ଲୁକ.
17.
ଜିସୁ ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ବାଦା ଜେ ନାସେ, ଇରି କୟ୍‌ନୟ୍‌, ଜେ ପରିକ୍ୟାୟ୍‌ ହଃଳେଦ୍‌ ସେ ହାହେ ହଃଳେଦ୍‌, ମଃତର୍‌ ଜାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଇରି ଗଃଟେଦ୍‌, ଚି ! ସେ ଦଃଣ୍ଡାର୍‌ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ । 
ଇ ନିର୍ମାୟା ଲକାର୍‌ ବିତ୍ରାର୍‌ ଗଟ୍‌ଲକେ ହାହ୍‌ କଃରାୟ୍‌ଦ୍‌, ତାର୍‌ ଗଃଳାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଜଃତାଟେଳା ବାନ୍ଦିକଃରି ସଃମ୍‌ନ୍ଦେ ହଃକାୟ୍‌ ରିଲେକ୍‌ ତାର୍‌ ଗିନେ ନିକ ଅୟ୍‌ତାକ୍‌ । 
ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃହ୍‌ଣା ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ କାମେ ଜଃଗ୍ରାତ୍‌ ଅୟ୍‌ରିଆ, ଜଦି ତୁମାର୍‌ ବାୟ୍‌ ହାହ୍‌ କଃରେଦ୍‌, ତଃବେ ତାକ୍‌ ଦଃକା ଦିଆସ୍‌; ଆର୍‌ ସେ ଜଦି ହାହ୍‌ଚାଡେଦ୍‌, ତଃବେ ତାକ୍‌ କେମା ଦିଆସ୍‌ । 
ଆରେକ୍‌, ଜଦି ସେ ଗଟେଦିନ୍‌ ବିତ୍ରେ ସାତ୍‌ ତର୍‌ ତୁମାର୍‌ ବିରଦେ ହାହ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ଆର୍‌ ସାତ୍‌ ତର୍‌ ତୁମାର୍‌ ହାକ୍‌ ଲେଉଟି ଆସି କୟ୍‌ଦ୍‌, ମୁଁୟ୍‌ ହାହ୍‌ ଚାଡୁଲେ ବଃଲି କୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ନିଚୟ୍‌ ତାକ୍‌ କେମା କଃରା ।” 
ପେରିତ୍‌ମଃନ୍‌ ମାପ୍ରୁକେ କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ଅଃମାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ବାଡାଉ ।” 
ମାପ୍ରୁ ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଜଦି ଗଟ୍‌ ସଃର୍ସୁ ମୁଞ୍ଜି ହର୍‌ ତୁମାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ଇ ଚିତ୍‌କଳି ଗଃଚ୍‌କେ ତୁୟ୍‌ ଚେର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଉଟ୍‌କି ଅୟ୍‌କଃରି ସଃମ୍‌ନ୍ଦେ ଜାୟ୍‌ ରୟ୍‌ ଅଃଉଅ ବଃଲି କୟ୍‌ଲେକ୍‌ ସେରି ତୁମାର୍‌ କଃତା ମାନେଦ୍‌ ।” 
“ମଃତର୍‌ ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଇରଃକମ୍‌ ଲକ୍‌ କେ ଆଚେ, ତାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା କଃସି କଃରି ଆୟ୍‌ଲା ଦାହ୍ରେ କି ଗାଇମଃନ୍ଦା ଚଃରାୟ୍‌ କଃରି ଆୟ୍‌ଲା ଦାହ୍ରେ ସେ ତାକେ କୟ୍‌ଦ୍‌, ଇ ଦାହ୍ରେ ଆସିକଃରି କାଉଁକେ ବଃସ୍‌ ? 
ମଃତର୍‌ ସେ ତାକ୍‌ କାୟ୍‌ ଇରଃକମ୍‌ ନଃକୟ୍‌କଃରି, ମର୍‌ ଗିନେ କାଉଁକେ ବାଟା କଃର୍‌, ଆର୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ କାତା ହଃତେକ୍‌ ମର୍‌ ସେବା କଃର୍‌ ତାର୍‌ ହଃଚେ ତୁୟ୍‌ କାଦି କାସି । 
ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ତାର୍‌ କଃତାମାନି ତାର୍‌ ସେବା କଃରେଦ୍‌, ତଃବେ ହେଁ ସେ କାୟ୍‌ ତାକ୍‌ ବଃଲ୍‌ ବଃଲି କୟ୍‌ଦ୍‌ ? 
