ମାତିଉ.
19.
ଜିସୁ ଏ ସବୁ କଇସାର୍‌ଲା ପଚେ ଗାଲିଲି ଚାଡିକରି ଜର୍‌ଦନ୍‌ ଗାଡ୍‌ ସେପାଟେ ରଇଲା ଜିଉଦା ଜାଗାଇ କେଟ୍‌ଲା । 
ବେସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଗାଲାଇ ଆରି ସେ କେତେକ୍‍ କେତେକ୍‌ ରଗିମନ୍‌କେ ନିକ କଲା । 
କେତେଟା ପାରୁସିମନ୍‌ ଜିସୁକେ ବୁଲ୍‌ ଦାର୍‌ବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କଲାଇ । ସେମନ୍‌ ତାର୍‌ ଲଗେ ଆସି ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ମସାର୍‌ ରିତିନିତି ଇସାବେ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ କାଇଆଲେ ବୁଲର୍‌ ପାଇ ବଲି ତାର୍‌ ମାଇଜିକେ ଚାଡି ଦେଇ ପାରେ କି ?” 
ଜିସୁ କଇଲା, “ସାସ୍‌ତରେ ପଡାସ୍‌ ନାଇ କି ? ଆଦିପୁର୍‌ବେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ନର୍‌ ଲକ୍‌କେ ମୁନୁସ୍‌ ଆରି ମାଇଜି କରି ତିଆର୍‌ କଲା । 
ସେଡେବେଲେ ମାପ୍‌ରୁ କଇରଇଲା, ଏଟାର୍‌ ପାଇ ବଲି ମୁନୁସ୍‌, ତାର୍‌ ଆୟା ବାବାର୍‌ତେଇ ଅନି ବିନେ ଅଇସି ଆରି ସେମନ୍‌ ଦୁଇ ଲକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଅଇବାଇ । 
ଆରି ସେମନ୍‌ ଅଲ୍‌ଗା ନ ଅଅତ୍‌, ମିସି ରଇବାଇ । ସେମନ୍‌ ଦୁଇଲକ୍‌ ଇସାବେ ନ ରଅତ୍‌ । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜଡିଆଚେ, ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ବେଗ୍‍ଲାଇବାଟା ଟିକ୍‌ନାଇ ।” 
ପାରୁସିମନ୍‌ ଆରି ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ସେନ୍ତାର୍‌ ଆଲେ ମାଇଜିକେ ରାଜିନାମା ପତର୍‌ ଲେକି ଚାଡି ଦେବାକେ ମସା କାଇକେ ନିୟମ୍‌ କଲାଆଚେ ?” 
ଜିସୁ କଇଲା, “ତମର୍‌ ମନ୍‌ବିତ୍‌ରର୍‌ ବୁଜ୍‌ବା ବପୁ ଦୁର୍‍ବଲ୍‍ ରଇଲାଟା ଦେକି ମସା ତମର୍‌ ମାଇଜିମନ୍‌କେ ଚାଡ୍‌ବାକେ ରାଜି ଅଇଲା । ମାତର୍‌ ଆଦିପୁର୍‌ବେ ତିଆର୍‌ ଅଇଲା ବେଲେ ଏନ୍ତାରି ନିୟମ୍‌ ନ ରଇଲା । 
ମାତର୍‌ ମୁଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, କେ ମିସା ତାର୍‌ ମାଇଜିକେ ବେସିଆ କାମ୍‌ ଅପ୍‌ରାଦ୍‌କେ ଚାଡି, ବିନ୍‌ କାଇଆଲେ କାମର୍‌ ପାଇ ଚାଡାମେଲା କରି, ବିନ୍‌ ମାଇଜିକେ ସଙ୍ଗଇଲେ, ସେ ସେ ନିଜେ ଦାରିଆ ଅଇସି ।” 
ଜିସୁର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ଜଦି ମାଇଜି ମୁନୁସର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଏନ୍ତାରି ଆଚେ ବଇଲେ, ବିବା ନ ଅଇବାଟା ନିକ ।” 
ଜିସୁ କଇଲା, “ଏ ସିକିଆ ସବୁ ଲକ୍‌ ନ ମାନତ୍‌ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ଟାନେଅନି ଜନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଏଟା ଦିଆଅଇଆଚେ ସେମନ୍‍ସେ ଏଟା ମାନ୍‌ବାଇ । 
ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ କାମର୍‌ପାଇ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବିବା ନ ଅଇ ରଇଜିବାଇ । କେତେ ଲକ୍‍ ଜନମେ ଅନି ବେଜୁ ଅଇ ବିବାଅଇ ନାପାରତ୍‌ । କେତେ ଲକ୍‌କେ ମୁନୁସ୍‌ମନ୍‌ ସେନ୍ତାରି କରି ଆଚତ୍‌, ଆରି କେତେ ଲକ୍‌ ସରଗ୍‌ ରାଇଜର୍‌ ପାଇ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ବିବା ନ ଅଇକରି ଆଚତ୍‌ । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏ ସିକିଆର୍‌ ଅରତ୍‌ ବୁଜିପାର୍‌ଲାଇନି, ସେମନ୍‌ ସେଟା ମାନତ୍‌ ।” 
କେତେ ଲକ୍‌ ପିଲାମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆତ୍‌ ସଙ୍ଗଇ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ବାକେ, ସେମନ୍‍କେ ଜିସୁର୍‌ ଲଗେ ଆନ୍‌ଲାଇ । ମାତର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଦମ୍‌କାଇଲାଇ । 
ମାତର୍‌ ଜିସୁ କଇଲା, “ସାନ୍‌ ପିଲାମନ୍‌କେ ମର୍‌ ଲଗେ ଆଇବାକେ ବାଟ୍‌ ଦିଆସ୍‌ । ସେମନ୍‌କେ ମନା କରା ନାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ଏମନ୍‌ ଆକା ସରଗ୍‌ ରାଇଜେ ରଇବା ଲକ୍‌ ।” 
ଜିସୁ ପିଲାମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆତ୍‌ ସଙ୍ଗଇ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କଲା । ପଚେ ସେ ତେଇଅନି ଉଟିଗାଲା । 
ଦିନେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ପିଲା ଜିସୁର୍‌ ଲଗେ ଆସି ପାଚାର୍‌ଲା, “କାଇ ନିକ କାମ୍‌କଲେ, ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ମିଲ୍‌ସି ?” 
ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ନିକ କାମ୍‌ ବିସଇ ନେଇକରି ମକେ କାଇକେ ପାଚାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି ? ପର୍‌ମେସର୍‌ସେ ସତ୍‌ । ତାର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ମାନ୍‌ଲେ, ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ମିଲାଇସୁ ।” 
ସେ ପାଚାର୍‌ଲା, “କାଇ କାଇ ଆଦେସ୍‌ ?” ଜିସୁ କଇଲା, “ନର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମରାଇବାର୍‌ ନାଇ, ବେସିଆ କାମ୍‌ କର୍‌ବାର୍‌ ନାଇ, ଚରାଇବାର୍‌ ନାଇ, କାର୍‌ ବିରୁଦେ ମିଚ୍‌ ସାକି ଦେବାର୍‌ ନାଇ । 
ଆୟା ବାବାର୍‌ ସେବା କରା ଆରି ତମର୍‌ ପଡିସାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନିଜର୍‌ ପାରା ଆଲାଦ୍‌ କରା ।” 
ସେ ବେଣ୍ଡିଆ କଇଲା, “ମୁଇ ଏ ସବୁ ଆଦେସ୍‌ ମାନି ଆଇଲିନି । ଆରି କାଇଟା କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ ?” 
ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଜଦି ସିଦ୍‌ ଅଇବାକେ ମନ୍‌ କଲୁସ୍‌ନି ବଇଲେ, ଜାଆ ତର୍‌ଟାନେ ରଇବା ସବୁଜାକ ବିକି ଦେଇ, ସେ ଡାବୁ ଗରିବ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଦାନ୍‌ କରିଦେସ୍‌ । ଏଟା ସବୁ କରି ସାରାଇ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଆଉ । ସେନ୍ତାର୍‌ କଲେ ତକେ ସର୍‌ଗେ ଦନ୍‌ ମିଲ୍‌ସି ।” 
ଏଟା ସୁନି କରି ସେ ବେଣ୍ଡିଆ ମୁ ଉତ୍‌ରାଇଦେଇ ତେଇଅନି ଉଟିଗାଲା । କାଇକେ ବଇଲେ ସେ ଲକ୍‌ ବେସି ସାଉକାର୍‌ ରଇଲା । 
ଜିସୁ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ସାଉକାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସରଗ୍‌ ରାଇଜେ ସଲ୍‌କେ କେଟ୍‌ବାଟା ବଡେ ଆବଡ୍‌ । 
ଆରି ତରେକ୍‌ କଇଲିନି, ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‍ଟା ପସୁ ଜେନ୍ତି ସୁଜି କାଣାବାଟେ ଚିଙ୍ଗ୍‌ଲି ଜିବାକେ ଆବଡ୍‌, ସାଉକାର୍‌ ଲକ୍‌ ସରଗ୍‌ ରାଇଜେ କେଟ୍‌ବାଟା ଅଦିକ୍‌ ଆବଡ୍‌ ।” 
ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଏ କାତା ସୁନି କାବାଅଇଜାଇ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ କେ ତେବେ ମୁକ୍‌ତି ପାଇପାର୍‌ସି ?” 
ଜିସୁ ସେମନର୍‌ ବାଟେ ଦିରେକରି ଦେକି କଇଲା, “ମୁନୁସ୍‌ମନର୍‌ଟାନେ ଏଟା ଅଇନାପାରେ, ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେ ସବୁଟା ଅଇପାର୍‌ସି ।” 
ଏ କାତା ସୁନି ପିତର୍‌ କଇଲା, “ଦେକା, ଆମେ ସବୁଜାକ ଚାଡିକରି ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଆସିଆଚୁ । ତେବେ ଆମ୍‌କେ କାଇଟା ମିଲ୍‌ସି ?” 
ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଏ କାତା ସତ୍‌ ବଲି ଜାନ୍‌ସା, ଜେଡେବେଲେ ନୁଆ ଜୁଗେ ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ ମର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ଅଇବା ବସ୍‍ବାଟାନେ ବସ୍‌ବି । ମର୍‌ ବାର୍‌ଟା ସିସ୍‌, ତମେ ମିସା, ବାର୍‌ଟା ବସ୍‍ବାଟାନେ ବସି ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ବାର୍‌ଟା କୁଟୁମ୍‌କେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ସା । 
ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମର୍‌ଲାଗି ନିଜର୍‌ ଗର୍‌, ବାଇ ବଇନି, ଆୟା ବାବା, ପିଲାଟକି ଆରି ଜମିବାଡି ଚାଡି ଆଚତ୍‌, ସେମନ୍‌ ତାର୍‌ ସଏ ଗୁନ୍‌ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ ପାଇବାଇ, ଆରି ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ମିସା ପାଇବାଇ । 
ଏବେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆଗ୍‌ତୁ ଆଚତ୍‌, ସେମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ବେସି ଲକ୍‌ ପଚେ ଅଇଜିବାଇ । ଆରି ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପଚେ ଆଚତ୍‌, ସେମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଅନି ବେସି ଲକ୍‌ ଆଗ୍‌ତୁ ଅଇଜିବାଇ ।”