लूका.
18.
बाक यीशु चेलागोळ से इदुर बारा दा लगातार प्रार्थना माळ पायजे अदिक हिम्मत ईला बिळ पायजे, हिंग उदाहरण अंदुन: 
“यातोदारा नगर दा ऊंद न्यायी ईरतोगोन, जो ना परमेश्वर से अंजतोगोन अदिक ना यातोवारा मंळसा अन्द परवा माळतोगोन. 
अदा नगर दा ऊंद रांड्या भी ईरतोगोर, जो आऊन हात्‍ती बंद-बंदकु अनतोगोर, ‘नांद न्याय माळकु नानी आरोपी देल ऊळ्स.’ 
थ्वाळासा समय ताका रा आव मानसिदिल लेकीन आखरी दा आव तान तान इक अंदुन, ‘यतिकी ना परमेश्वर से अंजतीन, अदिक ना मंळसागोळ्द येनारा परवा माळतीन; 
तरी ई रांड्या नानी सतुसतेला ईरतार, इदुरसाटी ना आकिन न्याय माळाईन, ईदारा हिंग आगबाळुल कि घळी-घळी बंदकु अन्त दा नांद मुग्ग दा दम माळुल.’” 
प्रभु अंदुन, “केळी, ईव न्यायी येन अनतान? 
इदुरसाटी येन परमेश्वर तान निवळुस्द लॉकुर्द न्याय माळतीदील, जो ईळ्लक-हागुल मदत साटी वर्ल्त ईरतार? येन आव आंदुर्द बारा दा समय माळ्यान? 
ना नीम से अनतीन, आव तुरन्त आंदुर्द न्याय माळ्यान. तरी मंळसा अन पार याग बंदान, रा येन आव पृथ्वी मा विश्वास नोळ्यान?” 
यीशु आंदुर से जो तान म्याकुच भरोसा ईटतोगोर, कि नाव न्यायी आयेव, अदिक दुसरागोळी तुच्छ जान्सतोगोर, ईद उदाहरण अंदुन: 
“येढ्ढ मंळसा मंदिर दा प्रार्थना माळोर साठी होदुर; ऊंद फरीसी ईरोन अदिक दुसरा कर ताकोमावाळा.” 
फरीसी नीदुरकु तान मन दा ईद प्रार्थना माळली कुरतुन, “हे परमेश्वर, ना अपमान धन्यवाद माळतीन कि ना दुसरा मंळसागोळ्द घाई लोभी, बयमान अदिक व्यभिचारी हैलेच, अदिक ई कर ताकोमावाळा अन्द घाई भी हैलेच. 
ना हप्ता दा येढ्ढ गण उपास ईटतीन; ना तान सप्पा कमाई इन दसवा हिस्सा भी कोळतीन.” 
“लेकीन कर ताकोमावाळा दुर नीदुरकु, स्वर्ग दी कण्णगोळी नेगोद भी चाहासीदिल, उलटा तान याद्दा पिट्स-पिट्सकु अंदुन, ‘हे परमेश्वर, ना पापी मंळसा मा दया माळ!’ 
ना नीम से अनतीन कि आव दुसरा आलच, लेकीन ईवा कर ताकोमावाळा मंळसा न्यायी ठहरूस्कु आदुन अदिक तान मान्नी होदुन; यतिकी जो यावारा तान तान इक महान माळ्यान, आव नम्र माळकु आदान; अदिक जो तान तान इक नम्र माळ्यान, आव महान माळकु आदान.” 
बाक लॉकुर तान चिकोरी भी आऊन हात्‍ती तरली कुरतुर कि आव आंदुर मा कय ईटुल; लेकीन चेलागोळ नोळकु आंदरी चिल्ळासली कुरतुर. 
यीशु चिकोरी हात्‍ती कारूकु अंदुन, “चिकोरी नान हात्‍ती बरगोळी, अदिक आंदरी मना माळबाळी: यतिकी परमेश्वर उन राज्य आंदुर्द अच घाई आद. 
ना नीम से खरा अनतीन कि जो यावारा परमेश्वर उन राज्य अक चिग्द उन घाई ग्रहण माळतीदील आव अदुर्दा यागलु प्रवेश माळ सकतीदिल.” 
ऊंद यहूदी अधिकारी यीशु से केळदुन, “हे वळ्लीद गुरु, अनन्त जीवन इन अधिकारी आगोर साटी ना येन माळाईन?” 
यीशु आऊन से अंदुन, “नी नानी वळ्लीद येती अनत्या? याऊ वळ्लीद हैलेच, सिर्फ ऊंद, मतलब परमेश्वर उक बिटकु याऊ वळ्लीद हैलेच. 
