مزامیر.
13.
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود را از من برمی‌گردانی؟ 
تا به کی افکارم مرا آزار دهند و هر روز دلم از غم پر شود؟ تا به کی دشمن بر من پیروز باشد؟ 
ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و دعای مرا اجابت فرما. نگذار نور زندگی‌ام خاموش شود. نگذار به خواب مرگ فرو روم 
و دشمن از شکست من شاد شده، بگوید: «بر او پیروز شدم.» 
من به محبت تو اعتماد دارم و دلم از نجات تو شاد می‌شود. 
در وصف تو ای خداوند خواهم سرایید زیرا به من خوبی کرده‌ای.