ଜହନ୍‌.
11.
ବେଥନୀ ଇନିନେ ଲାଜାର୍‍ ମ୍ନିକ୍ନେ ଆଃସି ଲେଃଗେ । ମେଁନେ ମ୍ୱାକ୍ଲିଗ୍‍ ତନାଣ୍ଡେଇଂ ମରିୟମ୍ ଆରି ମାର୍ଥା ଆତେନ୍‌ ଇନି ଲେଃଡିଙ୍ଗେ । 
ଏନ୍‌ ମରିୟମ୍ ମୁଇଂତର୍ ମାପ୍ରୁନେ ବାସ୍ନାଚୁ କିଗ୍‍ଚେ ନିଜର୍‌ନେ ଉଗ୍‌ବ ଏତେ ମେଁନେ ଞ୍ଚ ଚୁଃବଗେ । ମେଁନେ ବୟାଁଣ୍ଡେ ଲାଜାର୍‌ ଆଃସି ଲେଃଗେ । 
ତନାଣ୍ଡେ ବୟାଁଣ୍ଡେ ଲାଜାର୍‍ ଆଃସି ଲେଃଲା ମେଇଂ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା କବର୍ ବେକେ “ମାପ୍ରୁ, କେଲା, ଆଜାକେ ନା ଆଲାଦ୍‌ ଡିଂନାମ୍ୟାଃକେ, ମେଁ ଆଃସି ଲେଃକେ ।” 
ଏନ୍‌ କବର୍ ଅଁଚେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଏନ୍‌ ରଗ୍‍ନ୍ନିଆ ଲାଜାର୍‍ ଆଗୁଏ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍‌ ଆକେନ୍ ଏତେ ଇସ୍‌ପର୍ ମ୍ନାଃ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ ଆରି ଆତେନ୍‍ ଏତେ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଡିଗ୍ ଗୌରବ୍‍ ବାଏ ।” 
ଜିସୁ ମାର୍ଥା ମେଁନେ ତନାଣ୍ଡେ ମରିୟମ୍ ଆରି ଲାଜାର୍‌କେ ଆଲାଦ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗେ । 
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ଲାଜାର୍‌କେ ଆଃସିଲେଃକ୍ନେ କବର୍ ବାଲା ଡିଗ୍‍ ଜିସୁ ଆଣ୍ଡି ଅରିଆ ଲେଃଗେ ଆତ୍‍ ଅରିଆ ବାରି ବାର୍‌ସି ଲେଃଗେ । 
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ସିସ୍‍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଦୁବାପା ନେ ଜିହୁଦା ଦେସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଣ୍ଡେ ନେୱିଗ୍‌ପା ।” 
ସିସ୍‍ଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଗୁରୁ ! ଉଡ଼ିସି ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍‌ ଇନିନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଆନାକେ ବ୍ରି ଏତେ ଟୁଚେ ବାଗୁଏଃ ନ୍‌ସା ଚେସ୍‌ଟା ଡିଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଆତେନ୍‌ ଇନି ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଆଣ୍ଡେନ୍‍ସା ଚାଏଁ ନାଡିଙ୍ଗ୍‍ ?” 
