मत्ती.
11.
याग यीशु तान हन्नेळ चेलागोळी निर्देश कोट बुटुन, रा आव आंदुर्द नगरगोळ दा उपदेश अदिक प्रचार माळली अल टु होटोदुन. 
बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना याग बंदीगृह दा मसीह अन क्याल्सागोळ्द समाचार केळदुन अदिक तान चेलागोळी आऊन से ईद केळली कळुदुन, 
“येन बरावाळा नीना हुय, या नाव यावारा दुसरा अन्द हादी कादेव?” 
यीशु उत्‍तर कोट्टुन, “जो येनारा नीव केळतीर अदिक नोळतीर, अद सप्पा होगकु बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना अक हेळबुळी, 
कि कुढ्ढगोळ नोळतार अदिक लंगळागोळ नळुतार वयाळतार, कोढ़ी शुद्ध माळकु आगतार अदिक बयरागोळ केळतार, मुर्दागोळ जित्‍ता माळकु आगताव, अदिक कंगालगोळी खुशखबरी केळ्सकु आगतद. 
अदिक धन्य आर आंदुर, जो नान कारण ठोकर तिनालुर.” 
याग बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना अन चेलागोळ अल टु होदुर, रा यीशु यूहन्ना अन्द बारा दा लॉकुर से अनली कुरतुन, “नीव आळी दा येन नोळली होगीदिर? येन हवा देल हालुसतेला सरकण्डा अक? 
बाक नीव येन नोळली होगीदिर? येन मुलायम कपळा हाग्द मंळसा अक? नोळी जो मुलायम कपळा हाकतार, आंदुर राजभवनगोळ दा ईरतार. 
रा बाक येती येन नोळली होगीदिर? येन यावारा भविष्यवक्ता अक? हव, ना नीम से खरा अनतीन कि भविष्यवक्ता से भी धोड्डेव उक. 
ईव आवा हुन यार्द बारा दा लिख्सकु आद: ‘नोळ, ना तान दूत उक नीन मुंद कळुतीन, जो नीन मुंद नीन हादी तयार माळ्यान.’ 
ना नीम से खरा माताळतीन कि जो आर्तेर से पैदा आग्यार, आंदुर्दा टु यूहन्ना बपतिस्मा कोळावाळा से याऊ धोड्डेव आगीदील; पर जो स्वर्ग इन राज्य दा स्याणेव से स्याणेव आन आव यूहन्ना से धोड्डेव आन. 
यूहन्ना बपतिस्मा कोळावाळा अन्द दिनगोळ टु ईगासताका स्वर्ग इन राज्य दा बलपूर्वक प्रवेश आगतेला ईताद, अदिक बलवान अदरी कसुकोमतार. 
यूहन्ना अन बरासताका सप्पा भविष्यवक्तागोळ अदिक मूसा अन व्यवस्था भविष्यवाणी माळीत. 
अदिक मानसोद चाहासतीर रा मान्सी कि एलिय्याह जो बरावाळा ईरोन, आव यूहन्ना अच हुन. 
यार किव आव, आव केळ कोमुल.” 
“ना ई पीढ़ी इन लॉकुर्द तुलना यार देल माळाईन? आंदुर आ चिकोरगोळ घाई आर, जो सात्‍तागोळ दा कुर्तकु आबुर दाबुर से कारूकु अनतार.” 
“नाव नीम साठी कोळ्ल मुर्सदेव, अदिक नीव कुणदीदिल; नाव विलाप माळदेव, अदिक नीव दुखी आगीदील.” 
“यतिकी यूहन्ना बपतिस्मा कोळावाळा ना रा रोट्टी तिंत बंदुन अदिक ना अंगुर इन रास्सा कुडुत बंदुन, लेकीन लॉकुर अनतार, ‘आऊन दा दुष्टआत्मा आद.’ 
मंळसा अन्द पार तिंत कुडुत बंदुन, अदिक लॉकुर अनतार ‘नोळी, व्हाट्टा तुम्मावाळा अदिक सारा कुडावाळा मंळसा, कर ताकोमावाळेर अदिक पापीगोळव संगी!’ लेकीन परमेश्वर उन ग्यान तान क्याल्सा देल सही ठहरूसकु आग्याद.” 
आग यीशु आ नगरगोळी धिक्‍कार्सली कुरतुन, यऊर्दा यीशु हापाळ सा सामर्थ्य ईनव क्याल्सा माळीदुन, यतिकी आंदुर तान मन ईला तिर्गुसीदुर. 
“हे खुराजीन! नीन मा हाय! हे बैतसैदा! नीन मा हाय! यतिकी जो सामर्थ्य ईनव क्याल्सा नीम दा माळकु आदव, अगर अव सूर अदिक सैदा दा माळकु आगायदव रा अव हापाळ पयले बॉरा होदुकु अदिक राख मा कुर्तकु तान पापगोळ देल तिर्गेगायदव. 
लेकीन ना नीम से अनतीन कि न्याय इन दिशी नीम दशा से सूर अदिक सैदा अन्द दशा यक्कुल सहन माळा लायक ईत्‍तीत. 
अदिक हे कफरनहूम, येन नी स्वर्ग ताका म्याकुच नेगुकु आद्या? नी पाताल लोक ताका ल्यालमा होद्या! यतिकी जो सामर्थ्य ईनव क्याल्सा नीन दा माळकु आदव, अगर अव सदोम दा माळकु आगायदव, रा अद नगर ईगासताका बनस्कु ईराईत. 
लेकीन ना नीम से अनतीन कि न्याय इन दिशी नीम द्याश से सूर अदिक सैदा अन्द दशा यक्कुल सहन माळा लायक ईत्‍तीत.” 
आटा होती यीशु अंदुन, “हे आप्पा, स्वर्ग अदिक पृथ्वी नव प्रभु, ना नीन धन्यवाद माळतीन कि नी ई मातगोळी आंदुर से जो ग्यानी आर अदिक कल्त माळकु लॉकुर से होचकोमकु ईट्द, अदिक चिकोरगोळ मा प्रगट माळ्द. 
हव, हे आप्पा, यतिकी नीनी ईदा वळ्लीद हत्‍त.” 
“नान आप्प नानी सप्पा येनारा सोप्स बुटान; आप्प उन अलावा पार उक याऊ अरालुन, सिर्फ आप्प; अदिक न पार उन अलावा आप्प उक यावारा अरूतान, सिर्फ पार; या आवा यार साटी पार आऊक प्रगट माळतान.” 
“हे सप्पा मयनत माळावाळेर अदिक कर्ज देल मुळ्ककु लॉकुरा, नान हात्‍ती बरी; ना नीमी आराम कोळाईन. 
नान भार तान म्याकुच नेगु कोमी, अदिक नान से कली; यतिकी ना नम्र अदिक मुलायम आईन: अदिक तान मन दा विश्राम नोळीर. 
यतिकी नान भार आसान अदिक नान ओझा हल्‍का आद.”