1 Fjalë të mbretit Lemuel, mesazhi profetik me të cilin e mësoi e ëma. 2 Çfarë të të them, biri im? Çfarë të të them, biri i barkut tim? Çfarë të të them, bir i zotimeve të mia? 3 Mos ua jep forcën tënde grave as jetën tënde asaj që shkatërron mbretërit. 4 Nuk u shkon mbretërve, o Lemuel, nuk u shkon mbretërve të pinë verë as princave të dëshirojnë pije dehëse, 5 sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve. 6 Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar. 7 Le të pijë për të harruar varfërinë e tij dhe për të mos kujtuar më hallet e tij. 8 Hape gojën tënde në favor të memecit, në mbrojtje të të gjithë atyre që janë lënë pas dore. 9 Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit. 10 Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve. 11 Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime. 12 Ajo i bën të mira dhe jo të keqe tërë ditët e jetës së saj. 13 Gjen lesh dhe li dhe punon me gëzim me duart e veta. 14 Ajo u përngjan anijeve të tregëtarëve: e sjell ushqimin e saj nga larg. 15 Çohet që me natë për t’i ndarë ushqimin familjes së saj dhe për t’u dhënë urdhërat e nevojshme shërbëtoreve të saj. 16 Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht. 17 Ngjesh me forcë ijët dhe i bën më të fortë krahët e saj. 18 E kupton që tregëtia e saj po shkon mbarë dhe llamba e saj e natës nuk i shuhet. 19 Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin. 20 I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit. 21 Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë. 22 Bën për vete mbulesa si sixhade dhe rrobat e saj janë prej liri shumë të hollë dhe të purpurta. 23 Burri i saj nderohet te porta, kur ulet bashkë me pleqtë e vendit. 24 Përgatit rroba prej liri dhe i shet, i furnizon me breza tregtarët. 25 Forca dhe nderi janë rrobat e saj dhe qesh për ditët që do të vijnë. 26 Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë. 27 Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë. 28 Bijtë e saj ngrihen dhe e shpallin fatlume; edhe burri i saj e lëvdon duke thënë: 29 “Shumë bija kanë bërë gjëra të mëdha, por ti i kalon të gjitha ato”. 30 Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet. 31 I jepni frytin e duarve të saj, dhe vet veprat e saj le ta lëvdojnë te portat.