50
Asaf’ın mezmuru
1 Kudretli Olan Tanrı, Yahve konuşuyor,
Gün doğumundan gün batımına kadar yeryüzüne sesleniyor.
2 Güzelliğin kusursuzluğu Siyon'dan,
Tanrı parlıyor.
3 Tanrımız geliyor ve susmuyor.
Önününde ateş yiyip bitiriyor.
Çevresi şiddetli fırtınayla kaplı.
4 Yukarıdaki göklere sesleniyor,
Halkını yargılamak için yeryüzüne:
5 “Benimle kurban sunarak antlaşma yapan,
Kutsallarımı yanıma toplayın.”
6 Gökler O’nun doğruluğunu ilan edecek,
Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Selah.
7 “Ey halkım, dinle de konuşayım.
Ey İsrael, sana karşı tanıklık edeyim.
Ben Tanrı'yım, senin Tanrın’ım.
8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum.
Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 Ne ahırından bir boğaya,
Ne de ağıllarından tekelere ihtiyacım var.
10 Çünkü tüm orman hayvanları,
Binlerce dağlardaki sığırlar benimdir.
11 Dağların bütün kuşlarını bilirim.
Kırdaki yabani hayvanlar benimdir.
12 Aç olsam sana söylemezdim,
Çünkü dünya ve içindeki her şey benimdir.
13 Ben boğa eti yer miyim?
Ya da keçilerin kanını içer miyim?
14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun.
Yüceler Yücesi’ne adaklarını öde.
15 Sıkıntılı gününde beni çağır.
Seni kurtarırım ve sen de beni yüceltirsin.”
16 Ama kötüye Tanrı şöyle diyor:
“Kurallarımı ilan etmeye,
Antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Yola getirilmekten nefret ettiğin için,
Sözlerimi arkana mı atacaksın?
18 Bir hırsız görünce ona uyuyor,
Zina edenlerle bir oluyorsun.”
19 “Kötülüğe ağzını veriyorsun
Dilinle hile uyduruyorsun.
20 Oturup kardeşinin aleyhinde konuşuyor,
Kendi annenin oğluna iftira ediyorsun.
21 Sen bunları yaptın, bense sustum.
Beni de tıpkı kendin gibi mi sandın.
Seni azarlıyor, gözlerinin önünde seni suçluyorum.”
22 “Ey siz Tanrı’yı unutanlar, şimdi şunu iyi tartın,
Yoksa sizi parçalarım, kurtaran kimse olmaz.
23 Kim şükran kurbanını sunarsa beni yüceltir;
Kendisine Tanrı’nın kurtuluşunu göstermem için yolunu hazırlamış olur.”