ПСАЛТЫР.
83.
Кіроўцу хору. На Гэцкім інструмэньце. Сыноў Карэевых. Псальма. 
Якія жаданыя селішчы Твае, Госпадзе сіл! 
Душа мая стужылася, прагнучы ў двары Гасподнія; сэрца маё і цела маё імкнуцца да Бога жывога. 
І птушка знаходзіць сабе жытло, і ластаўка гняздо сабе, дзе пакласьці птушанятак сваіх, каля алтароў Тваіх, Госпадзе сіл, Цару мой і Божа мой! 
Дабрашчасныя тыя, што жывуць у доме Тваім; яны няспынна будуць славіць Цябе. 
Дабрашчасны чалавек, сіла Якога ў Табе, і ў якога ў сэрцы сьцежкі вядуць да Цябе. 
Ідучы далінаю плачу, яны адчыняюць у ёй крыніцы, і дождж пакрывае яе дабраславеньнем; 
прыходзяць ад сілы ў сілу, паўстаюць прад Богам на Сіёне 
Госпадзе, Божа сіл! Пачуй малітву маю, уважы, Божа Якаваў! 
Божа, абаронца наш! Прынікні і дагледзь аблічча памазанца Твайго. 
Бо адзін дзень у дварах Тваіх лепшы за тысячу. Хачу лепей быць каля парога ў доме Божым, чым жыць у намётах няславы. 
Бо Гасподзь Бог ёсьць сонца і шчыт, Гасподзь дае мілату і славу; дабра не адмаўляе тым, хто ў беззаганнасьці ходзіць. 
Госпадзе сіл! Дабрашчасны той чалавек, які на Цябе спадзяецца!