ଯୋହାନ୍‌.
12.
ୟୀଶୁ ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ରେୟାଃ ଛ ଦିନ୍ ସିଦାରେ ବେଥ୍‌ନିଆତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଏନ୍ତାଃରେ ୟୀଶୁ ଗନଏଃ ଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାଇ ଲାଜାର୍‌ରାଃ ଅଡ଼ାଃ ତାଇକେନା । 
ଇନ୍‌କୁ ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟୁବ୍‍ ଜମେୟାଁକ ବାଇକେଦାଃ ଆଡଃ ମାର୍ଥା ସୁସାର୍‌ରେୟାଃ ବାହାରମ୍‌ ଇଦିକାଦ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁଲଃ ଦୁବାକାନ୍‍କ ଥାଲାରେ ଲାଜାର୍‌ହଗି ତାଇକେନାଏ । 
ଏନ୍ତେ ମାରିୟାମ୍‌ ଆଧା ଲିଟର୍‌ ପୁରାଃ ଫାର୍‌ଚି ଗନଙ୍ଗ୍‌ଆଁନ୍‌ ଜଟାମାଂସି ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‌ ସୁନୁମ୍‌ ଆଉକେଦ୍‌ତେ ୟୀଶୁଆଃ କାଟାରେ ଦୁଲ୍‌କେଦାଏ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଟା ଆୟାଃ ଉବ୍‍ତେ ଜଦ୍‍କେଦାଏ ଆଡଃ ସୁନୁମ୍‍ରେୟାଃ ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‍ତେ ଅଡ଼ାଃ ପେରେଃୟାନା । 
ୟୀଶୁଆଃ ଚେଲାକଏତେ ଇଷ୍କାରିୟତ୍‌ ଯିହୁଦା ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଚେଲା ତାଇକେନାଏ, ଅକଏଚି ୟୀଶୁକେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ନିଃ କାଜିକେଦାଏ, 
“ନେ ବୁଗିନ୍‌ ସହାନ୍‌ ସୁନୁମ୍‌କେ ୩୦୦ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରାଃ ନାଲା ସିକାରେ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଏନ୍‌ ପାଏସା ଚିନାଃମେନ୍ତେ ରେଙ୍ଗେଃକକେ କା ଏମ୍‍ୟାନା ?” 
ରେଙ୍ଗେଃତାନ୍‍କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଉଡ଼ୁଃତାଇକେନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ନେଆଁଁ କାଏ କାଜିକେଦା ମେନ୍‌ଦ ଇନିଃ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃତାଃରେ ଟାକା ଥାଇଲାଃ ତାଇକେନ୍‌ ହରାତେ ଏନାରେ ସାଜୁତେୟାଃ ଇନିଃ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଇଦି ତାଇକେନାଏ । 
ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦାଃଏ, “ଇନିଃକେ ବାଗିତାଇପେ ଚିୟାଃଚି ଆଇଁୟାଃ ତପାଅଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଏନାକେ ଦହଏକାଏ । 
ରେଙ୍ଗେଃକଦ ସବେନ୍‌ଇମ୍‌ତା ଆପେଲଃ ତାଇନାଃକ ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେଲଃ ସବେନ୍‌ଇମ୍‌ତା କାଇଙ୍ଗ୍‌ ତାଇନାଃ ।” 
ଯିହୁଦୀକଏତେ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ୟୀଶୁ ବେଥ୍‌ନିଆରେ ମେନାଇୟା ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦାଃକ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଏସ୍‍କାର୍‍ କାହା ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ଗଏଃକାନ୍‍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାଇ ଲାଜାର୍‌କେ ନେଲି ନାଗେନ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା । 
ଏନ୍ତେ ଲାଜାର୍‌କେହଗି ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ରୋଜୋଟକେଦାଃ । 
ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଏତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନ୍‌କୁକେ ମାନାତାଇକେନାକ ଆଡଃ ୟୀଶୁରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦାଃ । 
ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‍ତେ ହିଜୁଃକାନ୍ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ତେ ହିଜୁଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ଚି, 
ଇନ୍‌କୁ କିତା ଢାଉଡ଼ା ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃକେ ଦାରମି ନାଗେନ୍ତେକ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନା ଆଡଃ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ “ହୋଶାନ୍ନା, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ ହିଜୁଃତାନ୍‍ନିୟାଃ ଧାଇନ୍‌ ହବାଅଃକା, ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ରେନ୍ ରାଜାରାଃ ଧାଇନ୍‌ ହବାଅଃକା ।” 
ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରାଃ ଅନଲ୍‌ ଲେକାତେ, ୟୀଶୁ ଗାଧାହନ୍‌ ନାମ୍‌କିଃତେ ଇନିଃରେ ଦେଏଃୟାନାଏ, 
“ସିୟୋନ୍‌ରେନ୍‌ ହନ୍‌କୁଡ଼ି, ଆଲମ୍‌ ବରଏୟା, ନେଲିମେ ଆମାଃ ରାଜା ଗାଧାହନ୍‌ରେ ଦୁବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ହିଜୁଃତାନା ।” 
ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ନେ କାଜିକେ ଇମ୍‌ତା କାକ ଆଟ୍‌କାର୍‍ ଉରୁମ୍‍କେଦାଃ ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁଆଃ ମାଇନାନ୍‌ ତାୟମ୍‌ତେ ନେ ସବେନାଃ ଇନିୟାଃ ବିଷାଏରେ ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍‌ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଇନ୍‌କୁ ନେ ସବେନାଃକ ରିକାକାଦ୍‌ ତାଇକେନା ଏନା ଇନ୍‌କୁ ପାହାମ୍‌କେଦାଃକ । 
ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଲାଜାର୍‌କେ ତପା ଗାଡାଏତେ ହାକାଅକିୟାଏ ଆଡଃ ଗଏଃକାନ୍‍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍‌କିୟାଏ ଇମ୍‌ତା ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନ୍‌ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଗାୱାକ ଏମ୍‌ତାଇକେନା । 
ଚିମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁ ନେ ପେଡ଼େୟାନ୍‌ କାମି କାମିକାଦାଃଏ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍‌କେଦାଃ ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ ଏନ୍‍ ଗାଦେଲ୍‍ହଡ଼କ ଇନିଃଲଃ ନେପେଲ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନାକ । 
ଏନ୍ତେ ଫାରୁଶୀକ ଆକ ଆକରେକ କାଜିକେଦା, “ନେଲେତାନାପେଦ, ଆବୁତେ ଜେତ୍‌ନାଃ କା ବାଇୟଆଃ ନେଆଁଁ ଆଟ୍‌କାରେପେ, ନେଲ୍‌କପେ, ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେନ୍‌ ସବେନ୍‌କ ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟାଃକ ।” 
ପାରାବ୍‍ରେ ସେୱା ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନ୍‍କଏତେ ଚିମିନ୍‍ ହଡ଼କ ଗ୍ରୀକ୍‌ରେନ୍‍କ ତାଇକେନା । 
ଇନ୍‌କୁ ଗାଲିଲ୍‌ରେୟାଃ ବେଥ୍‌ସାଇଦାରେନ୍ ଫିଲିପ୍‌ତାଃ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ କୁଲିକିୟାଃକ, “ହେ ଗମ୍‌କେ, ଆଲେ ୟୀଶୁକେ ନେନେଲ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନାଲେ ।” 
ଫିଲିପ୍‌ ଆନ୍ଦ୍ରିୟାସ୍‌ତାଃ ସେନ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏନ୍ତେ ଆନ୍ଦ୍ରିୟାସ୍‍ ଆଡଃ ଫିଲିପ୍ ୟୀଶୁକେକିନ୍‌ କାଜିକିୟାଃ ।” 
ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ମେତାଦ୍‌କିନାଏ, “ମାନୱାହନ୍‌ଆଃ ମାଇନାନ୍‌ରେୟାଃ ନେଡା ସେଟେରାକାନା । 
ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ସାର୍‌ତିଗି କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଗହମ୍‌ଜାଙ୍ଗ୍‌ ଅତେରେ ଉୟୁଃକେଦ୍‍ତେ କା ଗଜଃରେଦ ଏନା ଏସ୍‍କାର୍‍ଗି ତାଇନାଃ, ମେନ୍‌ଦ ଏନା ଗଜଃରେଦ ପୁରାଃ ଜ ଜଅଃ'ଆ । 
ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜୀଉକେ ଦୁଲାଡ଼େୟାଏ ଇନିଃ ଏନାକେ ଆଦେୟାଏ ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜୀଉକେ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେ ହିଲାଙ୍ଗ୍‌ୟେଁଆ, ଇନିଃ ଏନାକେ ଜାନାଅ ଜୀଦାନ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ବାଞ୍ଚାଅୟା । 
ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ସୁସାରିଙ୍ଗ୍‌ରେଦ ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌କାଏ, ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ତାଇନଃତାଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ସୁସାର୍‌ନିଃହ ତାଇନାଃଏ, ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ସୁସାରିଙ୍ଗ୍‌ରେଦ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିଃକେ ମାଇନିୟାଏ । 
