APOSOLO BINAŊ. 15. Judaia mâreŋkonec opâ ruac gâcne Antiokia haeo rarâ kikefuŋte ŋic šiŋuc jazambiŋ: “Ŋoŋe Mosere dâŋ sâcko sahac-ŋeŋicko ma mi bahuc Wofuŋte biŋe sâcne mi eniŋmu.” Iŋuc muhuc Paulo â Banaba jahehec mufec muwahac ehuc qaqatarac sâko embiŋ. Eku šiŋuc mumockembiŋ: “Paulo â Banaba erâ opâ ruac jaŋeraonec ŋic tucne jaŋe dâŋ i aposolo â mitire micne Jerusalem haeo juŋgopieŋ jaŋerao baranšepieŋ.” Iŋuc murâ kikefuŋzi sorec-jopahuc mâzoc-jopapie rambiŋ. Rahuc Foinike â Samaria mâreŋ fotâcnehuctecne opâ ruac šiŋuc jaza rambiŋ: “Qâpuc bocjahazi mitio rašiŋgopieŋ.” Jazapie manarâ jaŋerao bubiaŋ kâcɋene fuawec. Eme raku Jerusalem haeo fisipie opâ ruac kikefuŋ â aposolo â mitire micne jaŋe mu šeri ejarehapie, Anutuzi neŋgoc ŋesiŋ ŋejarehame miti gie bapie fârinehec ewec, irec dâŋ binaŋ ejarembiŋ. Dâŋ binaŋ etara-jarepie opâ ruac gâcne farisaio jaŋere guruoneczi šiŋuc mumbiŋ: “Ŋic qâpuc sahac-jeŋicko ma bazo â Mosere sâcmutâc dâŋ reŋkeniŋte mu hezuc ejarezo. I tâmiric mitio rocjopapie mi sâckeocmu.” Eme aposolo â mitire micne jaŋe dâŋ i muniŋte buc tumaŋnembiŋ. Tumaŋnerâ dâŋ hec hetikic eku Petorozi faharerâ šiŋuc jazawec: “Qomâfâc-nane, ŋic qâpuc Biŋebiaŋ bâtâcnerâ jajaza ine Anutuzi mârâcko âgo-ŋeŋic no bâwosâecnume jazape manarâ Jesure kikefuŋ embiŋ i ŋoŋe manaŋgopieŋ. Eme Anutu e maŋ hohonezi Judaŋic nâŋâc Tiri Mâro nârewec iŋuc jaha ŋic qâpuc jarehuc fuŋne nâwotuwec. Jaŋe e manasiŋkepie maŋjeŋic šure bâpiaŋ ejarehuc nâŋâc enârewec sâc ijaha jaŋe ejarewec. Irec ŋoŋe wemocte Anuture sâc jâuruhuc tagi ŋemâcne sâko, kâcɋenefâc-nâŋec â nâŋâc deipiembeŋ ijaha qâpuckonec opâ ruac jaŋere faio râezo muŋgopieŋ? Iŋuc misac, nâŋâc šiŋuc manaeŋgopeneŋ, bibiaŋke i Judaŋic â qâpuc mâmâc Wofuŋ Jesu aki anonoc-ticnere erâ biaŋkeeŋgopeneŋ.” Eme tumaŋnekicne sasawa jaŋe mâc fâsâerâ ŋefârembiŋ. Ŋehapie Paulo â Banaba jahe Anutuzi gieŋic jucnehapire qâpuc jaŋerao mâsi fuŋne fuŋne bawec irec mu binaŋ ehuc jazapic. Jazaku jaza-fârepire Jakobozi dâŋ šiŋuc jazawec: “Âgo bureŋ, dâŋ mupe mananiŋ. Anutu e qâpuc guruonec ŋic rocjopame biŋefâc-ticne eniŋte hata bâfuawec, irec dâŋ binaŋ Simoŋzi mume manambeneŋ. Eme ere dâŋzi findaŋdâŋko iticnekac. Porofete jaŋere dâŋqâreŋ moc kecšiŋuc hâcne fokac: `Noni juku risierânec Dawidire boze šaŋkekicne heɋârepemu â sesucne qâšurerâ šumururuckepemu. Eme ŋic šanšaŋne Wofuŋ wira basac ecnenšepieŋ, â ŋic qâpuc biŋefâc-nane erâ iŋuc jaha enšepieŋ. Wofuŋ e dâŋ iŋucne mufua wefuhuc juweczi mukac hâcne.' Irec no mana wosâerâ šiŋuc mukopac: Qâpuc guruoneczi Anutu maickeŋgopieŋ jaŋe tagi sâko mi râe-jarenšepeneŋ. Jaŋe nemuɋâŋte