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ସ୍ମିନେ ଗମ୍ବାର୍‌ ଗଣ୍ଟା ଣ୍ଡୁ । ଜାଣ୍ଡେ ମିଡିଗ୍ ବେଲା ଅଲେଙ୍ଗ୍‍ଲା ଆଟେପ୍ଲ ଣ୍ଡୁ ମେଁନ୍‌ସା ଡାଗ୍ଲା ଦର୍ତନି ତାର୍‌କିଗ୍ ଲେଃଏ । 
ମାତର୍‌ ମିଡିଗ୍‍ବ ଅଲେଙ୍ଗ୍‍ଲା ମେଁ ଟେପ୍‌ଲଃଚେ ଲଃଏ । ମେସା ଡାଗ୍‌ଲା ମେଁନେ ଗାଗ୍‌ଡ଼େନ୍ନିଆ ତାର୍କିଗ୍‍ ଆଲେଃଣ୍ଡୁ ।” 
ଏନ୍‌ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଆଃଡାଚେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନେନେ ରେମୁଆଁ ଲାଜାର୍‍ ଏକେ ଡୁଲେଗ୍‍ ଲେଃକେ । ନେଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ଆମେକେ ଣ୍ଡ୍ରାତଡ଼ିଆଏ ।” 
ସିସ୍‍ଇଂ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ “ମାପ୍ରୁ ! ମେଁ ଜଦି ଡୁଲେଗ୍‍ ଲେଃକେ ତେଲା ଡିଲାଡିଗ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ତଡ଼ିଆଏ ।” 
ଲାଜାର୍‍ ଗୁଏଗେ ଡାଗ୍‌ଚେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‍ବଗେ ମାତର୍‌ ମେଁ ଲେମୁଆଃ ଲେଃଲା ଡୁଲେଗ୍‍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍‌ଚେ ମେଇଂ ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ବାବେଲେଗେ । 
ତେଲା ଜିସୁ ସଅଜ୍‍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଲାଜାର୍‍ ଗୁଏ ଲେଃକେ 
ମାତର୍‌ ନେଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଦା ନ୍ଲେକେ ଜେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆତ୍‍ ଅରିଆ ମେଁ ଏତେ ଅଃତେନ୍‍ ବେଲା ନାଲେଗେ ଣ୍ଡୁ । ଆକେନ୍ ପେପାକା ମଙ୍ଗ୍‍ଲ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେ । ମେସା ଡାଗ୍ଲା ତେନ୍‌ବାନ୍‌ ପେନେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ । ଦାପା ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା କିକେନ୍‌ସା ନେୱେପା ।” 
ଆତ୍‍ ଅରିଆ ଥୋମା ଆଜାକେ ଦିଦୁମ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‍ମ୍ୟାଃକେ, ମେଁ ନିଜେନେ ଏଃତେ ଲେଃକ୍ନେ ସିସ୍‍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଦାପା, ନେ ଡିଗ୍ ୱେଚେ ମେଁ ଏତେ ନେଗୁଏଃଏ ।” 
ଜିସୁ ବେତନିଆନ୍ନିଆ ୱେଚେ ଅଁକେ ଅଁସି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଗେ ଲାଜାର୍‍କେ ରାଃଚ୍ୟାନ୍ନିଆ ଆତିବଆର୍‌କେ । 
ବେଥନୀବାନ୍ ଯିରୁଶାଲାମ୍ ସ୍ଲ ଞ୍ଜି କିଲମିଟର୍ ବାନ୍ ଇକୁଡ଼ା 
ବାରି ଜିହୁଦା ଦେସ୍‌ନେ ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ମାର୍ଥା ବାରି ମରିୟମ୍‍କେ ମେଇଂନେ ବୟାଁଣ୍ଡେନେ ଗୁଏଃକ୍ନେ କବର୍ ଅଁଚେ ବଲ୍ ମନ୍ଦ୍‍ ବାଲିର୍‍ନେସା ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେଗେ । 
ଜିସୁ ପାଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍ ଡାଗ୍‌ଚେ ଅଁକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମାର୍ଥା ଆମେକେ ଅବାନ୍‌ସା ୱେଗେ । ମାତର୍‌ ମରିୟମ୍ ଡୁଆ ଲେଃଗେ । 
ମାର୍ଥା ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ “ମାପ୍ରୁ ନା ଆକ୍ ନାଲେଲା; ନେବୟାଁ ଆଗୁଏଃ ପାଡିଂ । 
ମାତର୍‌ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାନ୍ଲେକେ ଏକେ ଡିଗ୍ ନାନେ ଇସ୍‌ପର୍‌କେ ମେଁନେ ନାସେଲ୍ୟାଏ ମେଁ ଆତେନ୍‌ ବିଏ ।” 
ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନାବୟାଁ ପାରାନ୍‍ ବାଚେ ତଡ଼ିଆଏ ।” 
ମାର୍ଥା ଉତର୍ ବିକେ “ଆତେନ୍‌ ତ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାନ୍ଲେକେ ଜୁଗ୍‍ ଡାନେ ଦିନା ବାରି ମୁଇଂତର୍‍ ମେଁ ତଃଡ଼ିଆଏ ।” 
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଗୁଏଚେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ମ୍ୱ୍ରଏ ଆରି ଜିବନ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ । ଜା ନେଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ରା ସତ୍ ମାନେଏ ମେଁ ଗୁଏଲା ଡିଗ୍‍ ମ୍ବ୍ରଏ । 
ଜା ଆନେଙ୍ଗ୍ ଜିବନ୍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍‌ଚେ ସତ୍‍ ମାନେଃଏ ମେଁ ଅଃନା ଡିଗ୍ ଆଗୁଏଣ୍ଡୁ ଏନ୍‌ ସାମୁଆଁନିଆ ମେଃନେ ସତ୍ ମାନେଃ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ?” 
