मरकुस. 13. याग यीशु मंदिर टु होळोन, रा आऊन चेलागोळ दा टु ऊंद चेला आऊन से अंदुन, “हे गुरु, नोळ, ह्यांग धोड्डेव कल्ल अदिक ह्यांग भव्य भवन आव!” यीशु आऊन से अंदुन, “येन नीव इव धोड्डेव-धोड्डेव भवन नोळतीर: ईल कल्ल मा कल्ल भी ऊळ्दकु ईरतीदील जो ढाऊस्कु आगतीदील.” याग यीशु जैतून इन पहाळ मा मंदिर इन मुंद कुर्तकु ईरोन, रा पतरस अदिक याकूब अदिक यूहन्ना अदिक अन्द्रियास अलग होगकु आऊन से केळदुर, “नामी हेळ कि ईव मात याग आदव? अदिक याग ईव सब मात पुरा आग्त होदव आ समय इन येन चिन्ह ईत्‍तीत?” यीशु आंदुर से अनली कुरतुन, सावधान ईरी कि यारू नीमी भरमुस बाळुल. अनेक नान हेसुर देल ईद अनतेला बंदार, “ना मसीह हुईन!” अदिक आंदुर हापाळ मुंदरी भरमुस्यार. याग नीव लळाईगोळ मातचीत केळीर अदिक लळाईगोळ्द बारा दा अफवाह केळीर, रा घबरूस बाळेतीर; यतिकी अव मातगोळ्द ईरोद जरूरी आद, लेकीन आ समय दा अन्त आगतीदील. यतिकी द्याश मा द्याश, अदिक राज्य मा राज्य चढ़ाई माळ्यार. हर जागा दा भूकम्प आदव, अदिक अकाल बिद्दव. ईद रा भयानक दुख इन सुरूवात आदीत. “लेकीन नीव तान बारा दा सावधान ईरी; यतिकी लॉकुर नीमी महासभागोळ दा सोपस्यार अदिक नीव पंचायतगोळ दा बळ्सकोंडीर, अदिक नान कारण न्यायाधीशगोळ अदिक राजागोळ मुंद निदरूसकु आदीर, ताकी नीम साटी खुशखबरी केळसोर साटी मौका आदीत.” पर जरूरी आद कि पयला खुशखबरी सब जातीगोळ्दा प्रचार माळकु आगुल. याग आंदुर नीमी हुळकु न्यायालय दा ओतार, रा पयले टु चिंता माळबाळेतीर कि नाव येन अंदेव; पर जो येनारा नीमी आटोटीका हेळकु आदीत अदा अनेतीर; यतिकी अनावाळेर नीव आलच, लेकीन पवित्र आत्मा हुन. वार्ट उक वार्ट ध्वाका कोट्टान, अदिक आप्प तान पार उक कोनोर साटी निदर्‍यान, अदिक पार तान आप्प उक बडोर साटी निदर्‍यान अदिक चिकोर तान मोय आप्पुर खिलाप यदकु आंदरी कोन्सुस बुट्टार. अदिक नान हेसुर इन कारण पुरा लॉकुर नीम से दुश्मनी माळ्यार; लेकीन जो आखरी ताका आऊन मा विश्वास ईट्यार, आंदुर्दा उद्धार आदीत. लेकीन याग नीव अद बरबाद माळावाळा बेकार वस्तु उक यल उचित ईलच अल नीदुरकु नोळीर, वाचुसावाळा समसेगुल आग जो लॉकुर यहूदिया दा आर आंदुर पहाळी मा ओळेगुल; जो छत मा आर, आव तान मान्ना टु येनारा ताकोमोर साटी ल्यालमा ईळुबाळुल अदिक बुळ्क होगबाळुल; अदिक आंदुर जो केई दा आर, आव तान कपळा तरोरसाटी हिंद होगबाळुल. आ दिनगोळ दा जो व्हाट्या दी ईरोर अदिक जो चिग्द ऊरी हाल कुळ्सतेला ईतीदार, आंदुर साटी आ दिन याट भयानक ईत्‍तव! अदिक परमेश्वर से