मरकुस.
6.
अल टु होटकु यीशु तान प्रदेश दा बंदुन; अदिक आऊन चेलागोळ भी आऊन हिंद बंदुर. 
आराम इन दिशी आव यहूदी लॉकुर्द सभागृह दा उपदेश कोळली होदुन, अल हापाळ सा लॉकुर ईरोर, याग लॉकुर आऊन मातगोळ केळदुर, रा आंदुर सट्ट आगेदुर अदिक अनली कुरतुर, “ईऊक ईव मातगोळ यल टु होटबंदव? अदिक ईद याता ग्यान हुन जो ईऊक कोटकु आग्याद? आव चमत्कार ह्यांग माळतान? 
येन ईव व्हर्स हुळ्ली माळावाळा अन पार आलच, जो मरियम उन पार, अदिक याकूब, योसेस, यहूदा, अदिक शमौन उन वार्ट हुन? येन आऊन आकतींगेर ईल नाम न्याड्या दा ईरालुर?” इदुरसाटी लॉकुर आऊंद इनकार माळ बुटुर. 
यीशु आंदुर से अंदुन, “भविष्यवक्ता अन्द तान नगर, तान परिवार, अदिक तान मान्या मान सम्मान आगाल लेकीन दुसरा लॉकुर आंदुर्द मान सम्मान माळतार.” 
अदिक यीशु अल येनु सामर्थ्य इन क्याल्सा माळीदील, सिर्फ थ्वाळासा बिमार लॉकुर मा कय ईटकु आंदरी चंगा माळदुन. 
अदिक यीशु उक आंदुर्द अविश्वास मा हापाळ आश्चर्य आत, अदिक आव नाकु दाकळव ऊरगोळ दा उपदेश कोळतेला वयाळदुन. 
यीशु तान हन्नेळ चेलागोळी तान हात्‍ती कारदुन अदिक आंदरी दुष्टआत्मागोळी तेगोद अधिकार कोट्टुन. अदिक येढ्ढ-येढ्ढ माळकु नगर दा कळुदुन 
अदिक आंदरी आग्या कोट्टुन, “हादी इन साठी कोल इक बिटकु अदिक येनु हुडुबाळी; ना रा रोट्टी, ना झ्वारा, अदिक ना नीम खिसा दा पैस्या, 
लेकीन केरू हाकी अदिक यातोदारा दुसरा कुळता ओयबाळी.” 
अदिक यीशु चेलागोळ से अंदुन, “येल्यारा नीम्द यारदारा मान्या स्वागत आत, रा यागासताका अल टु सार आगालीर आगासताका अदा मान्या दा रूक्सकु ईरी. 
अगर नीव ऊंद ईत्‍ता नगर दा होगतीर येल लॉकुर नीम्द स्वागत माळालुर या नीम मातगोळी केळालुर, रा अदरी बिट बुळी अदिक तान कालगोळ्द धुळा झाळ्स कोमी. ईद आंदुर साटी ऊंद चेतावनी आदीन.” 
आग आंदुर अल टु होटोदुर. अदिक आंदुर होगकु प्रचार माळदुर, तान पापगोळी बिळी अदिक परमेश्वर उन दी तिर्गी. 
आंदुर हापाळ सा दुष्टआत्मागोळी तेगदुर, अदिक हापाळ सा बिमार मंळसागोळ मा जैतून इन याण्णा अन्द मालिस माळकु आंदरी चंगा माळदुर. 
हेरोदेस राजा भी यीशु उन चर्चा केळदुन, यतिकी आऊन हेसुर हापाळ फैलुसेगित, अदिक येनारा लॉकुर अंदुर, “यूहन्ना बपतिस्मा कोळावाळा सोत्‍तुर दा टु जित्‍ता आग्यान, इदुरसाटी आऊन से इव सामर्थ्य ईनव क्याल्सा प्रगट आगताव.” 
दुसरा लॉकुर अंदुर, “इव एलिय्याह हुन.” लेकीन यारारा दुसरा लॉकुर अंदुर, “इव भविष्यवक्ता हुन, हाळोद जमाना अन भविष्यवक्तागोळ घाई ऊंद.” 
ईद केळकु हेरोदेस राजा अंदुन, “आव बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना हुन. यार्द ताल्ला ना कळसुसीदीन, आवा सोत्‍तुर दा टु जित्‍ता आग्यान!” 
हेरोदेस राजा तान सिपाईगोळी कळुकु यूहन्ना अक हुळसुसदुन अदिक संकलीगोळ देल कटकु जयल दा हाक बुटीदुन. ईद हेरोदियास इन कारण हेरोदेस हिंग माळदुन, यतिकी हेरोदेस तान वार्ट फिलिप्पुस उन हिंग्स हेरोदियास इन सांगुळ मदा माळ कोंडीदुन. 
बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना घळी घळी हेरोदेस राजा से अनतेला ईत्‍तुन, “नीन साटी तान वार्ट उन हिंग्स उन से मदा माळोद उचित हैलेच.” 