ମାର୍ଥା ଉତର୍ ବିକେ, “ଅ ମାପ୍ରୁ ନେଙ୍ଗ୍ ବିସ୍‌ବାସ୍‌‌ ଡିଂଣ୍ଡିଂ, ନା ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ । ଜା ମସିହ ଦର୍‌ତନିନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍‌ନେ ଲେଃଗେ ନା ମେଃନେ ଆତେନ୍‌ କିସ୍‌ଟ ।” 
ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଚେ ମାର୍ଥା ଆଣ୍ଡେ ୱିଗ୍‌ଚେ ନିଜର୍ ତନାଣ୍ଡେ ମରିୟମ୍‍କେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ “ଗୁରୁ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେ ଆନା ୱାଡିଂକେ ।” 
ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ମରିୟମ୍ ଜିଆ ତଡ଼ିଆଚେ ଆମେକେ ଅବାନେସା ୱେଗେ । 
ଅଃତେନ୍‍ ବେଲା ଜାକ ଜିସୁ ଇନି ବିତ୍ରେ ଗାଆଲେଃଗେ ଣ୍ଡୁ । ମାର୍ଥା ଆମେକେ ଅବାକ୍ନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ଲେଃଗେ । 
ମରିୟମ୍‌କେ ବଲ୍ ମନ୍ଦ୍‍ ବାଲିର୍‌ ନ୍‌ସା ଡୁଆ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଉଡ଼ିବେଲା କେକେ ଜେ ମେଁ ତଡ଼୍ୟାଚେ ତେରେପେତେ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାଏରେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ଡିଗ୍ ମେଁନେ ପ୍ଲା ୱେଗେ । ମେଇଂ ବାବେକେ ମେଁ ରାଃଚ୍ୟାନ୍ନିଆ ଅଃନ୍‌ସା ୱେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । 
ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପିଙ୍ଗ୍‌ଚାକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମରିୟମ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ମେଁନେ ଞ୍ଚବୁନ୍ଦେ ଲଃଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ମାପ୍ରୁ ନା ନାଲେଲା ନେବୟାଁ ଆଗୁଏଃପାଡିଂ ।” 
ମରିୟମ୍ ଆରି ମେଁ ଏତେ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଅଁଆର୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ କେଚେ ଆତ୍ମାନ୍ନିଆ ଲିବିସଃଚେ ଜିସୁ ଦୁକ୍ ଡିଂକେ । 
ମେଁ ସାଲିଆକୁକେ “ଆଣ୍ଡି ଅରିଆ ଆତି ପେବକେ ?” ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ । “ଏଃଲା ମାପ୍ରୁ ନାକେଏ ।” 
ଜିସୁ ଅଃକେ । 
ଆତ୍‍ ଅରିଆ ଜିଉଦିଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “କେଲାପା ମେଁ ଆମେକେ ଉଡ଼ି ବଲ୍‍ ବାଡିଂକେ ।” 
ମାତର୍‌ ଆରି ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଆତ୍‍ ଅରିଆ କାନାକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବକେ ? ଇକ୍‌ଚା ପାଡିଙ୍ଗ୍‍ଲା ମେଁ ମେଁନେ ଲାଜାର୍‍କେ ଗୁଏକ୍ନେ ବାନ୍ ରକ୍ୟା ପାଡିଙ୍ଗ୍‍ ଣ୍ଡୁ ?” 