प्रार्थना माळतेला ईरी कि ईद सोळ इन दिनगोळ दा आगबाळुल. यतिकी आ दिन हिंग बरबाद ईनव ईत्‍तव कि दुनिया अन्द सुरूवात टु, जो परमेश्वर रच्यान, ईगासताका ना रा आग्याव अदिक ना बाक यागलु आदव. अगर प्रभु आ दिनगोळी ईला घटुसायदुन, रा यातोदु प्राणी भी ईला ऊळाईत; लेकीन आ निवळुस्कु आग्यार आ लॉकुर कारण यारी आव निवळुसदुन, आ दिनगोळी गोर्त माळ्यान. आ समय दा अगर यावारा नीम से अंदान; नोळी, मसीह ईल आन, या नोळी, अल आन, रा विश्वास माळबाळेतीर; यतिकी ख्वाटा मसीह अदिक ख्वाटा भविष्यवक्ता यदकु निदर्‍यार, अदिक हिंग-हिंग चमत्कार अदिक अदभुत क्याल्सा तोरस्यार कि अगर आग सकुल रा निवळुस्कु आग्यार आ लॉकुरी भी बैकुश बुळुल. लेकीन नीव सावधान ईरी: नोळी, ना नीमी सप्पा मात पयले टु ना हेळ बुटीन. “आ दिन दा, आ बरबाद इन बाद्दा दा सुरज अंधार आगेदीत, अदिक चन्द्रमा उजुळ कोळतीदील; अदिक आकाश टु तारागन बिळली हत्‍तेव; अदिक आकाश ईनव शक्तिगोळी हालुसेदव.” आग लॉकुर ना मंळसा अन पार उक धोळ्द सामर्थ्य अदिक महिमा अन्द सांगुळ बादल दा बरतेला नोळ्यार. आ समय आव तानव स्वर्गदूतगोळी कळुकु, पृथ्वी इन ईद भाग टु हुळकु आ भाग ताका, नाकु दिशा दी टु परमेश्वर तान निवळुस्द लॉकुरी जमा माळ्यान. “अंजीर इन मार टु ईद उदाहरण कली: याग अदुर्द डगाली मुलायम आगताव, अदिक याल्ला होळली हतताव; रा नीव जान्स कोमतीर कि बिसुल इन दिन हात्‍ती आव.” ईदा प्रकार याग नीव ईव मातगोळी आगतेला नोळीर, रा जान्स कोमी कि नान बरोद समय हात्‍ती आद. ना नीम से खरा अनतीन कि यागासताका इव सप्पा मातगोळ पुरा आगालव, आगासताका ई पीढ़ी नोर लॉकुर सायतीदील. आकाश अदिक पृथ्वी टलुसेदित, लेकीन नान मात्‍तगोळ यागलु टलुसतीदिल. “आ दिन या आ घळी अन्द बारा दा यारू जान्सालुर, ना स्वर्ग ईनव स्वर्गदूत अदिक ना मंळसा अन पार; लेकीन सिर्फ आप्प जान्सतान. नोळी, सावधान ईरी अदिक जाग्सतेला ईरी; यतिकी नीव जान्सालीर कि अद घळी याग बंदीत. ईद आ मंळसा अन्द ह्यांग दशा आद, जो यात्रा दा होगाहोती तान मान्ना बिटकु होगुल, अदिक तान दासगोळी अधिकार कोळुल: अदिक हर ऊंद मंळसा अक आऊंद क्याल्सा हेळबुळुल, अदिक चौकीदार उक जाग्सतेला ईरोद आग्या कोळुल.” इदुरसाटी जाग्सतेला ईरी, यतिकी नीव जान्सालीर कि मान्ना नव मालिक याग बंदान, द्यावगा या आरधा ईळ्लकी, या हुंज कुगतद आ घळी या व्हातुर आगोर से पयले. हिंग आगबाळुल कि आव अचानक बंदकु नामी मिंगतेला नोळबाळुल. अदिक जो ना नीम से अनेतीन, अदा सप्पा मुंदुर से अनतीन: “जाग्सतेला ईरी!”