इदुरसाटी हेरोदियास बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना से दुश्मनी ईटतोगोर अदिक ईद चाहासोर कि आऊक ह्यांगारा भी कोन्सुस बुळाईन; लेकीन हेरोदेस राजा अन्द कारण देल हिंग माळ सकिदील. 
हेरोदेस यूहन्ना से अंजतोगोन. यतिकी हेरोदेस जान्सतोगोन कि बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना ऊंद न्यायी अदिक पवित्र मंळसा आन, इदुरसाटी हेरोदेस आऊक ऊळस्कु ईटतोगोन, अदिक यागल्यारा भी आव यूहन्ना अन्द मातगोळ केळतोगोन रा हापाळ अंजेगतोगोन, लेकीन खुशी देल आऊन मातगोळ भी केळतोगोन. 
आखरी दा हेरोदियास इक हेरोदेस उन जनम दिन मा वळ्लीद मौका सिक्त. अदिक आंदुर प्रधानगोळी, सेनापतीगोळी, अदिक गलील इन धोळ धोळ लॉकुरी ऊमली कार्सदुर. 
रा हेरोदियास इन पोर बुळ्क बंदुर, अदिक कुणुकु हेरोदेस उक अदिक आऊन सांगुळ जो कुर्तकु पावनागोळ ईरोर आंदरी खुश माळदुर. रा राजा आ पोर इन से अंदुन, “नी जो चाहास्या अद नान से बेळ, ना नीनी कोळाईन.” 
अदिक आव किर्‍या तिनकु आकी वचन कोट्टुन, कि नी जो भी नान से बेळ्या अद ना नीनी कोळाईन, ईल ताका कि नांद आरधा राज्य भी. 
आग आ पोर व्हार्या होगकु तान मोय इन से केळदुर, “ना येन बेळाईन?” रा आक इन मोय हेरोदियास माताळदुर, “यूहन्ना बपतिस्मा कोळावाळा अन्द ताल्ला.” 
आक तुरन्त राजा हेरोदेस उन हात्‍ती बुळ्क बंदुर अदिक आऊन से विनती माळदुर, “ना चाहासतीन, कि नी ईगल्या बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना अन्द ताल्ला ऊंद टाटी दा नानी कारस्कु कोळ.” 
इदुर देल हेरोदेस राजा हापाळ उदास आदुन, लेकीन आव तान सप्पा पाऊनागोळ्द मुंद वादा माळीदुन अदिक किर्‍या तिंदीदुन. ई कारण देल आकी मना माळ सकिदील. 
इदुरसाटी राजा तुरन्त ऊंद सिपाही इक आग्या कोटकु कळुदुन कि बपतिस्मा कोळावाळा यूहन्ना अन ताल्ला कळकु तंदान, आग जल्लाद जेलखाना दा होगकु आऊन ताल्ला कळदुन. 
अदिक ऊंद टाटी दा ईटकु तंदुन अदिक आ पोर इक कोट्टुन, अदिक पोर तान मोय इक कोट्टुर. 
ईद केळकु यूहन्ना नोर चेला बंदुर, अदिक आऊन लाश इक ओतुर अदिक कब्र दा ईटदुर. 
आग प्रेरितगोळ वापस बंदुर अदिक यीशु से सिकदुर, अदिक जो भी आंदुर माळीदुर अदिक कलसीदुर, सब यीशु अक हेळदुर. 
यीशु आंदुर से अंदुन, “नळी अदिक अलग येल्यारा सुनसान जागा दा नळुकु आराम माळी.” यतिकी अल हापाळ लॉकुर होगोद-बरोद माळतोगोर, अदिक आंदरी ऊमोद मवका भी ईला सिकतोगोद. 
इदुरसाटी आंदुर ड्वांगा मा येरकु, सुनसान जागा दा अलग होटोदुर. 
हापाळ मुंदुर आंदरी होग्त नोळदुर अदिक ऊंद घन दा अर्त कोंडुर कि आंदुर यार उर; अदिक सप्पा लॉकुर नगरगोळ दा टु जमा आगकु अल पैदल हरदुर अदिक यीशु अदिक आऊन चेलागोळ से पयले होगकु पोहचुसदुर. 
याग यीशु ड्वांगा दा टु व्हार्या होट्टुन रा ऊंद धोळ्द भीळ नोळदुन, अदिक आऊक आंदुर मा दया होट्ट बत्‍त, यतिकी आंदुर आ म्यांडागोळ घाई ईरोर, यार्द यारू रखवाला ईरालुर; इदुरसाटी यीशु आंदरी हापाळ सा मातगोळी कल्सली कुरतुन. 
याग द्याव हापाळ मुळकेत, रा आऊन चेलागोळ आऊन हात्‍ती बंदकु अनली कुरतुर, “ईद सुनसान जागा आद, अदिक द्याव हापाळ मुळ्केग्याद. 
