1 Maglipay ang kamingawan ug ang Araba; ug ang disyerto magmaya ug mamulak. Sama sa rosas, 2 mamulak kini nga madagayaon ug magmaya uban ang panag-awit sa kalipay; ang himaya sa Lebanon igahatag niini, ang katahom sa Carmel ug Sharon; makita nila ang himaya ni Yahweh, ang katahom sa atong Dios. 3 Lig-ona ang huyang nga mga kamot, ug pahunonga ang pagkurog sa mga tuhod. 4 Ingna kadtong nangahadlok nga kasingkasing, “Pagmaisugon, ayaw kahadlok! Tan-awa, moabot ang imong Dios uban ang panimalos, uban ang iyang ganti. Moanhi siya sa pagluwas kanimo.” 5 Unya makakita ang mga buta ug makadungog ang mga bungol. 6 Unya ang tawo nga bakol makalukso sama sa binaw, ug ang amang maka-awit, kay mobuhagay naman ang tubig ngadto sa Araba, ug ang mga tubod sa kamingawan. 7 Ang nagdilaab nga mga balas mahimong usa ka linaw, ug mobugwak ang tubig sa nagmala nga yuta; sa puy-anan sa mga ihalas nga mga iro, diin motubo ang mga sagbot uban sa mga bugang ug kupongkupong. 8 Didto adunay usa ka dalan nga gitawag “Ang Balaang Dalan.” Ug walay mahugaw nga makaagi niini. Apan mahimong kining alang kaniya nga nagalakaw niini. 9 Walay liyon ang atoa didto, ug walay manunukob nga anaa niini; dili sila makaplagan didto, apan ang linuwas magalakaw didto. 10 Ang linuwas ni Yahweh mamalik sa Zion uban ang panag-awit, ug ang walay kataposang kalipay anaa sa ilang mga ulo; kasadya ug kalipay ang mag-una kanila; ang kaguol ug panghupaw mangahanaw.