मत्‌ती. 20. ह़रग नु राज तीहया घोर ना मालीक ह़रकु से, जे आह़फा नी अंगुर नी वाड़ी मे दाड़क्‌या लगाड़वा करीन ह़वारे नीकळ्‌यो। तीहयो दाड़क्‌या ह़ाते एक दाड़ा नी दाड़की एक चांदी नो सीक्‌को ठेरायो अने तीमने अंगुर नी वाड़ी मे मोकल्‌यो। दाड़ा नी नवेक बजे बारो नीकळ्‌यो, अने तीहयो हाट मे ढेरेत माणहु ने रीकामा उबा हय रेला देखीन, तीमने केदो, “तमु बी मारी अंगुर नी वाड़ी मे जावो, मे तमने तालेत दाड़की आपही।” अने तीहया बी वाड़ी मे काम करवा करीन जत र्‌या। अळी माथे दाड़े अने मांजणीक दाड़े बी तीहयो एमेत दाड़क्‌या ह़ोदवा करीन ज्‌यो। अने तीहयो दाहड़ु बुडवा सी एक घंटो पेले अळी तीहयो बारो नीकळीन ज्‌यो अने अळी तां बीजा ने उबा हय रेला देखीन तीमने केदो, “तमु आञे ह़ारीक आखो दाड़ो रीकामा काहा उबा हय र्‌या?” तीहया तीने केदा, “आमने कोय नी दाड़क्‌या लगाड़्‌या करीन आमु आञे ह़ारीक उबा हय र्‌या।” तीहयो तीमने केदो, “तमु बी मारी अंगुर नी वाड़ी मे काम करवा जावो।” ह़ांती टेमे अंगुर नी वाड़ी नो मालीक आह़फा ना मुनीम ने केदो, “दाड़क्‌या ने बोलाव” अळतेण पसळ वाळा ने लीन, पेले आव्‌वा वाळा तक, आखा ने दाड़की आप दे। जत्‌यार तीहया दाड़क्‌या आया, जे एक घंटो दाड़ु बुडवा मे री रेलुन लगाड़ला, ता तीमने एक-एक दीनार आप्‌यो। जत्‌यार जे पेले दाड़क्‌या आवला ता तीहया ह़मजी र्‌या हता, के आमने वदु जड़हे; बाखीन तीमने बी एक-एक दीनार आप्‌या। जत्‌यार तीहया ली लेदा, ता लीन तीहया आहयु केता जाय्‌न मालीक नी वीरोद करवा बाज ज्‌या। तीहया केदा, “आहया पाछला दाड़क्‌या एक घंटो काम कर्‌या। ते बी तु अमारी बराबर दाड़की आप्‌यो, पण आमु आखो दाड़ो तोप मे काठी मेहनत कर्‌या।” तीहयो तीमनी मेना एक ने आहयु केदो, “भाय! मे तमारी ह़ाते गलत नीयाव नी करतो, तमु मारी ह़ाते एक दाड़ो दीनार नी बोली नी कर्‌या ह़ु? तारी दाड़की ले अने जत रे, मे आहया पाछला दाड़क्‌या ने बी तारीन तेतरु आपवा हींडु। ह़ु आहयु वारु नी हय के मारा धन ने मारी मरजी सी वापरु? तमु मारी भलाय ने देखीन मारी पोर काहा कुहराय र्‌या? आहयीत रीते जे पसळ से, तीहया अगळ हय जहे, अने जे अगळ से, तीहया पसळ हय जहे।” ईसु यरुसलेम नी वाट्‌ये अगो जवा बाज र्‌यो हतो। ता बारे चेला ने अगळ ली जाय्‌न तीहयो चालतो-चालतो तीमने केदो, “देखो, आपणु यरुसलेम जवा बाज र्‌या। मनख्‌या नो सोरो डायला पुंजारा ना अने चोखली सास्‌तर ह़ीकाड़न्‌या ना हात मे धराय देहे। तीहया तीने मारवा नी