ПСАЛТЫР.
68.
Кіроўцу хору. На шошаніме. Псальма Давідава. 
Ратуй мяне, Божа; бо воды дайшлі да душы маёй. 
Я заграз у глыбокай багне, і няма на чым стаць; увайшоў у глыбіні водаў, і хуткая плынь іх панесла мяне. 
Я зьнямог ад крыку; засьмягла горла маё; стаміліся вочы мае, выглядаючы Бога майго. 
Тых, што ненавідзяць мяне бязь віны, болей, чым валос на маёй галаве: ворагі мае, што бязьвінна мяне перасьледуюць, набраліся сілы; чаго я не адбіраў, тое мушу аддаць. 
Божа! Ты ведаеш дурасьць маю, і грахі мае ад цябе не схаваны. 
Хай не пасаромяцца празь мяне тыя, што на Цябе спадзяюцца, Госпадзе, Божа сілы. Хай не пасаромяцца празь мяне тыя, што шукаюць Цябе, Божа Ізраілеў; 
бо дзеля Цябе я цярплю зьнявагу, і ганьбаю пакрываюць аблічча маё. 
Счужынеў я братам маім, чужынцам зрабіўся сынам маці маёй, 
бо клопат па доме Тваім пажырае мяне, і ліхаслоўе тых, што Цябе ліхасловяць, падае на мяне, 
і постам выплакаў я душу маю, і гэта робяць зьнявагаю мне. 
І замест вопраткі я на сябе нацягнуў валасяніцу - і раблюся ім прытчаю; 
і пра мяне балабоняць, седзячы каля брамы, і сьпяваюць у песьнях тыя, што п'юць віно. 
А я з малітвай маёю да Цябе, Госпадзе; у час добрай зычлівасьці, Божа, па вялікай даброці Тваёй, пачуй мяне ў праўдзе ратунку Твайго; 
дастань мяне з багавіньня, каб не загразнуў я: хай я вызвалюся ад ненавісьнікаў маіх і ад глыбокіх водаў; 
хай не пацягне мяне цячэньне вады, хай не паглыне мяне багна, хай не замкне нада мною прорва пашчы свае. 
Пачуй мяне, Госпадзе, бо добрая міласьць Твая; у мностве шчадротаў Тваіх дагледзь мяне, 
не хавай твару Твайго ад раба Твайго, бо я смуткую; хутка пачуеш мяне; 
Наблізься да душы маёй, вызваль яе; дзеля ворагаў маіх уратуй мяне. 
Ты ведаеш паганьбеньне маё, сорам мой і агуду маю; ворагі мае ўсе прад Табою. 
Маё сэрца зламала агуда, і я зьнямогся; чакаў спагады, але няма яе - і спагадцаў, ды не знаходжу. 
І далі мне за ежу жоўць, і ў смазе маёй воцатам напаілі мяне. 
Няхай стане трапеза іхняя сеткаю ім, і мірнае застольле іхняе - пасткаю; 
няхай запамрочацца іхнія вочы, каб ім ня бачыць, і сьцёгны расслабі ім назаўсёды; 
вылі на іх лютасьць Тваю, і полымя гневу Твайго хай абдыме іх; 
селішча іхняе няхай запусьцее, і ў палатках іхніх хай ніхто ня жыве, 
бо, каго Ты забіў, яны яшчэ перасьледуюць, і пакуты Табою параненых памнажаюць. 
Прыкладзі беззаконьне да іхняга беззаконьня, і хай ня ўвойдуць яны ў праўду Тваю; 
няхай скрэсьлены будуць з кнігі жывых, і хай ня будуць запісаны з праведнымі. 
А я бедны і пакутую; дапамога Твая, Божа, хай адродзіць мяне. 
Я буду славіць імя Бога майго ў песьні, буду ўзьвялічваць яго праслаўленьнем, 
і будзе гэта даспадобы Госпаду болей, чым вол, чым цяля з рагамі і з капытамі. 
Угледзяць гэта спрагненыя, і зарадуюцца. І ажыве сэрца ваша, богашукальнікі; 
бо Гасподзь чуе ўбогіх і не пагарджае вязьнямі Сваімі. 
Хай праславяць Яго зямля і нябёсы, моры, і ўсё рухомае ў іх, 
бо ўратуе Бог Сіён, створыць гарады Юдавыя, і паселяцца там, і ўспадкуюць яго, 
і нашчадкі рабоў Ягоных умацуюцца ў ім, і тыя, што любяць імя Ягонае, сяліцца ў ім будуць.