ଜହନ ରା଼ଚାମାନି ନେହିଁ କାବ୍ରୁ.
1.
ମୂଲୁଏ ବ଼ଲୁ ମାଚେ, ବ଼ଲୁ ମାହାପୂରୁ ତଲେ ମାଚେ, ଏ଼ ବ଼ଲୁଏ ମାହାପୂରୁ ମାଚେସି । 
ମୂଲୁଏ ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାହାପୂରୁ ତଲେ ମାଚେ । 
ଏ଼ ବ଼ଲୁ ତଲେ ମାହାପୂରୁ ବାରେ ଗା଼ଡ଼ିକିତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାୟି ବାରେ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ ବିତ୍ରାଟି ରଣ୍ତି ଜିକେଏ ଏ଼ ବ଼ଲୁ ପିସ୍‌ପେ ରା଼ଚି ଆ଼ହା ହିଲେଏ । 
ଏ଼ ବ଼ଲୁତା ଜୀୱୁ ମାଚେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ଜୀୱୁ ମାଣ୍‌ସିୟାଁତି ଉଜେଡ଼ି । 
ଏ଼ ଉଜେଡ଼ି ଆନ୍ଦେରିତା ଡ଼ୀଞ୍ଜିହିଁ ୱା଼ହିମାନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଆନ୍ଦେରି ଏ଼ଦାଆଁ ଏଚେଲା ଜିକେଏ ଅ଼ପାହିଲେଏ । 
ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ତାନି କାବ୍ରୁ ୱେହ୍‌ନାଣାଇଁ ପାଣ୍ତାତେସି; ଏ଼ୱାଣି ଦ଼ରୁ ଜହନ । 
ଏ଼ୱାସି ଉଜେଡ଼ିତି କାତା ଲ଼କୁଇଁ ୱେସାଲି ୱା଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନିକିହିଁ ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ନାମିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ସା଼କି ହୀହାଲି ୱା଼ତେସି । 
ଏ଼ୱାସିଏ ତା଼ନୁଏ ଉଜେଡ଼ି ହିଲାଆତେସି; ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଉଜେଡ଼ିତି କାତା ୱେସାଲି ୱା଼ତେସି । 
ଏମିନି ସାତା ଉଜେଡ଼ି ବାରେ ଲ଼କୁକି ଉଜେଡ଼ି ହୀନେ, ଏ଼ୱାସି ଦାର୍‌ତିତା ୱା଼ତେସି । 
ଏ଼ୱାସି ଦାର୍‌ତିତା ମାଚେସି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଦାର୍‌ତି ବାରେ ରା଼ଚି ଆ଼ତେ, ଆ଼ତିଜିକେଏ ଈ ଦାର୍‌ତି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡାଆତେ । 
ଏ଼ୱାସି ତାନି ରା଼ଜିତା ୱା଼ତେସି, ଆ଼ତିଜିକେଏ ତାନି ଜାହାରା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆବାଆତେରି । 
ଆମ୍ବାଆରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆବିତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନାମିତେରି; ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌କା ମା଼ସ୍‌କା ଆ଼ହାଲି ଅଦିକାରା ହୀତେସି । 
ମାଣ୍‌ସିତି ତାଞ୍ଜିୟାଁ ତା଼ଣାଟି ଜାର୍ନା ଆ଼ତାକି ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌କା ଆ଼ହାହିଲଅରି, ମାହାପୂରୁ ତା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାରି ତାଞ୍ଜି ଆ଼ତେସି । 
ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାଣ୍‌ସି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେ, ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମା ଇଞ୍ଜାଁ ସାତା ତଲେ ମା଼ ତା଼ଣା ବାସା କିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହାମାନି ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍‌ଏଣାତି ଗାୱୁରମି ଲେହେଁ ମା଼ର ଏ଼ୱାଣି ଗାୱୁରମି ମେସ୍ତାୟି । 
ଜହନ ଏ଼ୱାଣି କାତାତି ସା଼କି ହୀହାନା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନା଼ କିହାଁ କାଜାସି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ନୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ନ଼କେଏ ମାଚେସି, ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ନା଼ନୁ ତଲିଏ ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ, ଏ଼ୱାସିଏ ଈୱାସି ।” 
ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତା଼ନୁ ପୂରା କିନି ତା଼ଣାଟି ମା଼ର ବାରେ ଜା଼ଣାତାୟି ବାରେ ବେଟାଆ଼ହାନା, କାର୍ମା ମୁହେଁ କାର୍ମାମେହ୍‌ନାଣି ବେଟାଆ଼ହାମାନାୟି । 
ମାହାପୂରୁ ମ଼ସା ତା଼ଣାଟି ମେ଼ରା ହିୟାତେସି, ସାମା ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ତା଼ଣାଟି କାର୍ମାମେହ୍‌ନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ସାତା ୱା଼ତେ । 
ଆମ୍ବାଆସି ଏଚେଲା ମାହାପୂରୁଇଁ ମେସାହିଲଅସି, ତାନିତଲେ ମାନି ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍‌ଏସି ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ବାଇଁ ପୁଣ୍‌ମ୍ବି କିହାମାଞ୍ଜାନେସି । 
ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି ଇଞ୍ଜିଁ ଜହନଇଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଜୀହୁଦିୟାଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଜିରୁସାଲମଟି କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜାଁ ଲେ଼ବିୟଙ୍ଗାଣି ଜହନ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେରି, ଏ଼ୱାସି ଈ କାତା ୱେସ୍ତେସି । 
