मत्ती. 13. अदा दिशी यीशु मान्या टु होटकु झील इन किनारा मा होगकु कुरतुन. अदिक आऊन हात्‍ती हिंग धोळ्द भीळ जमा आत कि आव ड्वांगा मा येरेदुन, अदिक सप्पा भीळ किनारा मा निदुरकु ईत्‍त. अदिक आव आंदुर से उदाहरणगोळ दा हापाळ सा मातगोळी अंदुन: “ऊंद बोऊसावाळा बींजा बोऊसली होट्टुन. बोऊसा होती थ्वाळासा बींजा हादी इन किनारा मा बिद्दव अदिक पक्षीगोळ बंदकु अवरी तिनली कुरतव. येनारा बींजा कल्ल इन जागा मा बिद्दव, यल अवरी यक्कुल मुण्ण सिकिदील अदिक गहरा मुण्ण ईला सिकदुर कारण अव जल्दी बेळदोदव. पर सुर्य होळदुर मा अव होत्‍तेदव, अदिक जळ ईला हुळदुर देल वंळ्गेदव. थ्वाळासा बींजा मार्र दा बिद्दव अदिक मार्रगोळ वाळुसकु अवरी वत्‍त बुट्टव. पर थ्वाळासा बींजा वळ्लीद जागा मा बिद्दव, अदिक काय तनदव, यातारा सौ गुणा, यातारा साठ गुणा, अदिक यातारा तीस गुणा.” यार किव आव आव केळ कोमुल. चेलागोळ हात्‍ती बंदकु यीशु से अंदुर, “नी लॉकुर से उदाहरण दा येती मातगोळ माळत्या?” यीशु उत्‍तर कोट्टुन, “नीमी परमेश्वर उन राज्य अन्द भेदगोळ्द समझ कोटकु आग्याद, पर आंदरी ईला. यतिकी यार हात्‍ती आद, आऊक मात्‍त कोटकु आदीत, अदिक आऊन हात्‍ती यक्कुल आगेदीत; पर यार्द हात्‍ती येनु हैलेच, अदुर से जो येनारा आऊन हात्‍ती आद, अद भी ताकोमकु आगेदीत. ना आंदुर से उदाहरणगोळ दा इदुरसाटी मातगोळी माळतीन कि आंदुर नोळकु भी नोळालुर अदिक केळकु भी केळालुर, अदिक समसालुर.” आंदुर बारा दा यशायाह अन्द ईद भविष्यवाणी पुरा आगतद: “नीव किवगोळ देल रा केळतीर, पर सम्सालीर; अदिक कण्णगोळ देल रा नोळतीर, पर नीमी कांळ्साल.” “यतिकी ई लॉकुर्द मन कट्टर आगेग्याद, अदिक आंदुर केळकु भी अनसुना माळतार अदिक आंदुर तान कण्णगोळी मुच्च बुळतार; ईलारा हिंग आगबाळुल कि आंदुर कण्णगोळ देल नोळुल, अदिक किवगोळ देल केळुल अदिक मन देल समसुल, अदिक आंदुर तिर्गकु बरूल, अदिक ना आंदरी चंगा माळाईन.” पर धन्य आव नीमव कण्णगोळ, कि अव नोळताव; अदिक नीमव किव अद केळताव. यतिकी ना नीम से खरा माताळतीन कि हापाळ सा भविष्यवक्तागोळ अदिक न्यायीगोळ याता मातगोळी नोळोद चाहासोर अवरी नीव नोळेतीर. लेकीन आंदुर अवरी नोळ सकिदील, अदिक याता मातगोळी आंदुर केळोद चाहासोर, अवरी नीव केळेतीर. लेकीन आंदुर अवरी केळ सकिदील. “इग नीव बींजा बोऊसावाळा अन्द उदाहरण इन अर्थ केळी. जो यावारा राज्य अन्द वचन केळकु समसालुन, आऊन मन दा जो येनारा बोऊस्कु आगीत, अदरी आ दुष्ट बंदकु कसुकु वोयतान. ईद अदा हुन, जो हादी इन किनारा मा बोऊस्कु आगीत. अदिक जो कल्ल इन जागा मा बोऊस्कु आत, ईद अद हुन, जो वचन केळकु तुरन्त खुशी इन सांगुळ मान्स कोमतान. पर तांदुर दा जळ ईला ईटदुर कारण आंदुर थ्वाळासा अच दिनी नोर