زەبووری 64
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، زەبوورێکی داودە.
ئەی خودایە، گوێ لە دەنگی سکاڵام بگرە،
ژیانم لە مەترسی دوژمنانم بپارێزە.
 
لە پیلانی بەدکاران بمشارەوە،
لە کۆمەڵی خراپەکاران.
کە زمانی خۆیان وەک شمشێر تیژ کردووە،
قسە تاڵەکانیان وەک تیری هاوێژراوە.
لە بۆسەکانیانەوە تیر لە کەسی بێ کەموکوڕی دەگرن،
لەناکاو تێی دەگرن و ناترسن.
 
بۆ کاری خراپە یەکتری هاندەدەن،
دەربارەی شاردنەوەی داوەکانیان دەدوێن،
دەڵێن: «کێ دەمانبینێ؟»
تەگبیر بۆ تاوان دەکەن،
دەڵێن: «پیلانێکی تەواومان داڕشت!»
بێگومان دڵ و دەروونی مرۆڤ قووڵە.
 
بەڵام خودا تیریان تێدەگرێت،
لەناکاو برینداریان دەکات.
زمان درێژییان دەبێتە هۆی کەوتنیان،
هەرکەسێک کە دەیانبینێت سەری بادەدات.
هەموو ئادەمیزاد دەترسن،
کاری خودا ڕادەگەیەنن و
بیردەکەنەوە لەوەی کە کردی.
 
10 با ڕاستودروستان بە یەزدان دڵخۆش بن و
پەنا ببەنە بەر ئەو،
با هەموو دڵڕاستان ستایشی بکەن!