ଜହନ ସାତା କାତା ୱେସ୍ତେସି, ଆ଼ଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଇନାଆତେସି, ତୀର୍‌ପୁତଲେ ୱେସ୍ତେସି, “ନା଼ନୁ ମସିହା ଆ଼ଏ ।” 
ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, ଆତିହିଁ “ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି ? ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ଏଲିୟତି କି ?” ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏଲିୟତେଏଁ ଆ଼ଏ ।” ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାତି କି ?” ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆ଼ଏ ।” 
ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ମାଙ୍ଗେ ପାଣ୍ତା ମାଞ୍ଜାନାରାଇଁ ଏ଼ନି କାତା ୱେହ୍‌ନମି । ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାକଡିମାଞ୍ଜି ?” 
ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନି ଜିସାୟ ଏ଼ନିକିଁ ଜ଼ଲାମାଚେସି, ‘ନା଼ନୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କା଼ଲୱି ଆ଼ହିମାନି ରଅଣି ହା଼ଡାଲେହେଁ ତାତେଏଁ, ପ୍ରବୁତି ଜିରୁ ସଲ୍‌କେ କିଦୁ ।’” 
ଅ଼ଡ଼େ, ପାରୁସିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ପାଣ୍ତ୍‌ୱି ଆ଼ହାମାଚେରି, 
ଏ଼ୱାରି ଜହନଇଁ ୱେଚେରି, “ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତ କି ଏଲିୟ କି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାତି ଆ଼ଏ, ଆତିହିଁ ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଞ୍ଜି ?” 
ଜହନ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଇଁ; ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି, ଏ଼ୱାସି ମୀ ବିତ୍ରା ମାନେସି । 
ଏ଼ୱାସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣି ସେପୁୟାଁତି ଡ଼଼ର୍କା ଜିକେଏ ହୁକ୍‌ହାଲି ଜ଼ଗେ ଆ଼ଏ ।” 
ଏମିନି ଜର୍ଦନ କାଡାତି ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁୱାକିତି ବେତନିୟାଁତା ଜହନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଚେସି, ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ଈ ବାରେ ଆ଼ହାମାଚେ । 
ଏ଼ ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜହନ ଜୀସୁଇଁ ତାନି ୱାକି ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସିନିକିଦୁ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ, ଆମିନିଗାଟାସି ଈ ଦାର୍‌ତିତି ପା଼ପୁ ବାରେ ଡେ଼କା ଅ଼ନେସି । 
ଈୱାସିଏ ଏ଼ୱାସି, ଆମ୍ବାଆରି କାତା ନା଼ନୁ ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ, ‘ର଼ ମାଣ୍‌ସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ନା଼ କିହାଁ କାଜାସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ନୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ନ଼କେଏ ମାଚେସି ।’ 
ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିହିଁ ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ନେସି, ଈଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ୱା଼ହାମାଇଁ ।” 
ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ ସା଼କି ହୀହାନା ୱେସ୍ତେସି, “ନା଼ନୁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ପା଼ର୍‌ୱା ପଟାଲେହେଁ ଲାକପୂରୁଟି ରେ଼ଚା ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସ୍ତେଏଁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାଣିଲାକ କୁଗିତେ । 
ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ, ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାତେସି, ‘ଆମିନିଗାଟାଣି ଲାକ ସୁଦୁଜୀୱୁ ରେ଼ଚା ୱା଼ନାଣି ଅ଼ଡ଼େ କୁଗିନାଣି ମେହ୍‌ଦି, ଆମ୍ବାଆସି ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ମାଣ୍‌ସି ।’” 
ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାମାଇଁ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏସି ।” 
ତାନି ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜହନ ତାନି ରୀ ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ନିଚାମାଚେସି; 
ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ ଜିରୁଟି ହାଜିମାନାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସିନିକିଦୁ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ !” 