सजा ह़मळावहे, अने आड़जात्‌या माणहु ना हात मे ह़ोप देहे, जीनी सी तीहया माणहु तीनी हाही उडाड़ह़े, अने तीने चापका देहे अने कुरुस पोर चड़ावहे; बाखीन तीसरा दाड़े तीहयो जीवतो हय जहे।” जत्‌यार जब्‌दी ना सोराम नी आय्‌ह आह़फा ना सोराम नी ह़ाते ईसुन्‌तां आवीन वांदी अने तीनी पांह कंय मांगवा बाज जी। ईसु तीने हुकम आपीन केदो, “ह़ु जोवे?” तीहयी केदी, “आहया मारा बे सोरा से। तु कीदे, के तारा राज मे एक तारी जमणी धेड़े अने एक तारी डखरी धेड़े बहे।” ईसु जपाप आप्‌यो, “तमु नी जाणता के तमु ह़ु मांगवा बाज र्‌या। जे दुख नो पीयालो मे पीवा वाळा से, तीहयो दुख नो पीयालो तमु पी लेहु ह़ु?” तीहया केदा, “होव मालीक।” एतरा मे ईसु तीमने केदो, “ह़ाचलीन तमु तीहयो दुख नो पीयालो ते पी लेहु, पण तमने मारी जमणी धेड़े, नीता डखरी धेड़े बहाड़वा नो हक मारी पांह नी हय, मारी जमणी धेड़े अने डखरी ह़ोड़ नो जागो, तीहया माणहु जुगु से, जीमनी वाटु मार बाह तीयार करलो से।” जत्‌यार दह़ चेला आहयी वात ह़मळ्‌या, ता तीहया बेम भाय पोर रीहवाय ज्‌या। ईसु आह़फा ना चेला ने ह़ाते बोलावीन केदो, “तमु जाणो के आखा देस ना माणहु पोर राज करन्‌या मुख्‌या, आह़फा ना असामी पोर राज करे, अने तीहया हक राखवा वाळा पोर अळी बीजा मोट्‌ला माणहु हक जमाड़े। पण तमारी मे आवा हक नो कायदो नी रेवा जोवे। जे तमारी मे मोटो बणवा हींडे तीहयो तमारो पावर्‌यो बणवा जोवे। अने तमारी मे डायलो बणवा हींडे, तीहयो तमारो पावर्‌यो बणवा जोवे। काहाके मनख्‌या नो सोरो बी आह़फा नी चाकरी कराव्‌वा करीन नी, बाखीन चाकरी करवा करीन अने ढेरेत जणा ने सोड़ाव्‌वा करीन आह़फा नो जीव आपवा आवलो से।” जत्‌यार तीहया यरीहो ह़ेर गेथा जवा बाज र्‌या हता, ता एक मोट्‌लो माणहु नो मेळो ईसु पसळ-पसळ चाल पड़्‌यो। अने तां ह़ारीक रोहा धेड़े बे आंदळा बह र्‌या हता। जत्‌यार तीहया आहयु ह़मळ्‌या के ईसु तीमनी अगळ माय्‌न जवा बाज र्‌यो, ता तीहया आड़ी-आड़ीन केवा बाज ज्‌या, “ए मालीक! दावुद नी अवल्‌यात! अमारी पोर गीण कर।” माणहु तीहया आंदळा ने होगा री जावो करीन वड्‌या, पण तीहया अळी बी ज्‌योरेत आड़ीन केदा, “मालीक! दावुद नी अवल्‌यात! अमारी पोर गीण कर।” ईसु उबो रीन तीमने बोलायो अने केदो, “तमने ह़ु जोवे? मे तमारी जुगु ह़ु करु?” तीहया केदा, “ए मालीक! आहयु के आमु देखवा बाज जीया।” ईसु गीण करीन तीमना डोळा छीम्‌यो, अने तेतरी घड़ी तीहया देखवा बाज ज्‌या, अने तीहया ईसु पसळ चाल पड़्‌या।