२ तीमुथियुस.
2.
इदुरसाटी हे नान पारा, नी आ अनुग्रह देल जो मसीह यीशु दा आद, बलवन्त आगेग, 
अदिक जो शिक्षागोळ नी हापाळ सा गवाहगोळ मुंद नान से केळ्या, अवरी विश्वासी मंळसागोळी सौप्स बुळ; जो दुसरा अक भी कलसोद लायक ईरूल. 
मसीह यीशु उन वळ्लीद योद्धा अन घाई नान सांगुळ दुख नेगु. 
याग यावारा योद्धा लळाई मा होगतान, रा इदुरसाटी कि आऊक जो भरती माळ्यार आंदरी खुश माळुल, आव तान तान इक दुनिया अन क्याल्सागोळ दा फसुसालुन. 
बाक अखाळा दा लळुसावाळा अगर नियम इन अनुसार लळुसालुन रा ईनाम सीक सकाल. 
जो मयनती किसान मयनत माळतान, रा काय इन अंश पयले आऊक सीक पायजे. 
जो ना अनतीन ई सप्पा मातगोळ मा ध्यान कोळ, अदिक प्रभु नीनी सप्पा मातगोळ्द समझ कोळुल. 
यीशु मसीह अक याद ईट, जो दाऊद उन वंश देल आग्यान अदिक सोत्‍तुर दा टु जित्‍ता आदुन, अदिक ईद नान खुशखबरी इन अनुसार आद. 
यार साटी ना कुकर्मी इन घाई दुख नेगुतीन, ईल ताका कि बंधन भी आईन; लेकीन परमेश्वर उन वचन कैद हैलेच. 
ई कारण ना निवळुस्द लॉकुर साटी सप्पा येनारा सहन माळतीन, कि आंदरी भी आ उद्धार जो मसीह यीशु दा आद अनन्त महिमा अन्द सांगुळ सिकुल. 
ईद मात खरा आद, कि अगर नाव आऊन सांगुळ सोतोगेव, रा आऊन सांगुळ जित्‍ता भी आदेव; 
अगर नाव धीरज देल सहन माळ्त ईत्‍तेव, रा आऊन सांगुळ राज्य भी माळेव; अगर नाव आऊन इनकार माळेव, रा आव भी नाम इनकार माळ्यान; 
अगर नाव अविश्वासी भी आयेव, तरी भी आव विश्वासयोग्य बन्सकु ईरतान, यतिकी आव खुद तान इनकार माळ सकालुन. 
ई मातगोळ्द याद आंदरी तोर्स अदिक प्रभु उन मुंद विश्वास देल हेळ कि शब्दगोळ मा तर्क-वितर्क माळतोग बाळुल, यऊर देल येनु फायदा आगाल उलटा केळावाळेर्द नाश आगेगतद. 
तान तान इक परमेश्वर उन ग्रहण माळा लायक अदिक हिंग क्याल्सा माळावाळा ठहरूसोद कोशिश माळ, जो नाच्क ईला पायजे, अदिक जो सच्चाई इन वचन इक बराबर रीति देल क्याल्सा दा तरतोगुल. 
लेकीन बेकार मातगोळ देल ऊळ्दकु ईर, यतिकी हिंग लॉकुर मात्‍त यक्कुल अभक्ति दा वाळुस्त ईत्‍तार, 
अदिक आंदुर वचन हुळ्तकु दुख घाई फैलुस्त होदित. हुमिनयुस अदिक फिलेतुस आंदुर दा टु आर, 
जो ईद अंदकु कि पुनरूत्थान आगेग्याद सच्चाई इन हादी टु काळदोग्यार, अदिक यास मुंदुर्द विश्वास इक नाश माळ बुळतार. 
तरी भी परमेश्वर उन पक्‍का पायवा बन्सकु ईरतद, अदिक आऊन मा ईद छाप हतकु आद: “प्रभु तान लॉकुरी अरूतान,” अदिक “जो यावारा प्रभु उन हेसुर ताकोमतान, आव अन्याय देल ऊळ्दकु ईरूल.” 
धोळ मान्या सिर्फ व्हान्ना-बेळ्ली इंद अच ईला, लेकीन हुळ्ली अदिक मुण्ण इन भी गळग्या ईरताव; यातारा-यातारा आदर, अदिक यातारा-यातारा अनादर इन साटी. 
अगर यावारा तान तान इक ईऊर देल शुद्ध माळ्यान, रा अद आदर इन गळग्या मात्‍त पवित्र ठहरूसीत; अदिक स्वामी इन क्याल्सी बंदीत, अदिक सप्पा वळ्लीद क्याल्सा साटी तयार आदीत. 
हारोदपन इन मोहमाया देल ओळ, अदिक जो शुद्ध मन देल प्रभु उन हेसुर ताकोमतार आंदुर सांगुळ न्याय, अदिक विश्वास, अदिक प्यार, अदिक मेल मिलाप इन हिंद हत. 
लेकीन मूर्खपन अदिक अविद्या अन्द विवादगोळ देल अलग ईर, यतिकी नी जान्सत्या कि ईऊर देल झगळा निर्माण आगताव. 
प्रभु उन दास उक झगळेलु ईला ईर पायजे, लेकीन आव सप्पा मुंदुर सांगुळ मुलायम अदिक शिक्षा दा निपुण अदिक सहन माळावाळा ईरूल. 
आव विरोध माळावाळेर इक नम्रता देल समझुसुल, येन मालूम परमेश्वर आंदरी मन तिर्गुसोद मन कोळुल कि आंदुर भी सच्चाई इक अरूल, 
अदिक आंदुर सचेत आगकु शैतान उन फासा दा टु बिट्टोगुल. याव आंदरी आंदुर्द इच्छा पुरा माळोर साटी बंदी माळदुन.