ଏ଼ ରୀ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣି ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି । 
ଜୀସୁ ୱେଣ୍ଡେ ତିର୍‌ୱାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ତାନି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜିମାନାଣି ମେସାନା ୱେଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ପାରିମାଞ୍ଜେରି ?” ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ରାବି ନୀନୁ ଆମ୍ବିୟା ଡ଼ୟିମାଞ୍ଜି ?” 
ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ୱା଼ଦୁ, ମେହ୍‌ଦେରି । ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ତାନି ଡ଼ୟିନି ଟା଼ୟୁ ମେସ୍ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ, ଏ଼ ଦିନା ଏ଼ୱାଣିତଲେ ଡ଼ୟିତେରି; ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଲା଼ଇତି ଦସ ଗଂଟା ଆ଼ହାମାଚେ । 
ଜହନତି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଆମିନି ରିଆରି ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରା ରଅସି ସିମନ ପିତରତି ତାୟି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ମାଚେସି । 
ଏ଼ୱାସି ତଲିଏ ତାନି ତାୟି ସିମନଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ମ୍ବୁ ମସିହାଇଁ ମେସ୍ତମି ।” 
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ସିମନଇଁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ତାତେସି । ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆଟେ ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଜହନ ମୀର୍‌ଏଣା ସିମନତି । ନୀନୁ କେ଼ପା ଦ଼ରୁଟି ୱେ଼ଙ୍ଗିଦି ।” 
ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜୀସୁ ଗାଲିଲିତା ହାଜାଲି ଅଣ୍‌ପିତେସି, ଏ଼ୱାସି ପିଲିପଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ମୁ !” 
ପିଲିପ ବେତ୍‌ସାୟିଦା ଗା଼ଡ଼ାତାସି ମାଚେସି, ଏ଼ଦି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଇଞ୍ଜାଁ ପିତରତି ଗା଼ଡ଼ା ମାଚେ । 
ପିଲିପ ନିତନିୟେଲଇଁ ମେସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରି କାତା ମ଼ସାତି ମେ଼ରାତା ରା଼ଚାମାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ, ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି ଜିକେଏ ରା଼ଚାମାନେରି, ମା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବେଟାଆ଼ହାମାନମି । ଏ଼ୱାସି ଜସେପ ମୀର୍‌ଏସି ନା଼ଜରିତତି ଜୀସୁ ।” 
ନିତନିୟେଲ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନା଼ଜରିତତା କି ଏ଼ନି ନେହିଁ କାମା ଆ଼ହିମାନେ ?” ପିଲିପ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ହାନା ସିନିକିମୁ ।” 
ଜୀସୁ ନିତନିୟେଲଇଁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସାନା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେସ୍ତେସି, “ମେହ୍‌ଦୁ ଈୱାସି ସାତା ତଲେ ଇସ୍ରାୟେଲତି ଲ଼କୁ; ଈୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ନା଼ଡ଼ିକିନି ବୁଦି ହିଲେଏ !” 
ନିତନିୟେଲ ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନିକିହିଁ ପୁଞ୍ଜାତି ?” ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ପିଲିପ ନିଙ୍ଗେ ହା଼ଟାତି ନ଼କେଏ ନୀନୁ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ଡ଼଼ଇ ମାଚି, ଏଚେ଼ତା ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗ ମେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ ।” 
ନିତନିୟେଲ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏଣାତି ! ନୀନୁଏ ଇସ୍ରାୟେଲ ରାଜାତି ।” 
ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ଡ଼଼ଇ ମେସ୍ତାତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାଲିଏ ନୀନୁ ନାମିମାଞ୍ଜି ?” ନୀନୁ ଈଦାଆଁ କିହାଁ ହା଼ରେକା କାଜା କାମାୟାଁ ମେହ୍‌ଦି । 
ଜୀସୁ ନିତନିୟେଲଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ନୀନୁ ଲାକପୂରୁ ଦେପିଆ଼ହାମାନାଣି ଇଞ୍ଜାଁ ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏଣା ତା଼ଣା ମାହାପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ଲାକ ହାଜିମାନାଣି ଅ଼ଡ଼େ ଡ଼଼ଇ ୱା଼ହିମାନାଣି ମେହ୍‌ଦି ।”