107
1 Yahve’ye şükredin, çünkü O iyidir,
Çünkü sevgi dolu iyiliği sonsuza dek sürer.
2 Yahve’nin kurtardıkları böyle desinler,
Düşmanın elinden kurtardıkları,
3 Onları, doğudan ve batıdan,
Kuzeyden ve güneyden,
Ülkelerden topladı.
4 Çölde ıssız bir yolda dolaştılar.
Yaşanacak bir kent bulamadılar.
5 Aç ve susuz,
İçlerindeki canları bitkin düştü.
6 O zaman sıkıntı içinde Yahve’ye yakardılar,
Onları sıkıntılarından kurtardı,
7 Yaşamak için bir kente gidebilsinler diye,
Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Yahve’ye sevgi dolu iyiliği için,
İnsanoğullarına olan harika işleri için,
Övsünler!
9 Çünkü özlemle dolu canı doyurur.
Aç canı iyilikle doldurur.
10 Bazıları karanlıkta, ölümün gölgesinde,
Istırap ve demirle bağlı oturmuştu.
11 Çünkü Tanrı'nın sözlerine isyan ettiler,
Yüceler Yücesi'ni küçümsediler.
12 Bu nedenle onların yüreğini emekle alçalttı.
Düştüler, yardım edecek kimse yoktu.
13 O zaman sıkıntı içinde Yahve’ye yakardılar,
Onları sıkıntılarından kurtardı.
14 Onları karanlıktan ve ölümün gölgesinden çıkardı,
Zincirlerini kırdı.
15 Yahve’ye sevgi dolu iyiliği için,
İnsanoğullarına olan harika işleri için,
Övsünler!
16 Çünkü tunç kapıları kırdı,
Demir sürgüleri parçaladı.
17 Akılsızlar itaatsizliklerinden
Ve kötülükleri yüzünden sıkıntı çekerler.
18 Canları her türlü yiyecekten tiksinir.
Ölüm kapılarına yaklaşırlar.
19 O zaman sıkıntı içinde Yahve’ye feryat ederler,
Onları sıkıntılarından kurtarır.
20 Sözünü gönderip onları iyileştirir,
Onları mezarlarından kurtarır.
21 Yahve’ye sevgi dolu iyiliği için,
İnsanoğullarına olan harika işleri için,
Övsünler!
22 Şükran kurbanları sunsunlar,
İşlerini ezgilerle ilan etsinler.
23 Gemilerle denize inenler,
Büyük sularda iş yapanlar,
24 Onlar Yahve’nin işlerini,
Derinlerdeki harikalarını görürler.
25 Çünkü O buyruk verir, fırtına rüzgârını kaldırır,
Denizin dalgalarını yükseltir.
26 Gökyüzüne yükselirler, yeniden derinlere inerler.
Sıkıntıdan ötürü canları erir.
27 Sarhoş biri gibi ileri geri sallanıp, sendelerler,
Akılları başlarından gider.
28 O zaman sıkıntı içinde Yahve’ye feryat ederler,
Onları sıkıntılarından kurtarır.
29 Fırtınayı yatıştırır,
Dalgalar sakinleşir.
30 O zaman ortalık sakinleştiği için sevinirler,
Onları diledikleri limana götürür.
31 Yahve’ye sevgi dolu iyiliği için,
İnsanoğullarına olan harika işleri için,
Övsünler!
32 Halk topluluğunda O'nu yüceltsinler,
İhtiyarlar meclisinde O’nu övsünler.
33 Irmakları çöle,
Pınarları kuru toprağa,
34 Verimli toprağı orada oturanların kötülüğü yüzünden
Çorak alana döndürür.
35 Çölü su göletine,
Kurak yeri su pınarlarına çevirir.
36 Yaşanacak bir kent hazırlasınlar diye
Orada açları yaşatır.
37 Tarlalar ekerler, bağlar dikerler,
Çoğalan ürünü toplarlar.
38 Onları da kutsar, böylece fazlasıyla çoğalırlar.
Hayvanlarının eksilmesine izin vermez.
39 Baskı, sıkıntı ve keder yüzünden
Yine azalırlar ve alçalırlar.
40 Prenslere hakaret yağdırır,
Yolsuz çorak bir yerde onları dolaştırır.
41 Yine de yoksulları sıkıntılarından kurtarır,
Ailelerini sürü gibi çoğaltır.
42 Doğrular bunu görecek ve sevinecek.
Bütün kötüler ağzını kapayacak.
43 Bilge olan bunlara dikkat etsin.
Yahve’nin sevgi dolu iyiliklerini düşünsün.