ଆତ୍‌ଅରିଆ ଜିସୁ ବାରି ମୁଇଂତର୍‍ ପାରାନ୍‌ ବିତ୍ରେ ଗିସେ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ରାଃଚ୍ୟା ଡାଗ୍ରା ୱେଗେ; ଆତେନ୍‌ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍‍ ଆରି ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁନ୍ନିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବ୍ରି ଲେଃଗେ । 
ଜିସୁ ଆଦେସ୍‍ ବିକେ “ଆକେନ୍ ବ୍ରିକେ ଗୁଚେ ବିଃପା ।” ଗୁଏଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁନେ ତନାଣ୍ଡେ ମାର୍ଥା ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ମାପ୍ରୁ ମେଁ ରୁବୁଗ୍‍ଚେ ବାସ୍ନା ବିଡିଂକେ, ମେଁନ୍‌ସା ଡାଗ୍ଲା ଆମେକେ ଆତିଚେ ଅଁସି ଡିଙ୍ଗେ ଗୁଏଚେ ।” 
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଜଦି ପେ ସତ୍ ପେମାନେଏ ତେଲା ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ମ‍ଇମା ପେକେଏ ଏନ୍‌ ମେଁନେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ନାବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ?” 
ଆତ୍‍ ଅରିଆ ମେଇଂ ବ୍ରିକେ ଗୁଚେ ବିଃକେ ଆରି ଜିସୁ କିତଂପାକା ତାମୁଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଆବା ନା ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ପାର୍‌ତନା ନାଅଁକେ ଡାଗ୍‌ଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିଣ୍ଡିଂ । 
ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାନ୍ଲେଃକେ ନାଁ କାଲାଆଃ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ସାମୁଆଁ ଅଁ ନାମ୍ୟାକେ । ମାତର୍‌ ନାଁ ଜେ ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ବେନାବକ୍ନେ ଆକ୍‌ଅରିଆ ମେଁଇଂନେ ସତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ନେସା ନେଙ୍ଗ୍ ଆକେନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ତିଙ୍ଗ୍‌କେ ।” 
ଅଃକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜିସୁ ଜାବର୍ କିରଚେ ୱାକେ, “ଲାଜାର୍ ତାର୍‌ଲା” 
ଦାପେ ଦାପେ ଲାଜାର୍‍ ପାଙ୍କେ ! ମେଁନେ ଞ୍ଚ ନ୍ତି ରାଃଚ୍ୟାନେ ପାଟାଇ ଏତେ ଆଃଗାଗ୍‌ ବଗେ ବାରି ସାର୍‌ମୁଆଁ ଡିଙ୍ଗ୍ ପାଟାଏ ଏତେ ଆଃକୁଇ ବିଃବଗେ । ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଆମେକେ ତ ବିଚେ ୱେନ୍‌ସା ବାସଙ୍ଗ୍‌ପା ।” 
ମରିୟମ୍‍କେ କେନେସା ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବାନ୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ଜିସୁନେ ଏନ୍‌ କାମ୍ କେଚେ ଜିସୁନ୍ନିଆ ସତ୍‍ ମାନେଃଆର୍‌କେ । 
ମାତର୍‌ ମେଇଂନେବାନ୍‍ ଉଡ଼ିରୁଆ ଫାରୁଶୀଇଂ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଜିସୁ ଡିଙ୍ଗ୍ ବକ୍ନେ ଏନ୍‌ କାମ୍ ବିସୟ୍‌ରେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଆର୍‌କେ । 
ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ପାରୁସି ଆରି ମ୍ନା ଜାଜକ୍‍ଇଂ ଗୁଲିସାଙ୍ଗ୍‍ ଡୁଆ ମ୍ନାରେକେ ଅବାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନେଃ ମେଃ ନେଡିଙ୍ଗ୍‍ପା ?” କେଲାପା ଏନ୍‌ ରେମୁଆଁ ଉଡ଼ି ଉଡ଼ି କାବା ଡିଙ୍ଗ୍ ସୁଗୁଆ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । 
ଦେକ୍ ରକମ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ଆମେକେ ଜଦି ଆନ୍ତାର୍‍ ନେବିଏ ସାପାରେ ମେଁ ଡାଗ୍ରା ସତ୍ ମାନେଃ ଆର୍‌ଏ । ତେଲା ରୋମୀୟଇଂ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ନେନେ ମନ୍ଦିର୍‍ ଆରି ନେନେ ଜାତିକେ ଦଂସ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିଆର୍‌ଏ । 
ମେଇଂନେବାନ୍‍ ଆତେନ୍‌ ମୁଆଁ ନ୍‌ସା ସ୍ରି ବକ୍ନେ ମ୍ନା ଜାଜକ୍‍ କୟାଫା ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ପେ ଉଃଡ଼ି ମୁର୍କ ! 
