लूका. 21. बाक यीशु नाकु दी कण्ण नेगुकु पैस्यावाळेर लॉकुर इक तान मंदिर इन दानपेटी दा दान हाक्त नोळदुन. आव ऊंद कंगाल रांड्या अक भी अदुर्दा येढ्ढ तांबा नव सिक्‍का हाक्त नोळदुन. आग यीशु आंदुर से अंदुन, “ना नीम से खरा अनतीन कि ई कंगाल रांड्यागीत सप्पा मुंदुर से यक्कुल हाक्यार. यतिकी आ सप्पा मुंदुर तान तान बचत दा टु दान कोट्टुर, लेकीन इक तान कंगालपन दा टु तान सप्पा जीविका, हाक्‍क बुटुर.” याग चेलागोळ दा टु थ्वाळासा चेलागोळ मंदिर इन बारा दा अनोर कि अद ह्यांग सुंदर कल्लगोळ अदिक परमेश्वर उक कोळ्द भेंट इन वस्तुगोळ से सवारसकु आग्याद, रा यीशु अंदुन, “अव दिन बंदव, यारदा ईद सप्पा जो नीव नोळतीर, अऊर्दा टु ईल ऊंद कल्ल मा कल्ल भी ईरतीदील जो केडुकु आगतीदील.” आंदुर यीशु से केळदुर, “हे गुरु, ई सब याग आदीत? अदिक ई मातगोळ याग पुरा आगदुर मा ईत्‍तव, रा आ समय इन येन चमत्कार ईत्‍तीत?” आव अंदुन, “सावधान ईरी कि नीव भरमुसकु आगतीदील, यतिकी हापाळ सा नान हेसुर देल बंदकु अंदार, ‘ना आवा हुईन,’ अदिक ईद भी कि, ‘समय हात्‍ती होट्ट बंदाद.’ नीव आंदुर हिंद होगबाळेतीर. याग नीव लळाईगोळ मातचीत केळीर अदिक लळाईगोळ्द बारा दा अफवाह केळीर रा घबरूस बाळेतीर, यतिकी ईऊर्द आगोद जरूरी आद; लेकीन आ समय तुरन्त अन्त आगतीदील.” आग आव आंदुर से अंदुन, “द्याश मा द्याश अदिक राज्य मा राज्य चढ़ाई माळीत, अदिक धोड्डेव-धोड्डेव भूकम्प आदव, अदिक जागा जागा मा अकाल अदिक महामारी बिद्दव, अदिक आकाश टु भयंकर मातगोळ अदिक धोड्डेव-धोड्डेव चमत्कार प्रगट आदव. लेकीन इव सप्पा मातगोळ से पयले आंदुर नान हेसुर इन कारण नीमी हुळदार, अदिक सतुस्यार, अदिक पंचायतगोळ दा सोपस्यार, अदिक बंदीगृह दा हाकसुस्यार, अदिक राजागोळ अदिक शासकगोळ मुंद ओतार. पर ईद नीम साठी खुशखबरी इन गवाही कोळोद मवका आगेदीत. इदुरसाटी तान तान मन दा ठानस्कु ईटी कि नाव पयले टु तान तान इक ऊळसोर साटी येन अंदेव ईदुर चिन्ता माळबाळेतीर. यतिकी ना नीमी हिंग बोल अदिक बुद्धी कोळाईन कि नीम यावारा भी विरोधी सामना या खंडन माळ सकतीदिल. नीम मोय आप्प, अदिक वार्टुर, अदिक रिश्तेदार, अदिक संगी भी नीमी हुळसुस्यार; ईल ताका कि नीम दा टु थ्वाळासा मुंदुर इक कोंसुस बुट्टार. नान कारण सप्पा लॉकुर नीम से दुश्मनी ईट्यार. लेकीन नीम ताल्ला अन्द ऊंद चुट्टी भी कित सकतीदिल. धीरज ईट्टीर रा नीव तान जीवगोळी ऊळस्कु ईट्टीर. “याग नीव यरूशलेम इक सेनागोळ से घेर्सकु नोळीर, रा