“ନାହାଃଁଦ ଆଇଁୟାଃ ମନ୍‌ ଆକ୍‌ବାକାଅକାନା, ଚିନାଃ ଆଡଃଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟା ? ହେ ଆବା, ନେ ନେଡାଏତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ବାଞ୍ଚାଅଇଙ୍ଗ୍‌ମେ ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାଚି ? ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ନେୟାଁ ନାଗେନ୍ତେଗିଇଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃକାନା, ଜେ'ଲେକାଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ନେ ଦୁକୁରାଃ ନେଡାରେଇଙ୍ଗ୍‌ ସାହାତିଙ୍ଗ୍‌ ଦାଡ଼ିୟାଃ । 
ହେ ଆବା ଆମାଃ ନୁତୁମ୍‌ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ଅଃକା,” ମେନ୍‌କେଦ୍‌ଚି ସିର୍ମାଏତେ ନେ କାଜି ଆୟୁମ୍‌ୟାନା, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଏନା ମାଇନାନ୍‌କାଦାଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଡଃ ଏନାକେ ଆଡଃଗିଇଙ୍ଗ୍‌ ମାଇନାନ୍‌ନେୟାଁ ।” 
ଏନ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍‌ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ ଏନା ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ରିମିଲ୍‍ ସାଡ଼ିଲେନା ମେନ୍ତେକ କାଜିକେଦା । ଏଟାଃକ ମେନ୍‍କେଦାଃ, “ଦୁଁତ୍‌ ଇନିଃଲଃ ଜାଗାର୍‍କେନାଏ ।” 
ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌କଆଏ, “ନେ କାଜି ଆଇଁୟାଃ ନାଗେନ୍ତେଦ କାହା, ମେନ୍‌ଦ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ତାନାଃ ।” 
ନାହାଃଁଦ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେୟାଃ ବିଚାର୍‌ ସେଟେରାକାନା, ନାହାଁଃ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେନ୍‌ ଗମ୍‌କେ ବାହାରି ହୁରାଙ୍ଗ୍‌ଅଁଃଆଏ । 
ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଅତେଦିଶୁମ୍‍ଏତେ ଚେତାନ୍‌ତେ ରାକାବଃରେଦ, ସବେନ୍‌କକେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃତେଇଙ୍ଗ୍‌ ଥାଇଜ୍‌ ଇଦିକଆ । 
ଇନିଃ ଚିଲ୍‍କା ଗନଏଃରେ ଦୁକୁନାମେୟାଏ, ଏନା ନେ କାଜି ହରାତେ ଉଦୁବ୍‍କେଦା । 
ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାକ, “ମାସି ଜାନାଅ ଜାନାଅଗି ତାଇନାଃଏ ମେନ୍ତେ ଆଲେୟାଃ ଆନ୍‌ଚୁରେ ଆୟୁମାକାଦାଃଲେ, ଏନ୍ତେ ଆମ୍‌ ଚିଲ୍‌କାତେ ମାନୱାହନ୍‍ ଚେତାନ୍‌ତେ ରାକାବଃଗିୟାଏ ମେନ୍ତେମ୍‌ କାଜିତାନା ? ନେ ମାନୱାହନ୍‌ ଅକଏ ତାନିଃ ?” 
ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ ନେଡାଗି ମାସ୍କାଲ୍ ଆପେଲଃ ତାଇନାଃ, ନୁବାଃ ଆପେକେ କାଏ ଏସେର୍‌ପେ ନାଗେନ୍ତେ ମାସ୍କାଲ୍‍ ଆପେଲଃ ତାଇନଃ ଇମ୍‌ତାଗି ମାସ୍କାଲ୍‌ରେ ସେସେନେପେ ଆଡଃ ନୁବାଃରେ ସେସେନ୍‍ନିଃ କତାଃତେ ସେନଃତାନାଏ ଏନା କାଏ ସାରିୟାଃ । 
ଆପେ ମାସ୍କାଲ୍‍ରେନ୍ ହଡ଼ ବାଇୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ମାସ୍କାଲ୍ ଆପେଲଃ ତାଇନଃ ଇମ୍‍ତାଗି ମାସ୍କାଲ୍‍ରେ ବିଶ୍ୱାସେପେ ।” ୟୀଶୁ ନେ ସବେନାଃ କାଜିକେଦ୍‌ଚି ସେନଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍‍କୁତାଃଏତେ ଉକୁୟାନା । 
ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁଆଃ ଆୟାର୍‌ରେ ପେଡ଼େୟାନ୍‌ କାମିକ କାମିକେଦ୍‌ରେୟ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃତାଃରେ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦାଃ । 
ନେ ଲେକାତେ ଯିଶାୟ ନାବୀୟାଃ କାଜି ପୁରାୟାନା, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆଲେୟାଃ କାଜିରେ ଅକଏ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କାଦା ? ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ପେଡ଼େଃ ଅକଏତାଃରେ ଉଦୁବାକାନା ?” 