wiac mamakâcne â sasec boe sau â qowi bituakicne â qowisoc, wiac i bâec baniŋte mupaŋkerâ papia qâreŋke-jarenšepeneŋ. I šiŋucte enšepeneŋ: Mosere dâŋ i mimiŋzi ɋâric mârâc jaha fuŋkerâ hae sâc wose warehuc jukicne, â šiŋuczia wâc iŋuc jaha sabata hombaŋ sâc mitificne ficne wose manac eeŋgopeneŋ. Eme aposolo â micne jaŋe kikefuŋte ŋic sasawa jazapie manapie sâckeme jaŋeraonec ŋic jajahec bâwosâec-jofambiŋ. Moc šâŋene Juda, šâŋe-ticne moc Basaba, erâ Sila, mitire micne bapa jahe hâcne bâwosâec-jofarâ Paulo â Banaba jahehec mâmâc Antiokia haeo raniŋte sorec-jopambiŋ. Ehuc papia moc šiŋuc muhuc qâreŋkerâ Jarepie barambiŋ: Qomâfâc-ŋeŋic aposolo â mitire micne nâŋe qomâfâc-nâŋec qâpuc guruonec Antiokia haeo â Siria â Kilikia mâreŋko juŋgopieŋ ŋoŋe mu šeri eŋarehuc papia ši râe-ŋareŋgopeneŋ. Nâŋe mi manahapene širec ŋic gâcne ŋoŋerao fârâ dâŋ ŋazahuc maŋ bâsifuc eŋarepie ŋoŋerao dâŋ fâfâuc fuawec. Eme nâŋe i manarâ tumaŋne-fârehuc ŋic jajahec bâwosâec-jofarâ qomâ jahec-nâŋec Banaba â Paulo jahehec sorec-jopapene fâŋgopieŋ. Ŋic jahe hâcne Wofuŋ-nâŋec Jesu Kristo ere erâ juju-jekic qikiŋnepic. Eme ŋic bâwosâec-jofambeneŋ Juda â Sila, jahe fârâ dâŋ i miczi wâc ŋazapire mananšepieŋ. Tiri Mâro â nâŋe tagi gâcne moc mi šuhuckehuc wiac kecšiŋuc sawa ine râe-ŋarenaŋte mumockembeneŋ: Ŋoŋe nemuɋâŋte taha bâzi â qowisoc â qowi bituakicne â sasec boe sau i râpecke sanaŋkenšepieŋ. Biaŋne junšepieŋ.' Eme kikefuŋ jaŋe ŋic i hâcne jaza mâzoc ejarepie rambiŋ. Raku Antiokia haeo fisirâ opâ ruac guru hetumaŋ-joparâ papia jarembiŋ. Jarepie wose manac erâ âgodâŋ qâreŋke-jarembiŋ irec bujeŋic biaŋkewec. Eme Juda â Sila jahe porofete jupiczi dâŋ bocjaha muhuc mu âkeriŋ ejarerâ mitio dopec-jopapic. Eme jaŋehec juju dameŋ i tarame neŋgocfâc-jekic jaŋerao risienicte bubiaŋko râe mâzoc ejactembiŋ. Sila e ine jaŋerao juocte muwec. Paulo â Banaba jahe Antiokia haeo šuhuckerâ jupic. Ehuc mitiŋic gâcne jaŋehec babafic erâ Wofuŋte dâŋ ŋic Jaza qazuc embiŋ. Juku Paulozi Banaba šiŋuc âzâcnewec: “Nâhâc miti kiŋaŋ rahuc Wofuŋte dâŋ mupere hae sâc âgofâc-nâhec fuambiŋ jaŋe weniŋuc juŋgopieŋ i ra hone manac ejarezeperec. Iŋuc mume Banaba e Johane Mareko mâmâc raniŋte muwec. Eme Mareko e mârâcko jahehec raku Pamfilia mâreŋko gie furunao fisirâ behec-jofarâ risiewecte Paulozi ehec raniŋte maname mi sâckewec. Ehuc Banabahec mu qaqatarac sanaŋne eku râwiŋnepic. Râwiŋnehuc Banabazi Mareko jowame ra wokeo ferâ Kipiro nucko rapic. Paulo e ine Sila rowosâeme opâ ruac jaŋe Wofuŋte jauŋko ŋec-jofahuc mâzoc-jofapie rapic. Rahuc Siria â Kilikia mâreŋ fotâcnehuc Jesure kikefuŋ mu basanaŋ ejarepic.