आर, अदिक याग वचन इन कारण क्लेश या उपद्रव आगतद, रा आंदुर तुरन्त ठोकर तिनतार. जो झाळीगोळ दा बोऊस्कु आत, ईद अद हुन, जो वचन इक केळतार, पर ईद दुनिया अन चिन्ता अदिक धन इन ध्वाका वचन इक वत्‍त बुळतद, अदिक आंदुर काय तरसकालुर. जो वळ्लीद जागा दा बोऊस्कु आत, ईद अद हुन, जो वचन इक केळकु सम्सतार, अदिक काय तरतार; यारारा सौ गुणा, यारारा साठ गुणा, अदिक यारारा तीस गुणा.” यीशु आंदरी मात्‍त ऊंद उदाहरण कोट्टुन: “स्वर्ग इन राज्य आ मंळसा अन्द घाई आद याव तान केई दा वळ्लीद बींजा बोऊस्दुन. पर याग लॉकुर मिंगोर रा आऊन दुश्मन बंदकु गोदी इन न्याड्या आळी दाकळोद बींजा बोऊस्कु होटोदुन. याग कोम होट्टव अदिक लॉम्बागोळ हतदव, रा आळी दाकळोद बींजागोळ्द मार्रगोळ भी कांळ्सदव. ईदुर मा मान्ना अन्द दासगोळ बंदकु आऊन से अंदुर, ‘हे स्वामी, येन नी तान केई दा वळ्लीद बींजा बोऊसीदिल? बाक आळी दाकळोद बींजा अन्द मार्रगोळ अदुर्दा यल टु बंदव?’ आव आंदुर से अंदुन, ‘ईद यावारा दुश्मन उन क्याल्सा हुन.’ दासगोळ आऊन से अंदुर, ‘येन नीन इच्छा आद, कि नाव होगकु अवरी कित बुटेव?’ आव अंदुन, ‘ईला, हिंग आगबाळुल कि आळी दाकळोद बींजा अन्द मार्रगोळ किता होती नीव अऊर सांगुळ गोदी भी कित कोमी. कटाई ताका येढ्ढु उक ऊंद सांगुळ वाळुसगोळी, अदिक कटनी इन समय दा ना कडावाळेर से अनाईन कि पयले आळी दाकळोद बींजा अन्द मार्रगोळी जमा माळकु होताकोर साटी अऊर गट्टा कट कोमी, अदिक गोदी इक नान केई दा जमा माळी.’” यीशु आंदरी मात्‍त ऊंद उदाहरण कोट्टुन: “स्वर्ग इन राज्य राई इन ऊंद बींजा अन घाई आद, यदरी यातोवारा मंळसा हुडुकु तान केई दा बोऊस कोंडुन. अद सप्पा बींजागोळ से स्यांळ्द रा ईरतद लेकीन याग धोळ्द आगेगतद आग सप्पा काण्णा-कस से धोळ्द आगेगतद; अदिक हिंग मार्र आगेगतद कि आकाश ईनव पक्षी बंदकु अदुर डगालगोळ मा ग्वादा माळ कोमताव.” यीशु आंदरी मात्‍त ऊंद उदाहरण केळ्सदुन: “स्वर्ग इन राज्य खमीर इन घाई आद यदरी यातोदारा आर्त हुडुकु हन्नेळ किलो हीट्ट दा मीलुस बुटुर अदिक आग्त-आग्त अद सप्पा हीट खमीर आगेत.” ईव सप्पा मातगोळ यीशु उदाहरणगोळ दा लॉकुर से अंदुन, अदिक बिना उदाहरण देल आव आंदुर से येनु ईला अनतोगोन, कि जो वचन भविष्यवक्ता अन्द द्वारा अंदकु आगीत, अद पुरा आगुल: “ना उदाहरण अनली तान बाय खोलसाईन: ना आ मातगोळी जो दुनिया अन्द उत्पत्ति टु होचकु ईताव प्रगट माळाईन.” आग यीशु भीळ इक बिटकु मान्नी बंदुन, अदिक यीशु उन चेलागोळ आऊन हात्‍ती बंदकु अंदुर, “केई इन आळी दाकळोद बींजा अन्द उदाहरण नामी समझुसबुळ.” यीशु आंदरी उत्‍तर कोट्टुन, “याव वळ्लीद बींजा अक बोऊसीदुन आव मंळसा अन्द पार हुन. केई दुनिया हुन, वळ्लीद बींजा राज्य अन्द औलाद