PSALMORUM.
141.
Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio. 
Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum. 
Effundo in conspectu ejus orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio: 
in deficiendo ex me spiritum meum, et tu cognovisti semitas meas. In via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi. 
Considerabam ad dexteram, et videbam, et non erat qui cognosceret me: periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam. 
Clamavi ad te, Domine; dixi: Tu es spes mea, portio mea in terra viventium. 
Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me. 
Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me exspectant justi donec retribuas mihi.