1 ЛЕТАПІСАЎ.
23.
Давід, састарыўшыся і насыціўшыся жыцьцём, паставіў царом над Ізраілем сына свайго Саламона. 
І сабраў усіх князёў Ізраілевых і сьвятароў і лявітаў, 
і палічаны былі лявіты, ад трыццаці гадоў і вышэй, і было лікам іх, лічачы пагалоўна, трыццаць восем тысяч чалавек. 
Зь іх прызначаны для дзеі ў доме Гасподнім дваццаць чатыры тысячы, а пісцоў і судзьдзяў шэсьць тысяч, 
і чатыры тысячы брамнікаў, і чатыры тысячы тых, што праслаўляюць Госпада на музычных спарудах, якія ён зрабіў для праслаўленьня. 
І падзяліў іх Давід на чароды па сынах Левія - Гірсоне, Кааце і Мэрары. 
З Гірсанянаў - Лаэдан і Шымэй. 
Сыны Лаэдана: першы Ехііл, Зэтам і Ёіль, трое. 
Сыны Шымэя: Шыламіт, Хазііл і Гаран, трое. Яны ўзначальцы пакаленьняў Лаэданавых. 
Яшчэ сыны Шымэя: Яхат, Зіза, Еўш і Бэрыя. Гэта сыны Шымэя, чацьвёра. 
Яхат быў галоўны, Зіта другі; Еўш і Бэрыя мелі дзяцей ня многа, і таму яны былі ў адным ліку пры доме бацькавым. 
Сыны Каата: Амрам, Іцгар, Хэўрон і Азііл, чацьвёра. 
Сыны Амрама: Аарон і Майсей. Аарон аддзелены быў на прысьвячэньне да Сьвятога Сьвятых, ён і сыны ягоныя, навечна, каб учыняць дымленьне прад абліччам Госпада, каб служыць Яму і дабраслаўляць імем Ягоным навекі. 
А Майсей, чалавек Божы і сыны ягоныя залічаны да калена Лявіінага. 
Сыны Майсея: Гірсон і Эліезэр. 
Сыны Гірсона: першы быў Шэвуіл. 
Сыны Эліезра былі: першы Рэхавія. І ня было ў Эліезэра другіх сыноў; у Рэхавіі ж было вельмі многа сыноў. 
Сыны Іцгара: першы Шэломіт. 
Сыны Хэўрона: першы Ерыя і другі Амарыя, трэці Яхазііл і чацьвёрты Екамам. 
Сыны Азііла: першы Міха і другі Ішыя. 
Сыны Мэрарыны: Махлі і Мушы. Сыны Махлія: Элеазар і Кіс. 
І памёр Элеазар, і ня было ў яго сыноў, а толькі дочкі; і ўзялі іх за сябе сыны Кіса, браты іхнія. 
Сыны Мушыя: Махлі, Эдэр і Ірэмот - трое. 
Вось сыны Лявііны, па дамах бацькоў іхніх, узначальцы сямействаў, па імянным зьлічэньні іхнім пагалоўна, якія спраўлялі дзеі служэньня ў доме Гасподнім, ад дваццаці гадоў і вышэй. 
Бо Давід сказаў: Гасподзь Бог Ізраілеў даў спакой народу Свайму і паставіў яго ў Ерусаліме навекі, 
і лявітам ня трэба насіць скінію і ўсялякія рэчы яе дзеля служэньня ў ёй. 
Таму, паводле апошніх загадаў Давіда, палічаны лявіты ад дваццаці гадоў і вышэй, 
каб яны былі пры сынах Ааронавых, дзеля служэньня дому Гасподняму, у двары і ў прыбудовах, дзеля падтрыманьня чысьціні ўсёй сьвятыні і дзеля выкананьня ўсялякай службы пры доме Божым 
дзеля назіраньня за хлябамі пакладнымі і пшанічнаю мукою для хлебнага прынашэньня і праснакамі, за печаным, смажаным і за ўсякаю мераю і вагою, 
і каб станавіліся кожнае раніцы дзякаваць і славасловіць Госпада, таксама і ўвечары, 
і пры ўсіх цэласпаленьнях, якія ўзносяцца Госпаду ў суботы, на маладзіка і ў сьвяты па ліку, як прадпісана пра іх, - пастаянна прад абліччам Госпада, 
і каб ахоўвалі скінію адкрыцьця і сьвятыню і сыноў Ааронавых, братоў сваіх, пры службах дому Гасподняму.