प्रकाशितवाक्य.
15.
बाक ना स्वर्ग दा ऊंद अदिक धोळ अदिक अदभुत चिन्ह नोळदीन, मतलब येळ स्वर्गदूत यार हात्‍ती येळु आखरी परेशानीगोळ ईरव, यतिकी अदुर खतम आगदुर मा परमेश्वर उन प्रकोप इन अन्त आद. 
आग ना बेक्‍की दा मिलुसकु काँच इन घाई ऊंद समुद्र नोळदीन; अदिक जो लॉकुर आ पशु मा अदिक अदुर्द मूर्ति मा अदिक अदुर हेसुर इन अंक मा जयवन्त आगीदुर, आंदरी आ काँच इन समुद्र अन्द हात्‍ती परमेश्वर उन वीणागोळ इक हुळकु नीदुरकु नोळदुर. 
आंदुर परमेश्वर उन दास मूसा अन्द हाळ, अदिक म्यांडा अन्द पाड्डा अन्द हाळ, हाळ हाळकु अनतोगोर, “हे सर्वशक्तिमान प्रभु परमेश्वर, नीन कार्य महान अदिक अदभुत आव; हे युगयुग इन राजा, नीन चाल वळ्लीद अदिक खरा आद.” 
“हे प्रभु, याव नीन से अंजतीदील अदिक नीन हेसुर इन महिमा माळतीदील? यतिकी सिर्फ नी आबना अच पवित्र आय. पुरा द्याश इन लॉकुर बंदकु नीन मुंद दण्डवत माळ्यार, यतिकी नीन न्याय इन क्याल्सा प्रगट आगेग्याव.” 
इदुर बाद्दा ना नोळदीन कि स्वर्ग दा गवाही इन तम्बू उन मंदिर खोल्सकु आग्याद; 
अदिक आंदुर येळु स्वर्गदूत यार हात्‍ती येळु परेशानीगोळ ईरव, मलमल इन शुद्ध अदिक चमकदार कपळा हाक्‍कु अदिक याद्दा मा व्हान्ना अन्द पट्टागोळ कटकु मंदिर टु होट्टुर. 
आग आ नाकु प्राणीगोळ दा टु ऊंद आ येळ स्वर्गदूतगोळी परमेश्वर, जो हमेशा हमेशा जित्‍ता आन, आऊन प्रकोप देल तुमकु व्हान्ना अन्द येळ कटोरा कोट्टुर; 
अदिक परमेश्वर उन महिमा अदिक आऊन सामर्थ्य अन कारण मंदिर धुंगा देल तुम्मेत, अदिक यागासताका आ येळु स्वर्गदूतगोळ्द येळु परेशानीगोळ खतम आगीदील आगासताका याऊ मंदिर दा होग सकिदील.