लॉकुरी सार माळ कि नाकु दाकळव ऊरगोळ अदिक मोहल्ला दा होगकु, ताम साटी येनारा तिनली कोंड कोमुल.” 
लेकीन यीशु आंदरी उत्‍तर कोट्टुन, “नीवा आंदरी येनारा तिनली कोळी.” चेलागोळ यीशु से अंदुर, “नाव येढ्ढ सौ दीनार इन रोट्टीगोळी कोंडेव, अदिक आंदरी तिनसेव?” 
इदुरसाटी यीशु आंदुर से अंदुन, “होगकु नोळी नीम हात्‍ती यास रोट्टीगोळ आव?” आंदुर मालूम माळकु अंदुर, “अईद रोट्टीगोळ अदिक येढ्ढ मेन.” 
आग यीशु तान चेलागोळी आग्या कोटुन, कि सब मुंदरी हसीद काड्डा मा पंगत पंगत दा कुर्स बुळी. 
आग आंदुर सौ सौ अदिक पचास पचास माळकु पंगत पंगत दा कुरतोदुर. 
आव आ अईद रोट्टीगोळी अदिक येढ्ढ मेनगोळी हुळदुन, अदिक स्वर्ग दी नोळकु परमेश्वर उक धन्यवाद माळदुन, अदिक रोट्टीगोळ मुरू-मुरूकु चेलागोळी कोळतोदुन कि आंदुर लॉकुरी वाळसुल, अदिक अव येढ्ढ मेनगोळ भी आ सब मुंदुर दा वाळ्स बुट्टुन. 
अदिक सब मुंदुर तिनकु संतुष्ट आगेदुर. 
अदिक चेलागोळ मिक्‍कु रोट्टीगोळ अदिक मेनगोळ्द तुकळा देल हन्नेळ फुट्टीगोळ तुमकु नेगदुर. 
यार रोट्टीगोळी तिंदुर, आंदुर्दा सिर्फ मंळसागोळ्द संख्या अईद हजार ईरोद. 
आग यीशु तुरन्त तान चेलागोळी ड्वांगा मा कुरोर साटी मजबुर माळदुन कि आंदुर आऊन से पयले झील इन आप्पाटी बैतसैदा नगर इक होटोगुल, कि आव आगासताका लॉकुरी सार माळ्यान. 
लॉकुरी सार माळकु यीशु पहाळी मा प्रार्थना माळली होटोदुन. 
याग द्याव मुळकेत, रा आग ड्वांगा झील इन न्याड्या दा ईरोद, अदिक यीशु आबना क्यार्रा अन्द भूमी इन किनारा मा ईरोन. 
याग यीशु नोळदुन कि आंदुर ड्वांगा नळ्स नळ्सकु घबरूसेग्यार, यतिकी आँधी ड्वांगा अन्द ऊलट ईरोद, रा ईळ्लक इन मुर अदिक आर पहर इन हात्‍ती आव झील मा नळुतेला आंदुर हात्‍ती बंदुन; अदिक आंदुर से मुंद होटबुळोद चाहासोन. 
लेकीन आंदुर आऊक झील मा नळुतेला नोळकु रा सम्सदुर कि ईद ऊंद भूत हुन, अदिक चिल्ळास कुरतुर; 
यतिकी सप्पा मुंदुर आऊक नोळकु अंजेगीदुर. लेकीन यीशु तुरन्त आंदुर से मात हेळदुन अदिक अंदुन, “हिम्मत ईटी: ना हुईन; अंजबाळी!” 
आग आव आंदुर हात्‍ती ड्वांगा मा बंदुन, अदिक हवा रूकसेत: अदिक आंदुर हापाळ अच आश्चर्य माळली कुरतुर. 
आ चेलागोळ अईद हजार लॉकुरी रोट्टीगोळ तिनसोद मात सम्स ईला सकीदुर, यतिकी आंदुर अव मन कट्टर आगेगीदव. 
यीशु अदिक आऊन चेलागोळ आप्पाटी ईळुकु गन्नेसरत इन भूमी मा पोहचुसदुर, अदिक ड्वांगा घाट इन किनारा मा हचदुर. 
याग आंदुर ड्वांगा मा टु ईळदुर, रा लॉकुर तुरन्त यीशु उक अर्त कोंडुर. 
आसपास इन पुरा प्रदेश दा हरदुर, अदिक बिमारगोळी व्हर्स मा मिंग्सकु, येल येल समाचार केळदुर कि आव हुन, अल अल हरूतेला वयाळदुर. 
अदिक येल्यारा यीशु ऊरगोळ, नगरगोळ या मोहल्ला दा होगतोगोन, रा लॉकुर बिमारगोळी सात्‍तागोळ दा ईटकु आऊन से विनती माळतोगोर, कि आव आंदरी तान कपळा अन्द पल्लाक अच मुट गोळुल: अदिक यास आऊक मुटतोगोर, आंदुर सब चंगा आगेगोर.