2 মোৰ পুত্র কি? আৰু মোৰ গৰ্ভৰ পৰা জন্মা পুত্ৰ কি?

আৰু মোৰ সঙ্কল্পৰ পুত্র কি?

3 তোমাৰ শক্তি মহিলাক নিদিবা,

আৰু ৰজাক ধ্বংস কৰা সকলৰ পথত নচলিবা।

4 হে লমুৱেল, এইটো ৰজাসকলৰ বাবে নহয়, ৰজাসকলৰ বাবে সুৰা পান কৰা উপযুক্ত নহয়;

অথবা “সুৰা ক’ত আছে?” বুলি শাসনকৰ্ত্তাই সোধা অনুচিত;

5 তেওঁলোকে পান কৰিব আৰু বিধানত কি আছে তাক পাহৰিব,

আৰু সকলো দুৰ্দশাগ্রস্ত লোকৰ অধিকাৰক বিপথগামী কৰিব।

6 বিনাশলৈ যোৱা জনক সুৰা দিয়া,

আৰু বেদনাদায়ক যন্ত্রণাত ভুগি থকা সকলক দ্রাক্ষাৰস পান কৰোঁৱা।

7 তেওঁ পান কৰিব আৰু নিজৰ দৰিদ্রতাক পাহৰিব,

আৰু তেওঁৰ সমস্যাৰ কথা মনত নাথাকিব।

8 কথা ক’ব নোৱাৰা সকলৰ বাবে কথা কোৱা,

বিনাশ হোৱা সকলৰ কাৰণ সমূহৰ বাবে কথা কোৱা।

9 আৰু ন্যায়ৰ জোখেৰে বিচাৰ কৰা,

আৰু দৰিদ্ৰ আৰু অভাৱী লোকৰ বাবে আত্মসমৰ্থন কৰা।

10 প্রতিভাসম্পন্ন ভাৰ্যা কোনে বিচাৰি পায়?

মূল্যবান ৰত্নতকৈ তেওঁৰ মূল্য অতি অধিক।

11 তেওঁৰ স্বামীৰ হৃদয়ে তেওঁত বিশ্বাস কৰে,

আৰু তেওঁৰ স্বামীৰ কেতিয়াও অভাৱ নহয়।

12 তেওঁ স্বামীৰ বাবে ভাল কাৰ্য কৰে, বেয়া কাৰ্য নকৰে।

13 তেওঁ ঊণ আৰু শণ সূতা বাচি লয়,

আৰু সেই সূতাৰে নিজ হাতেৰে আনন্দেৰে কাম কৰে।

14 তেওঁ বণিকৰ জাহাজৰ দৰে,

তেওঁ বহুত দূৰৰ পৰা নিজৰ খোৱা বস্তু আনে,

15 তেওঁ ৰাতিপুৱা নহওঁতেই সাৰ পায়,

আৰু ঘৰৰ সকলোকে খাবলৈ আহাৰ দিয়ে,

আৰু তেওঁ নিজৰ দাসীসকলক কাম ভগাই দিয়ে।

16 তেওঁ খেতি পথাৰৰ বিষয়ে বিবেচনা কৰে, আৰু মাটি কিনি লয়;

তেওঁ নিজৰ হাতৰ শ্ৰমৰ ফলেৰে দ্ৰাক্ষাবাৰী পাতে।

17 তেওঁ নিজৰ শক্তিৰে পোচাক পৰিধান কৰে,

আৰু নিজৰ বাহু বলৱান কৰে।

18 তেওঁৰ বাবে লাভ জনক, তেওঁ তেনে বিষয় চিন্তা কৰে,

আৰু গোটেই ৰাতি তেওঁৰ চাকি নুনুমায়। 19 তেওঁ টাকুৰি ঘুৰাবলৈ নিজৰ হাত মেলে,

আৰু তেওঁ সূতা ঘূৰাই হাত দাঙি ৰাখে।

20 তেওঁ দৰিদ্ৰ লোকলৈ নিজৰ হাত মুকলি কৰে,

অভাবি লোকলৈ তেওঁ নিজৰ হাত মেলে।

21 তেওঁ নিজৰ ঘৰৰ লোকৰ বাবে হিম পৰালৈ ভয় নকৰে;

তেওঁৰ ঘৰৰ সকলো লোকে ৰঙা বৰণীয়া কাপোৰ পিন্ধে।

22 তেওঁ নিজৰ বিছনাৰ বাবে বিছনা চাদৰ প্রস্তুত কৰে;

তেওঁ মিহি শণ সুতাৰ বেঙুনীয়া ৰঙৰ পোচাক পিন্ধে।

23 যেতিয়া তেওঁ দেশত বৃদ্ধসকলৰ লগত বহে,

তেতিয়া তেওঁৰ স্বামী সকলোৰে পৰিচিত হয়;

24 তেওঁ শণ সুতাৰ বস্ত্ৰ প্ৰস্তুত কৰে, আৰু বিক্রী কৰে,

আৰু তেওঁ ব্যৱসায়ী সকলক পাগুৰিৰ কাপোৰ যোগান ধৰে।

25 তেওঁ বল আৰু সন্মানেৰে পোচাক পিন্ধে;

তেওঁ আহিব লগা দিনৰ বাবে নিশ্চিন্ত হৈ হাঁহে।

26 তেওঁ প্ৰজ্ঞাৰ কথা ক’বলৈ নিজৰ মুখ মেলে;

আৰু তেওঁৰ জিভাত দয়াৰ শিক্ষা থাকে।

27 তেওঁ নিজৰ ঘৰৰ লোকসকলৰ চালচলনলৈ দৃষ্টি ৰাখে,

আৰু তেওঁ এলেহুৱাৰ আহাৰ নাখায়।

28 তেওঁৰ সন্তান সকলে সাৰ পায়, আৰু যি বস্তুৱে সিহঁতক সুখী কৰিব পাৰে, তেনে তেওঁ সিহঁতক দিয়ে।

তেওঁৰ স্বামীয়ে তেওঁক প্ৰশংসা কৰি কয়,

29 “অনেক জীয়েকে ভাল কাৰ্য কৰে,

কিন্তু তুমি তেওঁলোক সকলোকে অতিক্রম কৰিলা।”

30 সৌন্দৰ্য বিভ্রান্তিকৰ, লাৱণ্য মূল্যহীন,

কিন্তু যিহোৱালৈ ভয় ৰখা মহিলা প্ৰশংসনীয়।

31 তেওঁৰ হাতৰ শ্রম অনুসাৰে তেওঁক ফল দিয়া,

আৰু দুৱাৰত তেওঁৰ কামবোৰক প্রশংসা কৰা।