1 Tanrı Noah'ı, onunla birlikte gemide bulunan bütün evcil ve yabanıl hayvanları, hatırladı. Tanrı yeryüzünün üzerinden rüzgar estirdi. Sular çekildi. 2 Derinliğin kaynakları ve gökyüzünün pencereleri de durduruldu, gökten yağan yağmur kesildi. 3 Sular gittikçe yerden çekildi. Yüz elli günün sonunda sular azaldı. 4 Gemi yedinci ayın on yedinci günü, Ararat dağlarının üzerine oturdu. 5 Sular onuncu aya kadar sürekli çekildi. Onuncu ayın birinci günü dağların dorukları göründü.

6 Kırk gün sonra Noah yapmış olduğu geminin penceresini açtı. 7 Bir kuzgun gönderdi. Kuzgun sular yeryüzünden kuruyana dek öteye beriye gitti. 8 Noah’ın kendisi yerin yüzeyindeki suların çekilip çekilmediğini görmek için bir güvercin gönderdi. 9 Güvercin ayağını koyup dinlenebileceği bir yer bulamayınca gemiye, Noah’a geri döndü. Çünkü yeryüzünün tümü sularla kaplıydı. Elini uzatıp onu tuttu ve kendi yanına gemiye aldı. 10 Yedi gün daha bekledi; ve yine güvercini gemiden gönderdi. 11 Güvercin akşam üstü ona geri geldi ve işte, ağzında yeni koparılmış bir zeytin yaprağı vardı. Böylece Noah, suların yeryüzünden çekildiğini bildi. 12 Yedi gün daha bekleyip güvercini gönderdi. Artık güvercin ona geri dönmedi.

13 Altı yüz birinci yılının birinci ayında, ayın birinci gününde sular kurudu. Noah geminin örtüsünü kaldırdı ve baktı. Toprağın yüzünün kuru olduğunu gördü. 14 İkinci ayın yirmi yedinci günü toprak kurudu.

15 Tanrı Noah'a şöyle dedi: 16 “Sen, karın, oğullarınız ve oğullarınızın karılarıyla birlikte gemiden çıkın. 17 Kuşları, evcil hayvanları ve yerde sürünen sürüngenleri, yanınızda olan her canlıyı çıkarın ki, yeryüzünde bol bol üresinler ve verimli olup yeryüzünde çoğalsınlar.”

18 Noah, oğulları, karısı ve oğullarının karılarıyla birlikte çıktı. 19 Yeryüzünde yaşayan her hayvan, her sürüngen, her kuş, familyalarına göre gemiden çıktılar.

20 Noah Yahve’ye bir sunak yaptı, her temiz hayvandan, her temiz kuştan aldı ve sunakta yakmalık sunular sundu. 21 Yahve hoş kokuyu kokladı. Yahve yüreğinde şöyle dedi: “Artık insan yüzünden toprağı yeniden lanetlemeyeceğim, çünkü insanın yüreğinin hayalleri gençliğinden beri kötüdür. Daha önce yaptığım gibi her canlıya bir daha asla vurmayacağım. 22 Dünya durdukça, tohum ve hasat zamanı, soğuk ve sıcak, yaz ve kış, gündüz ve gece son bulmayacak.”