ଆଡଃ ଏନାତେ ଇନ୍‌କୁ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଦାଡ଼ିକେନା, ଚିୟାଃଚି ଯିଶାୟ ଆଡଃଗି କାଜିକାଦାଏ : 
“ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଇନ୍‌କୁଆଃ ମେଦ୍‍କେ କାଣାଁ କାଦାଃଏ ଆଡଃ ମନ୍‌ ତାକଆଃକେ କେଟେଦ୍ କାଦାଃଏ ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁଆଃ ମେଦ୍‌ତେ କାକ ନେଲ୍‌ଦାଡ଼ିୟାଃ ଆଡଃ ଆକଆଃ ମନ୍‌ତେ କାକ ଆଟ୍‌କାର୍‌ ଦାଡ଼ିୟାଃ ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ଆଇଁୟାଃରେ ମନ୍‌ କାକ ରୁହାଡ଼୍‌ ଦାଡ଼ିୟାଃ ଆଡଃ ଆଲେ ଇନ୍‌କୁକେ କାଲେ ବୁଗିକଆ ।” 
ଯିଶାୟ ଇନିୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ନେଲ୍‍କେଦ୍‍ତେ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଉଦୁବ୍‍କେଦ୍‍ତେ ଏନାକେ କାଜିକେଦାଏ । 
ଏନ୍‌ରେୟ ଯିହୁଦୀକଆଃ ହାକିମ୍‌କଏତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦାଃ, ମେନ୍‌ଦ ଫାରୁଶୀକଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ସାମାଜ୍‌ଅଡ଼ାଃଏତେ ଆତମଃରେୟାଃ ବରତେ ଇନ୍‌କୁ କାକ ଉଦୁବେନ୍‌ୟାନା । 
ଚିୟାଃଚି ଇନ୍‍କୁଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ମାଇନାନ୍‌ଏତେ ଆଦ୍‌କା ହଡ଼କଆଃ ମାଇନାନ୍‌କେକ ଦୁଲାଡ଼୍‌କେଦାଃ । 
ୟୀଶୁ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍‌ନିଃ ଆଇଁୟାଃରେ ଏସ୍‌କାର୍‌ କାହା ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ କୁଲାକାଇଙ୍ଗ୍‌ନିଃରେୟ ବିଶ୍ୱାସାଃଏ । 
ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ନେଲାକାଦିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଏ, ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ କୁଲାକାଇଙ୍ଗ୍‌ନିଃକେୟ ନେଲାକାଇଜାଏ । 
ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେନିଃ ନୁବାଃରେ ଆଲକାଏ ତାଇନଃକା ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ମାସ୍କାଲ୍ ଲେକା ଅତେଦିଶୁମ୍‌ତେଇଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃକାନା । 
ଜେତାଏନିଃ ଆଇଁୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଏ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିୟାଃ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ବିଚାରେୟାଃ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରାଃ ବିଚାର୍‌ ନାଗେନ୍ତେଦ କାହା ମେନ୍‌ଦ ଅତେଦିଶୁମ୍‌କେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃକାନାଇଙ୍ଗ୍‌ । 
ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ହିଲାଙ୍ଗ୍‌ନିଃ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ କାଜି କା ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ନିୟାଃ ବିଚାର୍‍ନିଃ ମେନାଇୟାଃ, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାକାଦ୍ କାଜିଗି ଟୁଣ୍ଡୁହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରେ ଇନିୟାଃ ବିଚାରେୟାଏ । 
ନେଆଁଁ ସାର୍‌ତିଗିଆ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ ଆଇଁୟାଃ ପେଡ଼େଃତେ କାଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାକାଦାଃ ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟା ଆଡଃ ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍‌ ଜାଗାରେୟା ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ କୁଲାକାଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପୁ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଆଚୁକାଦିୟାଁଏ । 
ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଆନ୍‌ଚୁଦ ଜାନାଅ ଜୀଦାନ୍‌ ତାନାଃ ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ସାରିୟାଃ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଅକନ୍‌ କାଜିକ କାଜିୟାଇଙ୍ଗ୍‌ ଏନା ଆପୁଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଚୁକାଦ୍‌ ଲେକାଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାଃ ।”