிருப்பதால் அவர்கள் போரிட்டு,

6 “நான் யூதா குடும்பத்தாரைப் பெலப்படுத்துவேன்.

நான் அவர்கள்மேல் இரக்கங்கொண்டபடியால்,

முந்திய நிலைக்குக் கொண்டுவருவேன்.

ஏனெனில் அவர்களின் இறைவனாகிய யெகோவா நானே.

7 எப்பிராயீமியர் வலிமைமிக்க மனிதரைப் போலாவார்கள்.

அவர்களுடைய பிள்ளைகள் அதைக்கண்டு களிகூருவார்கள்;

8 நான் சைகை காட்டி

நிச்சயமாய் நான் அவர்களை மீட்பேன்.

9 மக்கள் கூட்டங்களிடையே நான் அவர்களைச் சிதறடித்தாலும்,

அவர்களும் அவர்கள் பிள்ளைகளும் தப்பிப் பிழைப்பார்கள்.

10 அவர்களை நான் எகிப்திலிருந்து திரும்பவும் கொண்டுவந்து,

கீலேயாத், லெபனோன் நாடுகளுக்குக் கொண்டுவருவேன்.

11 தொல்லை என்னும் கடலைக் கடந்து செல்வார்கள்;

அசீரியாவின் அகந்தை தாழ்த்தப்படும்.

12 நான் அவர்களை யெகோவாவிடம் பெலப்படுத்துவேன்”