2 এতিয়াও মোৰ কাতৰোক্তি বিৰুদ্ধী;

মোৰ কেঁকনিতকৈয়ো মই খোৱা কোব গুৰুতৰ।

3 অস, মই তেওঁক ক’ত পাম, তাক জনা হলে,

আৰু তেওঁৰ তালৈ যাব পৰা হলে, কেনে ভাল আছিল।

4 তেতিয়া মোৰ গোচৰ তেওঁৰ আগত মই জনালোহেঁতেন,

আৰু মোৰ মুখ নানা যুক্তিৰে পূৰ্ণ কৰিলোহেঁতেন;

5 তেওঁ যি যি বাক্যৰ দ্বাৰাই মোক উত্তৰ দিব, তাক মই জানিলোঁহেঁতেন,

আৰু তেওঁ মোলৈ কি কি কব, তাকো বুজিলোহেঁতেন।

6 তেওঁ মহাপৰাক্রমেৰে মোৰ লগত বিৰোধ কৰিলেহেঁতেন নে?

নকৰিলেহেঁতেন, কিন্তু তেওঁ মোলৈ মনোযোগহে কৰিলেহেঁতেন।

7 তেতিয়া সেই ঠাইত সৰল লোকে তেওঁৰ লগত বাদানুবাদ কৰিব পাৰিলেহেঁতেন;

তাতে মোৰ বিচাৰকে মোক ন্যায় দিব পাৰিলেহেঁতেন।

8 চোৱা, মই পূব ফাললৈ যাওঁ, কিন্তু তেওঁ তাত নাই;

আৰু পশ্চিম ফাললৈ যাওঁ, তাতো তেওঁক দেখা নাপাওঁ।

9 তেওঁ কাৰ্য কৰা সময়ত মই উত্তৰ ফাললৈ যাওঁ, কিন্তু মই তেওঁক দেখা নাপাওঁ;

তেওঁ দক্ষিণ ফালে নিজকে লুকুৱায়, কিন্তু মই তেওঁক নেদেখোঁ।

10 কিন্তু মই যি পথ ধৰিছোঁ, তাক তেওঁ জানে;

তেওঁ মোক পৰীক্ষা কৰা হলে, মই সোণৰ দৰে ওলালোহেঁতেন।

11 মই তেওঁৰ ভৰিৰ খোজত ভৰি দি দি আহিছোঁ;

এফলীয়া নোহোৱাকৈ মই তেওঁৰ পথত চলিছোঁ।

12 তেওঁৰ মুখৰ আজ্ঞাৰ পৰা মই আঁতৰি যোৱা নাই;

তেওঁৰ মুখৰ বাক্য মোৰ আৱশ্যকীয় আহাৰতকৈয়ো বহুমূল্য জ্ঞান কৰিলোঁ।

13 কিন্তু তেওঁ এক মনৰ লোক, তেওঁক কোনে ঘুৰাব পাৰে?

তেওঁৰ যি ইচ্ছা, তাকেই তেওঁ কৰে।

14 মোলৈ যি নিৰূপিত, নিশ্চয়ে তাক তেওঁ সিদ্ধ কৰিব;

আৰু এনে অনেক কথা তেওঁৰ মনত আছে।

15 এই নিমিত্তে মই তেওঁৰ সাক্ষাতে ব্যাকুল হওঁ।

মই বিবেচনা কৰিলে তেওঁৰ পৰা ভয় পাওঁ।

16 কিয়নো ঈশ্বৰেই মোৰ মন ভগ্ন কৰিলে,

আৰু সৰ্ব্বশক্তিমান জনাই মোক ব্যাকুল কৰিলে;

17 কাৰণ মই আন্ধাৰৰ কাৰণে ব্যাকুল নহওঁ,

আৰু ঘোৰ অন্ধকাৰে ঢকা মোৰ মুখৰ কাৰণে মই বিহ্বল নহওঁ।