हुन, अदिक आळी दाकळोद बींजा दुष्ट इन औलाद हुन. या दुश्मन अवरी बोऊस्यान आव शैतान हुन; कटनी दुनिया अन्द अन्त हुन, अदिक कडावाळेर स्वर्गदूत उर. इदुरसाटी ह्यांग आळी दाकळोद कचरा जमा माळकु होताक्‍कु आगताव हांग अच दुनिया अन्द आखरी दा आदीत. मंळसा अन्द पार तान स्वर्गदूतगोळ इक कळ्यान, अदिक आंदुर आऊन राज्य दा टु सप्पा ठोकर इन कारणगोळी अदिक कुकर्म माळावाळेरी इक जमा माळ्यार, अदिक आंदरी बेक्‍की इन कुण्ड दा हाक्यार, यल आंदुर वरल्यार अदिक हल्ल कच्यार. आ समय न्यायी तान आप्प उन राज्य दा सुर्य अन्द घाई चमकुस्यार. यार किव आव आव केळ कोमुल.” “स्वर्ग इन राज्य केई दा होचकु धन इन घाई आद, या यावारा मंळसा अक सिक्त अदिक आव अदरी मात होचकु ईटदुन, अदिक हापाळ खुश आदुन अदिक होगकु तान सब येनारा मार बुट्टुन अदिक आ केई इक कोंड कोंडुन.” “बाक स्वर्ग इन राज्य ऊंद व्यापारी इन घाई आद जो वळ्लीद मोतीगोळ्द खोज दा ईरोन. याग आऊक ऊंद बहूमुल्य मोती सिक्त रा आव होगकु तान सब कुछ मार बुट्टुन अदिक अदरी कोंड कोंडुन.” “बाक स्वर्ग इन राज्य आ धोळ्द जार इन घाई आद जो समुद्र दा हाक्‍कु आत, अदिक हर प्रकार इन जीवगोळी जमा माळकु तर्त. अदिक याग जार मेनगोळ देल तुम्मेत, रा मेन हुडावाळेर अदरी किनारा मा जेडुकु तंदुर, अदिक कुर्तकु वळ्लेव-वळ्लेव बर्तनगोळ दा जमा माळदुर अदिक बेकार-बेकार मेनगोळी भीट बुटुर. दुनिया अन्द आखरी दा हिंग अच आदीत. स्वर्गदूत बंदकु पापीगोळी न्यायी लॉकुर से अलग माळ्यार, अदिक आंदरी बेक्‍की इन कुण्ड दा हाक्यार. यल आंदुर वरल्यार अदिक हल्ल कच्यार.” यीशु तान चेलागोळ से केळदुन, “येन नीव ई सप्पा मातगोळ सम्सदीर?” चेलागोळ उत्‍तर कोट्टुर, “हव.” यीशु आंदुर से अंदुन, “इदुरसाटी हर ऊंद शास्त्री जो स्वर्ग इन राज्य अन्द चेला बनस्यान, आव आ मान्नावाळा अन्द घाई आन जो ताम भंडार दा टु व्हाशोद अदिक हाळोद वस्तुगोळी तेगुतान.” याग यीशु ई सप्पा उदाहरण अंद कोंडुन, रा अल टु होटोदुन. अदिक तान नगर दा बंदकु आंदुर्द यहूदी लॉकुर्द सभागृह दा आंदरी हिंग उपदेश कोळली कुरतुन कि आंदुर चकित आगकु अनली कुरतुर, “ईऊक ईद ग्यान अदिक सामर्थ्य अन्द क्याल्सा यल टु सिकदव? येन ईव व्हर्स हुळ्ली माळावाळा अन पार आलच? अदिक येन ईऊन मोय इन हेसुर मरियम अदिक ईऊन वार्टुर्द हेसुर याकूब, यूसुफ, शमौन अदिक यहूदा हैलेच? अदिक येन ईऊन सप्पा आकतींगेर नाम न्याड्या दा ईरालुर? बाक ईऊक ईद सप्पा ग्यान यल टु सिक्त?” ईद प्रकार आंदुर आऊन कारण ठोकर तिंदुर, यीशु आंदुर से अंदुन, “भविष्यवक्ता अन्द तान द्याश अदिक तान मान्ना अक बिटकु अदिक यल उच अपमान आगाल.” अदिक आव अल आंदुर्द अविश्वास इन कारण हापाळ सा सामर्थ्य इन क्याल्सा माळीदील.