ପେ ମେଁନେ ବୁଜେ ପେୟାକେ ସାପା ଜାତି ନଷ୍ଟ ଡିଙ୍ଗ୍‌ନେ ବାଟା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଗୁଏନେ ନିମାଣ୍ଡା । 
କୟାଫା ନିଜେ ମନ୍‍ବାନ୍‍ ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଆବଗେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍‌ ମେଁ ଆତେନ୍‌ ମୁଆଁନେ ମ୍ନା ସାମୁଆଁ ପୁଜାରି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଲା ଆକେନ୍ ବବିସତ୍‌ ସାମୁଆଁ ମେଁନେ ତୁମୁଆଃ ବାନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ବେଗେ । ଜିସୁ ଆଅଁ ବଗେ ଜେ ସାପା ଜିଉଦି ଜାତିକେ ଆରି 
ଚିନ୍‌ବିନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଃକ୍ନେ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜାତିନେ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ଜିସୁ ଗୁଏଃଏ । 
ଆତେନ୍‌ ଦିନ୍‍ବାନ୍‍ ଜିଉଦି କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂ ଜିସୁକେ ବାଗୁଏଃନେସା ଜଜ୍‌ନା ଡିଂକେ । 
ଆତେନ୍‌‍ସା ଜିସୁ ଜିହୁଦିଇଂନେ ବାନ୍ ଆରି ୱେ ୱିଗ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଣ୍ଡୁ ବାରି ବାଲିଲ ଜାଗା ଡାଗ୍ରା ଲେଃକ୍ନେ ଇନିନେ ଇଫ୍ରୟିମ ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇନିନ୍ନିଆ ୱେଚେ ଆତ୍‌ଅରିଆ ସିସ୍‍ଇଂ ଏତେ ବାସାକେ । 
ଅଃତେନ୍‍ ବେଲା ଜିଉଦିଇଂନେ ଉଦାର୍ ବାନେ ପାଣ୍ଡୁଏ ତେପିଙ୍ଗ୍‍ଚାକେ ଆରି ଆତେନ୍‌ ମାପାଣ୍ଡୁଏଃନେ ସେନୁଗ୍‍ ନିଜେ ନିଜେନେ ପର୍‌ଚଲ୍‌ ଆଡିଙ୍ଗ୍‍ନେସା ରାଇଜ୍ ଇନିନେ ଉଡ଼ିରୁଆ ରେମୁଆଁ ଯିରୁଶାଲାମ୍‌ନିଆ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ୱେଆର୍‌କେ । 
ମେଇଂ ଜିସୁକେ ତୁର୍‌ନେ ବେଲା ମନ୍ଦିର୍‌ନ୍ନିଆ ତୁଆଁ ଲେଃବେଲା ନିଜେ ନିଜେ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍‌ବାତା ଆର୍‌କେ ମେଁ ଏନ୍‌ ପାଣ୍ଡୁଏନ୍ନିଆ ଆପାଙ୍ଗ୍‍ଲେ ? ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ନାଡିଙ୍ଗ୍‍ ?” 
ମ୍ନା ଜାଜକ ଆରି ଫାରୁଶୀଇଂ ଆମେକେ ସାଃନ୍‌ସା ମେଁ ଆଣ୍ଡି ଅରିଆ ଲେଃଡିଂକେ ଏନ୍‌ ଜଦି ଜା ମ୍ୟାଏ ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ନ୍‌ସା ଆଦେସ୍‌ ବିବକେ ।