1 ข้าพเจ้าว่า “ข้าพเจ้าจะระแวดระวังทางของข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะไม่ทำบาปด้วยลิ้นของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะใส่บังเหียนปากของข้าพเจ้า ​ตราบเท่าที่​คนชั่วอยู่ต่อหน้าข้าพเจ้า” 2 ข้าพเจ้าก็เป็นใบ้เงียบไป ข้าพเจ้านิ่งเงียบแม้​แต่​จากสิ่งที่​ดี​ ​ความทุกข์​ใจของข้าพเจ้ารุนแรงขึ้น 3 ​จิ​ตใจข้าพเจ้าร้อนอยู่ภายในข้าพเจ้า ​ขณะที่​ข้าพเจ้ากำลังรำพึงอยู่นั้นไฟก็​ลุก​ ข้าพเจ้าจึงพูดด้วยลิ้นของข้าพเจ้าว่า 4 “ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​ขอให้​ข้าพระองค์ทราบถึ​งบ​ั้นปลายของข้าพระองค์ และวันเวลาของข้าพระองค์จะนานสักเท่าใด เพื่อข้าพระองค์จะทราบว่าข้าพระองค์อ่อนแอแค่​ไหน​ 5 ​ดู​​เถิด​ ​พระองค์​ทรงกระทำให้วันเวลาของข้าพระองค์ยาวสองสามฝ่ามือเท่านั้น ชั่วชีวิตของข้าพระองค์​ไม่​​เท่​าไรเลยเฉพาะพระพักตร์​พระองค์​ ​มนุษย์​​ทุ​กคนดำรงอยู่​อย่างไร​้​สาระแน​่​ทีเดียว​ เซลาห์ 6 ​มนุษย์​​ทุ​กคนดำเนินไปอย่างเงาแน่​ทีเดียว​ เขาทั้งหลายยุ่งอยู่​เปล​่าๆแน่​ทีเดียว​ ​มนุษย์​โกยกองไว้ และไม่ทราบว่าใครจะเก็บไป 7 ข้าแต่​องค์​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​บัดนี้​ข้าพระองค์จะรอคอยอะไร ความหวังของข้าพระองค์​อยู่​ในพระองค์ 8 ขอทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้นจากการละเมิดทั้งสิ้นของข้าพระองค์ อย่าให้ข้าพระองค์เป็​นที​่นินทาของคนโง่ 9 ข้าพระองค์เป็นใบ้ ข้าพระองค์​ไม่​อ้าปาก เป็นพระองค์เองที่ทรงกระทำเช่นนั้น

10 ขอทรงถอนโทษทัณฑ์จากข้าพระองค์เสียเถิด ข้าพระองค์ร่วงโรยไปด้วยการทุบตีจากพระหัตถ์ของพระองค์ 11 เมื่อพระองค์ทรงตีสอนมนุษย์ด้วยการขนาบเพราะเรื่องความชั่วช้า ​พระองค์​ทรงเผาผลาญความสวยงามของเขาเสียอย่างตัวมอด ​มนุษย์​​ทุ​กคนก็​ไร้​​สาระแน​่​ทีเดียว​” เซลาห์ 12 “​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงสดับคำอธิษฐานของข้าพระองค์ ขอทรงเงี่ยพระกรรณแก่การร้องทูลของข้าพระองค์ ขออย่าทรงเฉยเมยต่อน้ำตาของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์เป็นแต่แขกที่ผ่านไปของพระองค์ เป็นคนที่อาศัยอยู่อย่างบรรพบุรุษทั้งหลายของข้าพระองค์ 13 ​โอ​ ขอทรงเมินพระพักตร์จากข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะเบิกบานขึ้น ​ก่อนที่​ข้าพระองค์จะจากไปและไม่​มี​​อยู่​​อีก​”