ସେ ରଃକମ୍‌ ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ କଃତାମାନି ସଃବୁ କାମ୍‌ କଃଲା ହଃଚେ କଃଉଆ, ‘ଅଃମିମଃନ୍‌ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ନୟ୍‌ଲା ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା, ଜାୟ୍‌ରି କଃର୍ତା କଃତା ସେରି ହଃକା ବାୟ୍‌ଦ୍‌ରେ କଃରିଆଚୁ ।’” 
ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ ଜାତିରିଲା ବଃଳ୍‌ ସମିରଣ୍‌ ଆର୍‌ ଗାଲିଲି ବାଟ୍‌ ଅୟ୍‌ ଜାତିରିଲା । 
ଆର୍‌, ସେ କୁୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗାଉଁଏ ହୁର୍‌ଲାକେ, ସେତି ଦଃସ୍‌ଗଟ୍‌ ବଃଡ୍‌ ରଗିମଃନ୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ବେଟ୍‌ ଅୟ୍‌ଲାୟ୍‌ । 
ସେମଃନ୍ ଦୁରିକ୍‌ ଟିଅୟ୍‌ ଆଉଲି ଅୟ୍‌ କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ଏ ଜିସୁ ! ଗୁରୁ ! ଅଃମିକ୍‌ ଦଃୟା କଃର୍‌ ।” 
ଆରେକ୍‌ ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ଦଃକି କଃରି କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍‌ ନିଜ୍‌ ନିଜ୍‌କେ ଜାଜକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଦଃକାଉଆ ।” ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ବାଟେ ଉଜ୍‌ ଅୟ୍‌ଲାୟ୍‌ । 
ମଃତର୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ନିକଅୟ୍‌ ଆଚି ବଃଲି ଜାଣି କଃରି ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡେ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗୁଣ୍‌ଗାୟ୍‌ କଃରି ଜିସୁର୍‌ ଲଃଗେ ବାଉଳି ଆସି, 
ସେ ଜିସୁର୍‌ ଗଃଳ୍‌ ତଃଳେ ଡୁଳି ତାର୍‌ ଗୁଣ୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, ସେ ଗଟେକ୍‌ ସମିରଣିୟ ଲକ୍‌ ରିଲା । 
ସେତାର୍‌ଗିନେ ଜିସୁ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଦଃସ୍‌ଲକ୍‌ କାୟ୍‌ରି ଉଜ୍‌ ନଃଉତି ? ତଃବେ ଆରେକ୍‌ ନଅଲକ୍‌ କଃୟ୍‌ଗଃଲାୟ୍‌ ? 
ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ କଃଉଁକେ ଇ ଅଜିଉଦି ଲକ୍‌କେ ଚାଡି କଃରି କାୟ୍‌ରି ଆରେକ୍‌ କେହେଁ ବାଉଳି ନାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ?” 
ଜିସୁ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଉଟିକଃରି ଜା ତର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ତକ୍‌ ଉଜ୍‌ କଃରିଆଚେ ।” 
ମାପ୍ରୁର୍‌ ରାଜି କଃବେ ଆସେଦ୍‌ ବଃଲି ପାରୁସିମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, ସେ ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଇସ୍ୱରାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ ଦଃକ୍‌ଣେ ନାସେ; 
ଆର୍‌ ଦଃକା ଇସ୍ୱରାର୍‌ ରାଇଜେ ଇତି ଆଚେ କି ସେତି ଆଚେ ବଃଲି ଲକ୍‌ମଃନ୍ ନଃକଉତି; କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ ରାଇଜେ ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆଚେ ।” 
ମଃତର୍‌ ସେ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଇବାନ୍ୟା ବେଳା ଆସେଦ୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମିମଃନ୍ ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସିର୍‌ ଦିନ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦିନ୍ ଦଃକୁକ୍‌ ମଃନ୍‌ କଃରାସ୍‌ ମଃତର୍‌ ନଃଦେକାସ୍‌ । 
ଦଃକା, ସେତି, ଦଃକା, ଇତି ବଃଲି ଲକ୍‌ମଃନ୍ ତୁମିକେ କଃଉତି, ମଃତର୍‌ ତୁମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍‌ ହଃଚେ ଜାହା ନାୟ୍‌ । 
