24
به اشخاص شریر حسادت نورز و آرزو نکن که با آنها دوست شوی، زیرا تمام فکر و ذکر آنها این است که به مردم ظلم کنند.
خانه با حکمت بنا می‌شود و با فهم استوار می‌گردد، اتاقهایش با دانایی از اسباب نفیس و گرانبها پر می‌شود.
آدم دانا و فهمیده از قدرت زیاد برخوردار است و دائم به قدرت خویش می‌افزاید. پیروزی در جنگ بستگی به تدابیر خوب و مشورت زیاد دارد.
نادان نمی‌تواند به حکمت دست یابد؛ وقتی موضوع مهمی مورد بحث قرار می‌گیرد، او حرفی برای گفتن ندارد.
کسی که دائم نقشه‌های پلید در سر بپروراند، عاقبت رسوا خواهد شد. نقشه‌های آدم جاهل گناه‌آلود است و کسی که دیگران را مسخره می‌کند مورد نفرت همهٔ مردم می‌باشد.
10 اگر نتوانی سختیهای زندگی را تحمل کنی، آدم ضعیفی هستی.
11 از نجات دادن کسی که به ناحق به مرگ محکوم شده است کوتاهی نکن. 12 نگو که از جریان بی‌خبر بوده‌ای، زیرا خدایی که جان تو در دست اوست و از دل تو آگاه است، می‌داند که تو از همه چیز باخبر بوده‌ای. او هر کسی را مطابق اعمالش جزا خواهد داد.
13‏-14  پسرم، همان‌طور که خوردن عسل کام تو را شیرین می‌کند، همچنان کسب حکمت برای جان تو شیرین خواهد بود. کسی که حکمت بیاموزد آیندهٔ خوبی در انتظارش خواهد بود و امیدهایش بر باد نخواهد رفت.
15 ای شریر، در کمین خانۀ شخص عادل نباش و منزلی را که او در آن زندگی می‌کند، تاراج نکن، 16 زیرا عادل حتی اگر هفت بار هم بیفتد، باز برخواهد خاست، اما شریران گرفتار بلا شده، سرنگون خواهند شد.
17 وقتی دشمنت دچار مصیبتی می‌شود شادی نکن و هنگامی که می‌افتد دلشاد نشو، 18 زیرا ممکن است خداوند این کار تو را نپسندد و از مجازات او دست بردارد!
19 به سبب بدکاران خودت را ناراحت نکن و به آنها حسادت نورز، 20 زیرا شخص بدکار آینده‌ای ندارد و چراغش خاموش خواهد شد.
21 پسرم، از خداوند و پادشاه بترس و با کسانی که بر ضد ایشان شورش می‌کنند همدست نشو، 22 کیست که بداند خداوند یا پادشاه چه بلایی بر سر چنین کسان خواهد آورد؟
چند سخن حکیمانهٔ دیگر
23 قاضی نباید در داوری از کسی طرفداری کند. 24 هر که به مجرم بگوید: «تو بی‌گناهی»، مورد لعنت و نفرت همهٔ مردم واقع خواهد شد، 25 ولی آنکه گناهکار را محکوم کند سعادت و برکت نصیبش خواهد گردید.
26 جواب صادقانه مانند بوسهٔ دوست دلچسب است.
27 اول کسب و کاری داشته باش بعد خانه و خانواده تشکیل بده.
28 علیه همسایهٔ خود شهادت دروغ نده و سخنان نادرست درباره‌اش بر زبان نیاور. 29 نگو: «هر چه بر سرم آورده تلافی خواهم کرد.»
30 از کنار مزرعهٔ شخص تنبل و کم‌عقل گذشتم؛ 31 همه جا خار روییده بود، علفهای هرز زمین را پوشانده و دیوار مزرعه فرو ریخته بود. 32 با دیدن این منظره به فکر فرو رفتم و این درس را آموختم: 33 کمی خواب بیشتر، کمی چُرت بیشتر، کمی دست رو دست گذاشتن و استراحت بیشتر، 34 و فقر و تنگدستی همچون راهزنی مسلح به سراغ تو خواهد آمد.