1 ​ณ​ ริมฝั่งแม่น้ำแห่งบาบิโลนเรานั่งลง เมื่อได้ระลึกถึงศิโยนเราก็​ร่ำไห้​ 2 ในท่ามกลางที่นั่นเราแขวนพิณเขาคู่ของเราไว้​ที่​ต้นหลิว 3 เพราะที่นั่นผู้​ที่​นำเราไปเป็นเชลยต้องการให้เราร้องเพลง และผู้​ที่​ปล้นเราต้องการให้​สนุกสนาน​ เขาว่า “จงร้องเพลงศิโยนสักบทหนึ่งให้เราฟัง” 4 เราจะร้องเพลงของพระเยโฮวาห์​ได้​​อย่างไร​ ​ที่​ในแผ่นดินต่างด้าว 5 ​โอ​ เยรูซาเล็มเอ๋ย ถ้าข้าพเจ้าลืมเธอก็​ขอให้​มือขวาของข้าพเจ้าลืมฝีมือเสีย 6 ​ขอให้​ลิ้นของข้าพเจ้าเกาะติดเพดานปากของข้าพเจ้า ถ้าว่าข้าพเจ้าไม่ระลึกถึงเธอ ถ้าว่าข้าพเจ้ามิ​ได้​ตั้งเยรูซาเล็มไว้เหนือความชื่นบานอันสูงที่สุดของข้าพเจ้า 7 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ในวันแห่งเยรูซาเล็มขอทรงระลึกถึงคนเอโดม ​ผู้​​ที่​​พูดว่า​ “จงทลายเสีย จงทลายเสีย ลงไปจนถึงรากฐานของมัน” 8 ​โอ​ ธิดาแห่งบาบิโลนเอ๋ย ซึ่งจะต้องล้างผลาญเสีย ความสุขจงมี​แก่​​ผู้​​ที่​สนองเจ้าให้สมกั​บท​ี่​เจ้​าได้กระทำกับเรา 9 ความสุขจงมี​แก่​​ผู้​​ที่​เอาลูกเล็กเด็กแดงของเจ้าเหวี่ยงกระแทกลงกั​บก​้อนหิน