नी आग्यागोळी रा जान्सत्या: ‘व्यभिचार माळबाळी, यारीकु कोन्न बाळी, अदिक काळ्लपनी माळबाळी, यारदु ख्वाटा कोळबाळी, तान आप्प अदिक तान मोय इन आदर माळी.’” 
यहूदी अधिकारी अंदुन, “ना रा ई सप्पा आग्यागोळी स्याणपणी टु अच मान्सतेला बंदीन.” 
ईद केळकु यीशु आऊन से अंदुन, “नीन दा ईग भी अदिक ऊंद मात माळोद आद, तान सब येनारा मारकु कंगालगोळ दा वाट्स बुळ; नीनी स्वर्ग दा धन सिक्‍कीत, अदिक बंदकु नान हिंद आगेग.” 
आव ईद केळकु हापाळ उदास आदुन, यतिकी आव हापाळ धनी ईरोन. 
यीशु आऊक नोळकु अंदुन, “धनवानगोळ्द परमेश्वर उन राज्य दा प्रवेश माळोद याट कठिन आद! 
परमेश्वर उन राज्य दा धनवानगोळ साटी प्रवेश माळदुर देल ऊँट इन मुग्ग दा टु चुजी होटबुळोद आसान आद.” 
ईदुर मा केळावाळेर अंदुर, “रा बाक यार्द उद्धार आग सकतद?” 
यीशु अंदुन, “जो मंळसा अन्द साटी असंभव आद, अद परमेश्वर उन साटी संभव आद.” 
पतरस अंदुन, “नोळ, नाव रा मान्न-मार बिटकु नीन हिंद आगेगेव.” 
आव आंदुर से अंदुन, “ना नीम से खरा माताळतीन कि हिंग याऊ हैलेच जो परमेश्वर उन राज्य अन्द साठी मान्न मार, या हिंग्स, या वार्टुर, या मोय-आप्प, या चिकोर चिंळ्गेर बिट बुटीदान; 
याऊक ई समय हापाळ यक्कुल अदिक बरावाळा युग दा अनन्त जीवन सकतीदिल हिंग याऊ हैलेच.” 
बाक यीशु हन्नेळ चेलागोळी बाजु दा वोतकु आंदुर से अंदुन, “नोळी, नाव यरूशलेम इक होगतेव, अदिक यास मातगोळ मंळसा अन पार उन साटी भविष्यवक्तागोळ द्वारा लिख्सकु आग्याव, अव सप्पा पुरा आदव. 
यतिकी आव गैरयहूदीगोळ कय दा सोपस्कु आदान, अदिक आंदुर आऊक मज्याक दा हारस्यार; अदिक आऊंद अपमान माळ्यार, अदिक आऊन मा ऊगळ्यार, 
अदिक आऊक क्वाळा बळदार, अदिक घात माळ्यार; अदिक आव तिसरा दिशी जित्‍ता आदान.” 
पर चेलागोळी ई मातगोळ दा टु जो यीशु अंदिदुन यातोदु मात उमसीदिल; अदिक ई मात आंदुर से होचकु ईत्‍त, अदिक जो अंदकु आगीत अद आंदुर्द समझ दा बंदिदील. 
याग यीशु यरीहो अन्द हात्‍ती पोहचुसदुन, रा ऊंद कुढ्ढ मंळसा सळक इन किनारा मा कुर्तकु भीख बेळोन. 
आव लॉकुर्द भीळ इन नळोद आवाज केळकु केळली कुरतुन, “ईद येन आगेत्याद?” 
आंदुर आऊक हेळदुर, “यीशु नासरी होगेत्यान.” 
आग आव कारूकु अंदुन, “हे यीशु, दाऊद उन औलाद, नान मा दया माळ!” 
जो मुंद मुंद होगोर, आंदुर आऊक दनकुसली कुरतुर कि आव सुंगा ईरूल; लेकीन आव अदिक जोर से चिल्ळासली कुरतुन, “हे दाऊद उन औलाद नान मा दया माळ!” 
आग यीशु नीदुरकु आग्या कोट्टुन कि आ कुढ्ढ मंळसा अक नान हात्‍ती तरी, अदिक याग आव हात्‍ती बंदुन रा आव आऊन से केळदुन, 
“नी येन चाहासत्या कि ना नीन साटी माळाईन?” आव अंदुन, “हे प्रभु, ईद कि ना मात्‍त नोळली हत्‍तुल.” 
यीशु आऊन से अंदुन, “नोळली हत्‍त; नीन विश्वास नीनी वळ्लीद माळबुटाद.” 
आग आव तुरन्त नोळली कुरतुन अदिक परमेश्वर उन बळाई माळतेला आऊन हिंद आगेदुन; अदिक सप्पा लॉकुर नोळकु परमेश्वर उन स्तुति माळदुर.