Hechos. 17. Pablo y Silas inÿe luaroye ibojtsaye ora, Anfípolis y Apolonia bëts pueblënguëjana tbojánachnëngo y canÿe bëts pueblo, Tesalónica ca uabáinoye tbojánashjango. Chents̈e, chë judiënga canÿe yebna imnabomna chënga jénefjnama. Páblëna, nts̈amo enjanamancá, cada ochnayté chë jénefjnama yebnoye yojánaye, unga semanëntscuana, y chents̈e chë judië́ngaftaca yojanoyebuambná y imojánëtsëtsnaye. Bëngbe Bëtsabe uabemana palabrënguiñe iuayana soyë́ngaca, chënga yojanabuayiyná y ndegombre yojaninÿanÿná, Bëngbe Bëtsabe Uámana Uabuayaná jóbanama y chents̈ana jtayenama ibojamnama. Y mënts̈á yojanëtsëtsná: “Chë Cristo, Jesús endmëna, ndabiama ats̈e cbontsabuayiyná ca.” Judiënguents̈ana báseftanga chiñe imojtsos̈buáchiye y Pablo y Silas tmojanë́seto más jouenama. Ba grieguënga, Bëngbe Bëtsá adórayënga, Jesucrístbeñe imojtsos̈buáchiye y ba uámana shembásengnaca. Pero chë judiënga ndos̈buáchiyënga chca tmojáninÿe ora, puerte envidia imojtsebomna. Asna, chënga tmojánachembo banga, tondaye amënga y bacna ents̈anga, y chënga tmojanenutaná jamama nÿetsca chë pueblents̈a ents̈anga chamotsenbouénanama; y canÿe ents̈á, Jasón ca uabainabe yebna chënga tmojtsanabuache, Pablo y Silas jtsanguanguama, chents̈ana jesëbuacnama y ents̈angbe cucuats̈iñe jabáshejuanama. Pero chents̈e ndocná tmonjáninÿena; as chë ents̈anga Jasón imojtsesjojoye y chents̈a mándayënga imojétsemnoye tmojanánatse y Jesucrístbeñe inÿe os̈buachiyë́ngnaca choye tmojanënatse, y mënts̈á imojtsáyebuache: “¡Chë boyabásata, chë ndëmuanÿata ibojtsama nÿetsca luarents̈a ents̈anga chamuenbouénanama, quem luaróynaca tbojabo, y Jasón chabe yebnents̈e chata tojúbuaja ca! ¡Chënga montsama nts̈amo chë Romoca bëts mandadbe mandënguiñe ndoñe quenatslesenciancá, er chënga montsichamo inÿe rey canmëna, Jesús ca, y cha, César chë Romoca mandadbe cuenta nÿetscángbeñe yojtsemánda ca!” —chënga imojtsáyebuache. Chë ents̈anga y chë pueblents̈a mándayënga chca tmojanuena ora, corente imojenbouénana. Pero Jasón y chë ínÿenga, cháftaca imojtsemnënga, crocénana tmojtanjajó, y as tmojtanabáshejuana. Ya ibeta yojtsemna orna, chë Jesucrístbeñe os̈buáchiyënga tmojanma cachora Pablo y Silas Berea bëts puebloye chabuétsebocnama. Y chata choye tbojánashjango ora, chë judiëngbe enefjuana luaroye tbojánata. Chents̈a judiënga imojamna más ts̈abe ainana bomnënga chë Tesalonicoca judiëngbiama; chcasna, oyejuayënga chë buayenana soye Jesucristbiama tmojanóyëngacñe, y cada te Bëngbe Bëtsabe uabemana palabra imojanalía, jtsetats̈ëmbuama, nts̈amo Pablo y Silas ibojtsëtsëtsnacá aíñe o ndoñe ndegombre yojtsemnama. Y chca, ba chents̈a judiënga chatbe palábraca Jesucrístbeñe imojtsos̈buáchiye, y Grecia luaroca ba uámana shembásenga y boyabásengnaca. Pero, Pablo Bereoca chë Bëngbe Bëtsabe buayenana soyama ents̈anga yojtsabuayiynama chë Tesalonicoca judiënga tmojántats̈ëmbona ora, chënga choye tmojána y tmojanma chents̈a ents̈anga chamuenbouénanama. Chcasna, banga Jesucrístbeñe os̈buáchiyënga tmojanma cachora Pablo chents̈ana chauétsebocnama y béjaye tsachoye chaotsoñama; chëntscuana, Silas y Timoteo Bereoca tbojanoquedá. Pablo tmojantjëmbambá ents̈angna, Atenas ca uabaina bëts pueblóntscoñe cháftaca tmojána. Chents̈ana, Pablo chënga tojanabuayená chamuaisshë́conama Silas y Timoteo jaúnayama betsco jtsayana, Pábloftaca jateninÿenama. Pablo Atenas bëts puebloca Silas y Timoteo yojtsëbatmanëntscuana, puerte tbojanongmé, er cha tojáninÿe chents̈a ents̈anga imojtsadorana bëtscá cachëngbe pormana soyënga, ndayama chënga imojanjuabná diosënga yojamna ca. Chíyeca, chë judiëngbe enefjuana yebnents̈e, judiënga y ndoñe judiënga Bëngbe Bëtsá adorayë́ngaftaca imojánenatsëtsnaye, y cada te chents̈a plazoca chë ndëmuanÿenga chents̈e imojanashjajuanëngaftácnaca. Y báseftanga, nts̈amo jtsejuabnayama ents̈anga abuátambayënga, epicureunga y