ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ଅଲାକାଦ୍‌ ପାହିଲା ଚିଟାଉ.
1.
ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ମିଆଁଦ୍‌ କୁଲାକାନ୍‌ନିଃ ତାନିଙ୍ଗ୍‌, ପନ୍ତସ୍‌, ଗାଲାତିୟ, କାପାଦକିଆ, ଏସିଆ, ବେଥ୍‌ନିଆ, ରାଇଜ୍‌କରେ ଛିତିବିତିକେଦ୍‌ତେ ତାଇନଃତାନ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସାଲାକାନ୍‌ ହଡ଼କକେ ନେ ଚିଟାଉ ଅଲେତାନାଇଙ୍ଗ୍‌ । 
ଆପୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ସିଦାରେ ଉହାଟ୍‌କାଦ୍‌ ସେଣାଁଁ ଲେକାତେ ଆପେ ସାଲାକାନାପେ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ କାଜି ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ମାୟୋମ୍‌ରେ ଫାର୍‌ଚିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେ ପାବିତାର୍‌ ଆତ୍ମାତେ ପାବିତାର୍‌ ହଡ଼ପେ ବାଇୟାକାନା । ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସାୟାଦ୍‌ ଆଡଃ ଜୀଉସୁକୁ ଆପେୟାଃ ପୁରାଃତେ ହବାଅଃକା । 
ଆବୁଆଃ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌, ଆପୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସାହାରାଅ ହବାଅଃକା, ଚିୟାଃଚି ଆୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଦାୟାତେ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌କେ ଗନଏଃହେତେ ଜୀଉବିରିଦ୍‌କିୟାଏ, ଆଡଃ ଆବୁକେ ନାୱା ଜୀୱାନ୍‌ ଏମାକାଦ୍‌ବୁଆଏ । ନେଆଁଁ ଆବୁକେ ଜୀନିଦ୍‌ ଆସ୍ରାରେ ପେରେଜାକାଦ୍‍ବୁଆ । 
ଏନାମେନ୍ତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆୟାଃ ହଡ଼କ ନାଙ୍ଗ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଆଶିଷ୍‌ ଦହାକାଦାଏ, ଏନାକେ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଆବୁ ସବେନ୍‌କ ତାଙ୍ଗିତାନାବୁ । ଇନିଃ ଏନାକେ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ସିର୍ମାରେ ଦହାକାଦା । ଏନ୍ତାଃରେ ଏନା କା ସୟାଃୱା, କା ଜିୟନଃଆ, ଆଡଃ କା ଗସଃଆ । 
ଟୁଣ୍ଡୁ ଦିପିଲିରେ ଅକ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ଉଦୁବଃ ନାଗେନ୍ତେ ସେକାଡ଼ାକାନା, ଏନାକେ ନାମେ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ହରାତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ପେଡ଼େଃତେ ଜାତ୍‌ନାଅ କାନାପେ । 
ଏନାତେ ଆପେ ରାସ୍‌କାଅଃପେ । ହବାସାକାଅଆଃ ଚିମିନ୍‌ ରାକାମ୍‌ରେୟାଃ ଦୁକୁହାସୁ ହରାତେ ଆପେକେ ନାହାଁଃ କାଟିଃ ଘାଡ଼ିକାଦ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଦୁକୁ ହବାଅଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ । 
ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ସାର୍‌ତିତାନାଃଚି ନାହାଁଲାଃ ଏନା ବିଡ଼ାଅ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ସବେନାଃରାଃ ଉଦ୍ଦେଶ୍‌ ତାନାଃ । ସୋନାକେ ସେଙ୍ଗେଲ୍‌ରେ ବିଡ଼ାଅକେଦ୍‌ତେ ବୁଗିନାଃ ତାନାଃଚି ନାହାଁଲାଃ ଏନା ସାରିୟଃଆ, ମେନ୍‌ଦ ଏନା ଜିୟନଃତେୟାଃ ତାନାଃ । ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ସୋନାଏତେୟଗି ପୁରାଃ ଗନଙ୍ଗ୍‌ଆଁନ୍‌ ତାନାଃ ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ବିନିଡ଼ାଅ ହରାତେ ଏନାକେ ପକ୍‌ତାଏ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ । ଏନା ହବା ଦାଡ଼ିୟଃରେ, ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ଉନୁଦୁବ୍‌ ଦିପିଲିରେ ଆପେ ମାଇନାନ୍‌, ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌, ଆଡଃ ସାହାରାଅପେ ନାମେୟା । 