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ବିଜ୍‌ଲି ମାରି ଜଃନ୍‌କଃରି ଅଃଗାସ୍‌ ଉହ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ହାକ୍‌ହୁଣି ଆରେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ହାକ୍‌ ହଃତେକ୍‌ ଉଜାଳ୍‌ ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌ ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ଆସ୍ତା ଦିନ୍ ସେବାନ୍ୟା ଦଃକାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ । 
ମଃତର୍‌ ଆଗ୍‌ତୁ ତାକେ ବାୟ୍‌ଦ୍‌ରେ ବଃଡେ ଦୁକ୍‌ ବୟ୍‌ଗ୍‌ କଃରୁକେ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଇ କାଳାର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଦୁର୍‌ କଃର୍ତି । 
ଆର୍‌, ନହର୍‌ ବଃଳ୍‌ ଜଃନ୍‌କଃରି ଗଃଟିରିଲି, ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସିର୍‌ ବଃଳ୍‌ ହେଁ ସେନ୍‌କାର୍‌ ଗଃଟେଦ୍‌; 
ଜାଜେ ନହ ହୁର୍ତା ହଃତେକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ କାତାର୍‌ ହିଉତାର୍‌ ଆର୍‌ ବିବା କଃରୁକ୍‌ ଆର୍‌ ବିବା ଦେଉଁକ୍‌ ମାତି ରିଲାୟ୍‌, ଆରେକ୍‌ ହୁର୍‌ହାଣି ଆସି ରାଜିବୁଡାୟ୍‌ ସଃବ୍‌କେ ନାସ୍‌ କଃଲି । 
ଲତର୍‌ ବଃଳ୍‌ ହେଁ ସେରଃକମ୍‌ ଗଃଟିରିଲି, ଲକ୍‌ମଃନ୍ କାତାର୍‌ ହିଉତାର୍‌, ବିକାବାଞ୍ଜା, ଗଃଚ୍‌ଲାଗାଉତାର୍‌ ଆର୍‌ ଗଃର୍‌ବାନ୍ଦୁକେ ଲାଗି ରିଲାୟ୍‌ । 
ମଃତର୍‌ ଲତ ସଦମ୍‌ ଗଃଳେହୁଣି ବାରାୟ୍‌ ଗଃଲାଦିନ୍‌ ଅଃଗାସ୍‌ ଉହ୍ରେ ହୁଣି ଜୟ୍‌ ଆର୍‌ ଗନ୍ଦକ୍‌ ବଃର୍ସା ଅୟ୍‌ ସଃବ୍‌କେ ନାସ୍‌ କଃଲି । 
ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ଆସ୍ତା ଦିନ୍‌ ହେଁ ସେରଃକମ୍‌ ଗଃଟେଦ୍‌ ।” 
“ସେଦିନ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଚାନି ଉହ୍ରେ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌ ସେ ଗଃର୍‌ ବିତ୍ରେ ରିଲା ତାର୍‌ ଆସ୍ତିବାଡି ନେଉଁକେ ଉତ୍ରି ନାଆସ; ସେବାନ୍ୟା ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ହଃଦାୟ୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଗଃରେ ବାଉଳି ଜଃଉଅ ନାୟ୍‌ । 
ଲତର୍‌ ଡକୁର୍ସିର୍‌ କଃତା ଏତାଉଆ । 
ଜୁୟ୍‌ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ଜିବନ୍ ବଚାଉଁକେ ଉପାୟ୍‌ କଃରେଦ୍‌, ସେ ଆରାୟ୍‌ଦ୍‌, ମଃତର୍‌ ଜୁୟ୍‌ଲକ୍‌ ମର୍‌ ନାଉଁଏ ନିଜାର୍‌ ଜିବନ୍ ଆରାୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ସେ ତାର୍‌ ଜିବନ୍ ବାଚାୟ୍‌ଦ୍‌ । 
ମୁୟ୍‌ଁ ତୁମିମଃନ୍‌କେ କଃଉଁଲେ, ସେ ରାତି ଦୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଗଟେ ଟାଟିଏ ସୟ୍‌ରେତି, ଗଟ୍‌ଲକ୍‌କେ ଦିଆଅୟ୍‌ଦ୍‌ ଆରେକ୍‌ ଗଟ୍‌ଲକ୍‌କେ ଚାଡା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ । 
ଜଳେକ୍‌ ମାଇଜି ଗଟ୍‌ତଃୟ୍‌ ରୁଚ୍‌ତି ରେତି ଗଟ୍‌ଲକେ ଦିଆଅୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଗଟ୍‌ଲକେ ଚାଡା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।” 
ଦୁୟ୍‌ଲକ୍‌ କାମ୍‍ହଃଦାୟ୍‌ ରେତି, ଏକ୍ଲାକେ ଦିଆଅୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଗଟ୍‌ଲକ୍‌କେ ଚାଡା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ । 
ତଃବେ ଚେଲାମଃନ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, “ଏ ମାପ୍ରୁ ଇ ଗଃଟ୍‍ଣା କୁୟ୍‌ତି ଗଃଟେଦ୍‌ ?” ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଜୁୟ୍‌ଟାଣେ ମଃଲା ଗଃଗାଳ୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେଟାଣେ ରାବଣ୍‌ମଃନ୍‌ ହେଁ ଗଟେତଃୟ୍‌ ରୁଣ୍ଡ୍‌ତି ।”