estoiquënga ca uabainë́ngnaca Pábloftaca imojánenatsëtsnaye. Inÿenga imojtsichamo: “¿Ndayama quem bostero yojtsoyebuambná ca?” Y ínÿengna: “Chana inÿe luarëngoca ents̈angbe diosëngbiama muents̈e entsabóyebuambnaye ca.” Chënga chca imojtsichamo, er Páblëna Jesusbiama y chë obanënga jtayenama yojanoyebuambná. Asna, chents̈a ents̈anga cha tmojanánatse canÿe luaroye, ents̈anga jénefjnama y oyebuambnayënga joyaunayama luare, Areópago ca uabáinoye. Chents̈e imojanamana uámanënga jénefjnana, nderado ndabiama jayanama ts̈abá o ndoñe ts̈abá tonjamama. Chora Pablo tmojantjá: —¿Chë aca contsabuatambá soyënga ndayá bétsayanana bënga quefstsobena jtsetats̈ëmbuama ca? Aca tsëm soyënga s̈contsëtsëtsná y bënga fsë́ntsebos̈e jtsetats̈ëmbuana ndayá chë soyënga bétsayanana. Er nÿetscanga Atenasents̈a oyenënga y inÿe luarëngocana áshjajnëngna, corente yojanogúsetana chë tojtsopasana tsëm soyëngama jtsuenanana y jtsencuéntayana. As Pablo tojantsá chëngbe tsëntsaca chë Areópago ca uabáinents̈e y tojánayana: —Atenasents̈a ents̈anga: nts̈amo bominÿe sënjajajcá, ats̈e së́ntsetats̈ëmbo ts̈ëngaftanga ba diosënga puerte s̈mayaunana y s̈madoránama. Ats̈e sëndánrreparana ts̈ëngaftangbe diosënga s̈métsadorana luarënguenache y sënjínÿena canÿe altar y chents̈e mënts̈á iuábemana: “Chë Bëtsá nduabuatmabiama ca”. Y morna, chë Bëtsá chë nda ntsabuatmcá s̈madoránabiama, ats̈e cbontsabuayiyná. “Chë Bëtsá quem luare y lempe nts̈amo chents̈e yomncá tojanma; cha endmëna quem luarents̈e y celoca Utabná, y cha ndoñe quenatiyena cha jadórama ents̈angbe jebna yebnënguiñe, ni quebnatájaboto ndocná chabiama tondaye chaondë́tsama, er cha endmëna nda inétsama bënga vida chamotsebomnama y jtseshachnayama chamotsobenama, y cha nÿetsca soyënga s̈netsats̈atnaye. “Cha nÿe canÿe boyabásabents̈ana nÿets luarënguents̈a ents̈anga tojánabiama, nÿets quem luarents̈e chamotsiyenama; y cha quem soyënga cabá ndëma ora, tojanjuabó mocna ora y ndayents̈e ents̈anga chamuetsiyenama; chca, Bëngbe Bëtsá chamonguanguama, masque chabiama ndoñe corente tmontsetáts̈ëmbo, y chamuinÿena y chábeñe chamotsos̈buáchema; pero ndegombre, Bëngbe Bëtsá bë́ngbents̈e cada cánÿabents̈ana ndoñe bënoca quenátsmëna. Nts̈amo canÿa tojanayancá: ‘Bënga Bëngbe Bëtsáftaca cánÿiñe mo canÿacá mondmëna; chábeyeca bënga vida mondbomna, jobónjuama mondobena y ainënga mondmëna ca’. Nts̈amo ts̈ëngaftanguents̈a báseftanga bëts soyëngama uabiamnayë́ngnaca tmojanayancá: ‘Bënga nÿetscanga Bëngbe Bëtsabe básenga mondmëna ca’. Y chcasna, Bëngbe Bëtsabe pamíllanga bënga tmomnëse, ndoñe ques̈nátamna jtsejuabnayana Bëngbe Bëtsá yomna mo cach ents̈angbe castellano, midio o chë ndëts̈beca pormana soyëngcá ca, er chë soyëngna nÿe nts̈amo ents̈anga tmojajuabocá y tmojtsobencá japórmana. Pero Bëngbe Bëtsá tojanjuabó ndoñe ntjatonÿayana chë ents̈angbe tempsca ndosertánana, y morna, nÿetsca luarënguents̈a ents̈anga entsamë́nda, ndaye bacna soyënga tmojtsamama ngménaca chamuenojuabó, chca amama chamotsajbaná y Bëngbe Bëtsabe benache chamuatishache ca. Bëngbe Bëtsá canÿe te tojuinÿnaná, y chë tena, ndocnábioye ínÿabiama más ts̈abá ntjatonÿaycá, cha echanjayana ents̈anga ts̈abá o ndoñe ts̈abá tmonjamama; lempe chca cha echanjama canÿa cachá tbojabocacá ents̈áftaca, Jesús; y chca yochtsemnamna, Bëngbe Bëtsá ents̈anga tojinÿanÿé, chë bocacaná Jesús cháuatayenama cachá tojánmayeca ca” —Pablo tojánayana. Chë obanënga mochtayenama ichámuana chë ents̈anga tmojanuena ora, báseftanga Pablo imojtsáboyejuana, y ínÿengna mënts̈á imojtsichamo: —Bënga fsë́ntsebos̈e chë contsichamo soyënga más chcoye cachiñe jatuenama ca. As Pablo chë́ngbents̈ana tojésanbocna. Pero báseftanga aíñe Jesucrístbeñe imojtsos̈buáchiye y Pablo tmojanasto más jatuenama; chënguents̈e imojamna Dionisio, canÿa chë Areopagoca tbiamanënguents̈á; canÿe shembásanaca, Dámaris ca uabaina, y ínÿenga.