जान्स कोमेतीर कि अदुर्द बरबाद आगोद हात्‍ती आद. आग जो यहूदिया दा आर आंदुर पहाळीगोळ मा ओळेगुल; अदिक जो यरूशलेम इन बुळ्क आर आंदुर व्हार्या होट्ट बुळुल; अदिक जो ऊरगोळ दा आर आंदुर नगरगोळ दा होगबाळुल. यतिकी ईव बदला ताकोमव हिंग दिन ईत्‍तव, यदुर दा वचन दा लिख्सकु अव सप्पा मातगोळ पुरा आगेदव. आ दिनगोळ दा जो व्हाट्या दी अदिक हाल कुळ्सतीदार, आंदुर साटी हाय, हाय! यतिकी पृथ्वी मा धोळ्द क्लेश अदिक ई लॉकुर मा धोळ्द प्रकोप ईत्‍तीत. आंदुर तलवार देल कोंसुसकु आदार, अदिक सप्पा द्याशगोळ लॉकुर दा बंदी आगकु पोहचुस्कु आदार; अदिक यागासताका गैरयहूदीगोळ्द समय पुरा आगाल्द, आगासताका यरूशलेम गैरयहूदीगोळ देल मेटकु आदीत. “सूरज, अदिक चंद्र, अदिक तारागोळ दा चमत्कार कांळसेव; अदिक पृथ्वी मा द्याश-द्याश इनोर लॉकुरी संकट आदीत, यतिकी आंदुर समुद्र अन गर्जन अदिक लयरगोळ आवाज देल घबरूसेदार. अंज्क इन कारण अदिक दुनिया मा बरोद घटनागोळ्द हादी नोळ्त-नोळ्त लॉकुर्द जीव दा जीव ईरतीदील, यतिकी आकाश इन शक्तिगोळी आलगाळ्सकु आदीत. आग आंदुर मंळसा अन पार उक सामर्थ्य अदिक धोळ्द महिमा अन्द सांगुळ बादल मा बरतेला नोळ्यार. याग ई मातगोळ आगली कुरतव, रा निदुरकु तान ताल्ला म्याकुच नेगेतीर; यतिकी नीम छुटकारा हात्‍ती आदीत.” यीशु आंदुर से ऊंद उदाहरण भी अंदुन: “अंजीर इन मार्र अदिक सप्पा मार्रगोळी नोळी. ह्यांग अऊर्दा कोम होळताव, रा नीव नोळकु खुद अच जान्स कोमतीर कि बिसुल इन दिन हात्‍ती आव. ईदा रीति देल याग नीव ईव मातगोळी आगतेला नोळीर, आग जान्स कोमी कि परमेश्वर उन राज्य हात्‍ती आद. “ना नीम से खरा अनतीन कि यागासताका इव सप्पा मातगोळ आगालव, आगासताका ईद पीढ़ी इन यागलु अन्त आगतीदील. आकाश अदिक पृथ्वी टलुसेदित, लेकीन नान मात्‍तगोळ यागलु टलुसतीदिल.” “इदुरसाटी सावधान ईरी, हिंग आगबाळुल कि नीम मन दुराचार, पियक्‍कळपन अदिक जीवन इन चिन्तागोळ्द भार देल वत्‍तेगुल, अदिक अद दिन अचानक नीम मा फंदा अन्द घाई होट्ट बरूल. यतिकी अद सप्पा पृथ्वी अन सब ईरावाळेर मा ईदा प्रकार देल बंदकु बिद्दीत. इदुरसाटी जाग्सतेला ईरी अदिक हर घळी विनती माळ्त ईरी कि नीव ई सप्पा बरावाळा घटनागोळ देल वुळुली अदिक मंळसा अन पार उन मुंद निदरोद लायक आगी.” यीशु हर रोज मंदिर दा शिक्षा कोळतोगोन, अदिक हर रोज द्यावगा होगकु जैतून हेसुर इन पहाळी मा ईळ्लक कडुतोगोन; अदिक रोज हुंजकुका सप्पा लॉकुर आऊंद शिक्षा केळोर साटी मंदिर दा आऊन हात्‍ती बरतोगोर.