ଆପେ ଇନିଃକେ କାପେ ନେଲ୍‌କାଇରେୟ ଦୁଲାଡ଼ିତାନାପେ ଆଡଃ ନାହାଁଃ ହଁ କାପେ ନେଲିତାନ୍‌ରେୟ ଇନିଃତାଃରେ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦ୍‌ତେ କା କାଜି ଦାଡ଼ିୟଃ ଲେକା ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ରାସ୍‌କାତେପେ ରାସ୍‌କାଅଃତାନା, 
ଚିଆଃଚି ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ରେଆଃ ନାଲା ଆପେୟାଃ ଆତ୍ମାରାଃ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ତାନା, ଏନାପେ ନାମାକାଦା । 
ନେ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ବିଷାଏରେ ନାବୀକ ପୁରାଃ ବୁଗିଲେକା ଦାଣାଁଁ ନାମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ନେ ସାୟାଦ୍‌ରେୟାଃ ବାର୍‌ଦାନ୍‌ ବିଷାଏରେକ କାଜିଆୟାର୍‌କେଦା । 
ଏନ୍‌ ବାର୍‌ଦାନ୍‌କେ ଆପେ ଚିଉଲା ଆଡଃ ଚିଲ୍‍କାତେପେ ନାମେୟା, ଏନା ସାରିନାମ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଚେଷ୍ଟା ତାଇକେନାକ । ଏନ୍‌ ବିଷାଏରେ ପାବିତାର୍‌ ଆତ୍ମାରାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ଇନ୍‌କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ଦୁକୁ ଆଡଃ ତାୟମ୍‌ତେରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ବିଷାଏରେ ଆୟାର୍‌କାଜି କାଜିକାଦ୍‌ ତାଇକେନାକ । 
ନେ ସବେନ୍‌ ବିଷାଏରେ ଇନ୍‌କୁ ଆକଆଃ ଆପ୍‌ନାଃ ସୁନୁସାର୍‌ କା ରିକାକେଦ୍‌ତେ ଆପେୟାଃ ସୁନୁସାର୍‌ ରିକା ତାଇକେନାକ, ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କୁ ଆକଆଃ ବୁଗିନ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଜେତ୍‌ନାଃ କାକ କାମିକେଦା । ଇନ୍‌କୁ କାଜି ତାଇକେନ୍‌ତେୟାଃ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍‌କାନ୍‌ ତାଇକେନା । ଏନା ସିର୍ମାଏତେ କୁଲାକାନ୍‌ ପାବିତାର୍‌ ଆତ୍ମାରାଃ ପେଡ଼େଃତେ ନାହାଁଃ କାଜି ଏମ୍‌ତାନ୍‌କଆଃ ହରାତେ ଆପେତାଃତେ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବାକାନା, ଏନ୍‌ ସବେନ୍‌ ବିଷାଏ ଦୁଁତ୍‌କହ ନେଲ୍‌ ନାଗେନ୍ତେକ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନା । 
ଏନାମେନ୍ତେ, କାମି ନାଙ୍ଗ୍‌ ଆପେୟାଃ ମନ୍‌ରେ ସେକାଡ଼ାକାନ୍‌ ତାଇନ୍‌ପେ । ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍‌ପେ, ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ଉଦୁବଃ ଇମ୍‌ତାରେ ଆପେକେ ଅକ ସାୟାଦ୍‌ରେୟାଃ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ଏମଃଆ ଏନାରେ ପୁରାଃତେ ଆସ୍ରା ଦହେପେ । 
ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ କାଜି ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ପେ, ଆଡଃ ଆପେ ବେଗାର୍‌ ସାରିତେ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ରେପେ ଜୀହୁଦଃ ତାଇକେନ୍‌ ଲେକା ଆଲ୍‌ପେ ସେସେନା । 
ମେନ୍‌ଦ ଆପେକେ କେଡ଼ାକେନ୍‌ନିଃ ପାବିତାର୍‌ ମେନାଇ ଲେକାଗି ଆପେୟ ସବେନ୍‌ ଚାଇଲ୍‌ ଚାଲାନ୍‌ରେ ପାବିତାରଃପେ । 
ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ଆପେ ପାବିତାରଃପେ ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ପାବିତାର୍‌ ତାନିଙ୍ଗ୍‌ ।” 
ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଜେତାଏୟାଃ ମେଦ୍‌ମୁହାଁଡ଼୍‌ କା ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆକଆଃ କାମି ଲେକାତେ ବିଚାର୍‌କଆ । ଆପେ ଇନିଃତାଃରେ ବିନ୍ତି ଇମ୍‌ତା ଇନିଃକେ ଆପୁ ମେନ୍ତେପେ ମାଇନିତାନ୍‌ରେଦ, ନେ ଅତେରେ ଆପେୟାଃ ଜୀୱାନ୍‌ ବାଚାଅକାନ୍‌ ନେଡାରେ ଇନିଃକେ ବରଭାକ୍ତିତାନ୍‌ଲଃ ଜୀୱାନ୍‌ ବିତାଏପେ । 
ଆପେଦ ସାରିତାନାପେ, ଆପେୟାଃ ପୁର୍‌ଖା ହଡ଼କତାଃଏତେ ହିଜୁଃକାନ୍‌ ରିତିରିୱାଜ୍‌ ଆଡଃ ସାମାରେୟାଃ ଜୀୱାନ୍‌ଏତେ ଆପେକେ ମୁକ୍ତି ଏମ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ଗନଙ୍ଗ୍‌ ଏମ୍‌ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା । ଏନା ରୁପା ଚାଏ ସୋନା ଲେକାନ୍‌ ଜିୟନଃ ଜିନିଷ୍‌ କା ତାଇକେନା, 
ମେନ୍‌ଦ ବେଗାର୍‌ ଦାଗିକାନ୍‌ ଆଡଃ କା ଚିଟାକାନ୍‌ ମିଣ୍ଡିହନ୍‌ ଲେକା ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ପୁରାଃ ଗନଙ୍ଗ୍‌ଆଁନ୍‌ ମାୟୋମ୍‌ତେ ରାଡ଼ାକାନାପେ । 
ଇନିଃଦ ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେୟାଃ ବାଇୟଃ ସିଦାରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତେ ସାଲାକାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦିପିଲିରେ ଉଦୁବାକାନା । 
ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଇନିଃକେ ଗଜାକାନ୍‌କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍‌କିୟା ଆଡଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ଏମ୍‌କିୟାଏ । ଇନିୟାଃ ହରାତେ ଆପେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେପେ ବିଶ୍ୱାସୀ ତାନା, ଏନାତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃରେ ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଆଡଃ ଆସ୍ରା କେଟେୟଃ ତାନା । 
ନାହାଁଃ ଆପେ ସାର୍‌ତି ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌ ହରାତେ ଆପେ ଆପେଗି ଫାର୍‌ଚିଆକାନାପେ ଆଡଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ତାନ୍‌ ହାଗାକକେ ଆପେୟାଃ ସବେନ୍‌ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ତେ ଦୁଲାଡ଼୍‌କପେ, ଆଡଃ ସବେନ୍‌କଲଃ ଦୁପୁଲାଡ଼୍‌ରେ ତାଇନ୍‌ପେ । 
ଚିୟାଃଚି ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଜୀନିଦ୍‌ ଆଡଃ କା ଜିୟନଃ ବାଚାନ୍‌ତେ ଚାଏ ଆପେଦ ଗନଏଃରେନ୍‌ ଆପୁଆଃ ହନ୍‌ ଲେକା କାହାଗି ମେନ୍‌ଦ କା ଗନଏଃ ଆପୁଆଃ ହନ୍‌ ଲେକାପେ ଜାନାମ୍‌ରୁହାଡ଼୍‌କାନା । 
ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ତାସାଦ୍‌ ଲେକାଃକ, ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁଆଃ ସବେନ୍‌ ସୁଗାଡ଼ାନ୍‌ତେୟାଃ ବିର୍‌ ବାହା ଲେକାଃ । ତାସାଦ୍‌ ରହଡ଼୍‌କଆଃ ଆଡଃ ବାହା ଗାସାର୍‌କଆଃ, 
ମେନ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ବାଚାନ୍‌ ଜାନାଅ ଜାନାଅ ଜାକେଦ୍‌ ତାଇନାଃ ।” ନେଆଁ ଏନ୍‌ ସୁକୁକାଜି ଅକ୍‌ନାଃ ଆପେତାଃରେ ଉଦୁବାକାନା ।